کوشش برای اثبات عدم گناه در قتل همکار با ادای ۵۰ بار سوگند
چهار سال پیش، مأموران پلیس به یک حقیقت تلخ پی بردند؛ مردی به نام ساسان جان خود را از دست داده بود. در ابتدا، این واقعه به‌نظر می‌رسید که یک تصادف ساده باشد، اما پس از انتقال جسد ساسان به وزارت بهداشت، تحقیقات به‌طور جدی‌تر آغاز شد. خانواده ساسان نیز نسبت به فردی به نام سهیل شکایتی را مطرح کردند و او را به عنوان مظنون معرفی نمودند.
خانواده ساسان به مأموران اطلاع دادند که درگذشته کینه‌ای بین ساسان و سهیل وجود داشته و سهیل به ساسان هشدار داده بود که انتقام خواهد گرفت. یکی از نزدیکان ساسان توضیح داد: چند سال پیش، سهیل و ساسان در یک شرکت خصوصی همکاری می‌کردند که به ارائه تجهیزات پزشکی مشغول بود. سهیل درصدد فروش غیرقانونی کپسول‌های اکسیژن بیمارستان‌هایی دولتی بود و ساسان موفق شد این موضوع را به اطلاع مدیر برساند. به همین دلیل، سهیل از آن شرکت اخراج شد و به سasan تهدید کرده بود که به زودی او را تلافی خواهد کرد. چندین بار هم با ساسان درگیر شده بود.
پس از آن، مأموران سهیل را شناسایی و دستگیر کردند، اما او از همان ابتدا به قتل متهم شده استناد کرد و مدعی شد این امر یک تهمت ناروا است.
سهیل اظهار داشت: “من در آن روز بیمار بودم و گواهی پزشک ارائه دادم که نشان می‌دهد بخاطر بیماری به سر کار نرفته‌ام. من این گواهی را برای اعلام وضعیت سالمتی‌ام به محل کارم دریافت کرده‌ام.”
او این مستندات را به بازپرسی ارائه کرد. به‌علاوه، کارشناس تصادفات اعلام کرد که این حادثه عمدی بوده است و خودروی وانت که به ساسان برخورد کرده، به‌طور عمدی به او کوبیده شده است، اما به‌دلیل عدم وجود شماره پلاک، شناسایی خودرو امکان‌پذیر نبود.
در این راستا، با وجود مدارک موجود و شکایت اولیای دم، سهیل به شعبه ۱۳ دادگاه کیفری استان تهران معرفی شد. اولیای دم درخواست قصاص نموده و به این امر اطمینان داشتند که او مرتکب قتل شده است.
سپس، سهیل به جایگاه متهم رفت. او تصریح کرد: “من با ساسان مشکل داشتم اما او را نکشتم. در آن روز به‌خاطر بیماری از محل کار مرخصی گرفتم و گواهی پزشک را هم ارائه دادم.”
قاضی به او گفت: “در شرکت خصوصی برای مرخصی هیچ‌گاه به گواهی پزشک احتیاج نیست، چرا در همان روز از پزشک گواهی گرفتی؟”
متهم پاسخ داد: “این کار را کردم تا ادعای خود را ثابت کنم. خانواده ساسان من را به قتل متهم کرده‌اند در حالی که من چنین کاری نکرده‌ام. همچنین، وانت مرتبط با حادثه به من تعلق نداشت.”
در نهایت، قضات تصمیم گرفتند مراسم قسامه برپا کنند. اولیای دم نتوانستند ۵۰ نفر را معرفی کنند که قسم خورده و بگویند سهیل قاتل است. بنابراین، سهیل پذیرفت ۵۰ بار قسم بخورد که او مرتکب قتل نشده است.
پس از برگزاری مراسم قسامه در حضور دادگاه، قضات به‌منظور صدور رأی، وارد شور شدند.
