با توجه به کاهش شدید احتمال مذاکرات و توافقات برای رفع تحریم ها، آینده اقدامات پزشکیان چگونه خواهد بود؟
در روزهای اخیر، شاهد رشد چشمگیر قیمت ها در بازار ارز بوده ایم.
اگرچه دولت هنوز به شش ماهگی نرسیده و انتظار می رود که تمام اصلاحات ساختاری در این مدت کوتاه به طور منطقی غیرممکن باشد، اما نگرانی ای وجود دارد که این دولت همانند دولت های پیشین، با گذشت زمان، جسارت کمتری برای پیاده سازی این اصلاحات پیدا کند.
پزشکیان، به واسطه اعتبار انقلابی اش و ویژگی های اخلاقی و صفای باطنی که دارد، بدون تعارف و پرده پوشی، بارها در موقعیت های مختلف به ضرورت انجام اصلاحات ساختاری و خطرات ناشی از رشد ناترازی ها اشاره کرده و تمام تلاش خود را برای پایان دادن به تنش های سیاسی و کاهش اختلاف ها و به دست آوردن وفاق به کار گرفته است.
با این حال، در این مدت کمتر از شش ماه، تقریباً همه ما متوجه شدیم که صرفا گفتن این مسائل کافی نیست. هرگونه تأخیر در پیگیری اقدام های جدی، نه تنها بر دامنه بحران ها افزوده، بلکه حتی همین سرمایه اجتماعی ای که او با ورودش فراهم کرده، در معرض خطر قرار خواهد داد.
این روزها شاهد افزایش تورم به ویژه در زمینه مواد غذایی و برخی کالاهای صنعتی و کشاورزی هستیم. به همین نسبت، بخش خدمات نیز خود را با این تورم تطبیق داده و حتی فراتر از آن پیش رفته است. در حوزه درمان و دارو نیز با کاهش تعهدات بیمه ای و افزایش سهم بیمار در هزینه های درمان مواجه هستیم.
نوسانات دلار و طلا به طور درست یا نادرست، سیگنال های مثبتی به بازار و فضای کسب وکار ارسال نکرده و دولت نیز با کسری قابل توجهی در بودجه روبرو است. اکنون که احتمال انجام مذاکرات یا توافق برای لغو تحریم ها به حداقل رسیده، بیشتر از هر زمان دیگری لازم است دولت برنامه های خود را به طور روشن و شفاف، بدون هیچ رودربایستی، با جامعه به اشتراک بگذارد و فضای کسب وکار را از ابهام خارج کند.
همه آگاهیم که به تصمیمات دشواری نیاز داریم که شامل برنامه ریزی و راه حل هایی برای عبور از این شرایط باشد. کمتر از دو ماه دیگر سال جدید آغاز می شود و بودجه نیز اکنون در حال بررسی و اصلاح در مجلس است.
کلیات بودجه به همگان روشن است، ولی اطلاعات کافی برای درک کامل آن در دسترس نیست. از همه مهم تر، این است که دولت باید با توجه به شتاب تورمی اخیر و محدودیت های درآمدی و بودجه ای، و تفاوت قابل توجه بین درآمد و هزینه های خانوار کارمندی و کارگری، درباره آینده حقوق و مزایای این افراد چه تدابیری اندیشیده است؟
نکته ای که نباید فراموش کرد این است که همان طور که بارها بیان شده، زندگی این قشر بزرگ که یک سوم جامعه را شامل می شود، هر سال کوچکتر شده و فشار اقتصادی علاوه بر آثار مخربی که بر کارایی و سلامت حرفه ای و خدمات اداری دارد، با پایین آوردن قدرت خرید این قشر، به چرخه تولید نیز آسیب می زند و به زیان این بخش منجر می شود و اشتغال را تهدید می کند.
اگرچه دولت هنوز به شش ماهگی نرسیده و احتمالا انتظار اینکه تمامی اصلاحات ساختاری در این زمان کوتاه انجام شود، غیر معقول است، اما نگرانی وجود دارد که آن ها مانند دولت های گذشته، با گذشت زمان، جسارت کمتری برای اقدامات لازم پیدا کنند و مشکلات اقتصادی که مانند غده ای سرطانی در حال رشد است، بیشتر و بیشتر شود و بر دامنه بحران ها بیفزاید.
از زبان دکتر پزشکیان محترم که آرزوی ما سربلندی و موفقیت وی است، بارها درباره ناترازی ها و مشکلات موجود شنیده ایم؛ اما اکنون در آستانه چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب و جشن سالگرد این نهضت بی نظیر، باید از او و یاران و همراهانش در دولت وفاق، بشنویم که چه اقداماتی باید انجام شود و چه برنامه هایی در دست دارند.
حتی اگر اتخاذ تصمیمات دشوار و تلخ باشد، مردم آگاه ما نشان داده اند که اگر صداقت و راستگویی را ببینند و نیز شفافیت و خدمت بی دریغ را دریابند، در کنار دولت خواهند بود؛ به شرط اینکه این دشواری ها، اولاً دوران کوتاهی داشته باشد و به زمان های طولانی و مستمر کشیده نشود و ثانیاً نابرابری و فشار بر طبقات ضعیف و مستضعف جامعه و همچنین طبقه متوسط که در حال حاضر به طبقات پایین نزدیک شده اند، تنها به خاطر این تصمیمات افزایش نیابد و فرصتی برای بهره مندی اقلیتی که در سایه تورم، بهترین فرصت را دارند، فراهم نیاورد.
اکنون که احتمال مذاکرات یا توافق برای لغو تحریم ها کاهش یافته، بیش از هر زمان دیگری ضروری است تا دولت برنامه های خود را در این شرایط تحریمی به شکلی روشن و شفاف به اطلاع جامعه برساند.
