جزئیات قانون «افزایش سن بازنشستگی»/ چه مدت به مدت بیمه پردازی هر بیمه شده افزوده می شود؟

پس از تصویب قانون برنامه هفتم توسعه، سن «بازنشستگی» افزایش یافته و در همین راستا، روز گذشته آیین نامه اجرایی این تغییر از سوی معاون اول رئیس جمهور به سازمان اداری و استخدامی کشور و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای اجرا ابلاغ شد.

داده های جمعیتی که توسط جمعیت شناسان ارائه شده، نشان می دهد که در سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴)، حدود ۱۰ درصد از جمعیت ایران را افراد بالای ۶۰ سال تشکیل می دادند و پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۵۰ (۱۴۲۹)، این رقم به ۳۳ درصد افزایش یابد.

این آمار در حالی ارائه می شود که کاهش منابع و افزایش تعهدات برای پرداخت مستمری ها وضعیت صندوق های بازنشستگی را با چالش های جدی مواجه کرده است و این موضوع به نوبه خود تأثیر چشم گیری بر تأمین رفاه سالمندان در آینده دارد. در این شرایط، افزایش سن بازنشستگی به عنوان یکی از راهکارهای برخی کشورهای جهان برای کاهش هزینه ها مطرح شده است. به طوری که مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارشی به این نکته اشاره کرده که طی دو دهه بین سال های ۱۹۹۵ تا پایان دسامبر ۲۰۱۵، ۵۰ کشور از جمله آلمان، اسپانیا، کره جنوبی، فرانسه، و یونان به منظور کاهش بار مالی، سن بازنشستگی را بالاتر برده اند و اکثر کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی تا میانه قرن جاری حداقل سن بازنشستگی را به ۶۷ سال خواهند رساند. برخی کشورها نیز با ایجاد ارتباط مستقیم بین افزایش سن بازنشستگی و روند افزایش امید به زندگی، سن بازنشستگی را به میزان بیشتری افزایش خواهند داد.

در ایران، کارشناسان فعال در حوزه رفاه و تامین اجتماعی معتقدند که افزایش سن بازنشستگی متناسب با سن امید به زندگی یکی از اصلاحات حیاتی است که می تواند بحران صندوق های بازنشستگی را به حداقل رساند. در نهایت، در زمان تدوین و تصویب قانون برنامه هفتم توسعه، قانونگذاران ماده ۲۹ این قانون را به نحوی تعریف کردند که با هدف بهبود وضعیت صندوق های بازنشستگی و توانمندسازی آن ها برای انجام وظایف محول، از آغاز سال اول اجرای برنامه، سنوات بیمه پردازی به گونه ای افزایش یابد. و بالاخره، حدود هشت ماه بعد از ابلاغ این قانون، روز گذشته آیین نامه اجرایی افزایش سن بازنشستگی به سازمان اداری و استخدامی کشور و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ابلاغ شد.

طبق این قانون، افرادی که بیش از ۲۸ سال سابقه بیمه پردازی دارند از لحاظ سنوات الزامی برای بازنشستگی مشمول اضافه شدن هیچ زمان جدیدی نخواهند شد. افرادی که ۲۵ تا ۲۸ سال سابقه بیمه پردازی دارند، به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی، دو ماه به سنوات الزامی بیمه پردازی آنان افزوده می شود.

برای افرادی که ۲۰ تا ۲۵ سال سابقه بیمه پردازی دارند، به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی، سه ماه به سنوات الزامی بیمه پردازی آنان اضافه خواهد شد.

اگر فردی بین ۱۵ تا ۲۰ سال سابقه بیمه پردازی داشته باشد، به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی چهار ماه به سنوات الزامی آن ها افزوده می شود.

افرادی که طبق قوانین، کمتر از ۱۵ سال سابقه بیمه پردازی دارند، به گزارش سنوات الزامی بیمه پردازی آنان برای بازنشستگی پنج سال اضافه می شود.

لازم به ذکر است که اجرای تمامی یا بخشی از قوانین فوق الذکر به شرط آن است که سن بیمه پرداز در زمان بازنشستگی برای مردان از ۶۲ سال و برای زنان از ۵۵ سال بیشتر باشد. همچنین حداکثر سنوات الزامی بیمه پردازی برای بازنشستگی به صورت ۳۵ سال برای مردان و ۳۰ سال برای زنان تعیین شده است.

همچنین به موجب تبصره ۲، اصلاحات فوق در قوانین مربوط به صندوق های بازنشستگی به جز برای صندوق هایی که حداقل سابقه بیمه پردازی آنان بیشتر از ارقام مذکور در تبصره ۱ باشد، به صورت دائمی خواهد بود. بر اساس تبصره ۳، ایثارگران، معلولان و افرادی که در مشاغل سخت و زیان آور فعالیت دارند، مشمول قوانین خاص خود خواهند بود.

با توجه به تبصره ۴ قوانین، افراد مشمول این قانون با رضایت خود و تأیید مراجع مربوط می توانند فراتر از زمان های تعیین شده در اجزای (۲) تا (۵) این بند به خدمت خود ادامه دهند. در صورتی که دستگاه ها به خدمات برخی از کارکنان احتیاج نداشته باشند، می توانند با همکاری بالاترین مقام دستگاه و تایید معاون اول رئیس جمهور بر مبنای قوانین مرتبط، اقدامات لازم برای صدور احکام بازنشستگی آن ها را انجام دهند.

همچنین طبق تبصره ۶، افرادی که خود خواهان بازنشستگی بدون رعایت زمان های یادشده باشند، می توانند مطابق قوانین مربوط بازنشسته شوند و میزان حقوق بازنشستگی آنان بر اساس سنوات ذکرشده در اجزای مذکور (به نسبت سنوات بیمه پردازی آن ها به سنوات الزامی بیمه پردازی برای بازنشستگی) تعیین می شود.

پایان پیام