استیضاح کنندگان همتی به حق هستند
عصر ایران؛ مهران کرمی نمایندگان طرفدار استیضاح عبدالناصر همتی وزیر امور اقتصادی و دارایی با درک عمیقی از مسائل اصلی کشور به میدان آمده اند. آن ها به خوبی متوجه هستند که افزایش ناگهانی دلار از 60 هزار به 95 هزار تومان در زمان کوتاه، امری عادی نیست (با این حال، به نظر من این موضوع چندان هم غیرعادی نمی باشد).
پدیده نوسانات شدید دلار به تبع خود بر روی قیمت سکه، طلا و قیمت های خودرو و زمین نیز تأثیر می گذارد و این مسأله، نمونه ای از نگرانی های نمایندگان محترم به شمار می آید (امیدوارم چنین دغدغه ای داشته باشند). پس از جهش های اقتصادی در بخش کالاهای سرمایه ای، نوبت به قیمت گذاری روی کالاهای مصرفی می رسد که مستقیماً با زندگی روزمره مردم ارتباط دارد. مردم ممکن است بتوانند بدون داشتن ماشین یا نگرانی از سکه و طلا و ارز، زندگی خود را بگذرانند، یا املاک خود را به نقاط دور منتقل کنند. اما حتی اگر رغبت نداشته باشند که لباس های جدید برای عید بخرند، ناگزیرند شب ها به نحوی نانی روی سفره بگذارند. نمایندگان هم مطمئناً میدانند که وقتی به حوزه یه خود می روند باید با این نارضایتی ها مواجه شوند.
برخی از این نمایندگان هنوز ارتباط نزدیکی با مردم دارند و بستگانی از بین آنها دارند که در زمره شهروندان عادی محسوب می شوند. بنابراین آن ها می توانند با این قشر یک عیدی بدهند و چه عیدی بهتر از این که بگویند، ای مردم، مقصر اصلی مشکلات اقتصادی شما، خود این آقاست؛ یعنی عبدالناصر همتی.
آیا مردم بیاد دارند که آقای همتی در ات 1400 چگونه به رقیب اصلی اش نزدیک می شد و در زمان سه ساله ای که رقیبش رئیس جمهور بود به واسطه توییت هایش نمی گذاشت لحظه ای آرامش بیابد؟
نمایندگان حامی استیضاح حق دارند از آقای همتی ناراضی باشند و باید نظر خودشان را به او منتقل کنند، اما استیضاح کردن او ارتباطی با ریشه مشکلات کشور ندارد.
نمایندگان محترم مجلس باید اگر به دنبال یافتن علل مشکلات هستند، جواب را در جای دیگری بیابند. اگر آنها می خواهند که همتی در عرصه اقتصادی موفق باشد، باید به او اجازه دهند تا به مذاکره برود، تحریم ها را لغو کند و راهی برای تأمین نان مردم پیدا کند (اگر هنوز زمان برای این کار باقی مانده باشد).
آیا نمایندگان محترم به این نکته توجه کرده اند که روند صعودی دلار از چه زمانی آغاز شد؟ آیا دونالد ترامپ تأثیری نداشته یا به نوعی تأثیر ترامپ ناچیز بوده و به طور غیرمستقیم به آقای پزشکیان و همتی برمی گردد؟
اگر کمی حافظه خود را به چالش بکشیم (بدون اشاره به تاریخ طولانی) درمی یابیم که تا اردیبهشت 97، علی رغم مشکلات، دولت حسن روحانی قادر به کنترل اقتصاد بود، اما با خروج ترامپ از مذاکرات برجام، ناگهان تمام رویه های دولت قبل دچار دگرگونی شد.
در آن سال و سال های بعد هم همواره می دیدیم که صبح که از خواب بیدار می شدیم، صحنه هایی از کاهش ناگهانی ارزش دارایی هایمان را تجربه می کردیم. حتی قبل از آن نیز در دوران احمدی نژاد مشابهت این وضعیت را شاهد بودیم.
در دولت مرحوم آقای رئیسی که به نوعی فقدان وجود ترامپ یکی از مزیت های بزرگ این دولت به شمار می رفت، از آغاز ریاست جمهوری اش، دلار در چند ماه به 50 هزار تومان جهش پیدا کرد. این سوال باید از نمایندگان مجلس پرسیده شود که اگر دولت سیزدهم همین روند را ادامه می داد، اکنون دلار در چه سطحی قرار داشت؟
اگر با دیدی خوشبینانه به نیت این نمایندگان بنگریم، آن ها مانند تیراندازانی هستند که در نشانه گیری دقت ندارند و مشکل این است که هدف را به اشتباه در نظر گرفته اند. در نتیجه، به احتمال زیاد به هدف نخواهند رسید.
استیضاح وزیر اقتصاد در شب عید نه تنها به حل کردن معضلات معیشتی مردم نمی انجامد، بلکه ممکن است موجب بروز بحرانی در مدیریت کشور و اقتصاد گردد که به تبعات آن همه چیز از کنترل خارج شود (اگر هنوز هم خارج نشده باشد). اما اگر هدف نمایندگان محترم در این استیضاح صرفاً به منظور انتقام گیری شخصی یا جنگ های سیاسی جناحی باشد، چه باید کرد؟ همه ما چالش هایی که این نمایندگان و دوستانشان با محمدجواد ظریف داشته اند را به خاطر داریم.
ویژگی عملکرد این نمایندگان و همپیمانانشان در وسط میدان نبرد ایران و امریکا، تعیین نرخ ها به داستانی تکراری و ملال آور تبدیل شده است که ریشه های تاریخی و ناتوانی در پیشرفت را بر چهره خود دارد.
کافی است به اقدامات منتقدان ترامپ در روز بعد از ات امریکا توجه کنیم. با وجود تغییرات بنیادینی که او در سیاست خارجی امریکا ایجاد می کند، هنوز منتقدان او ساکت مانده و صبر می کنند تا عملکردش، و به بار نشستن وعده هایش را مشاهده کنند، و اگر او موفق نبود، آن وقت به انتقاد از او پرداخته و نتیجه گیری کنند.
اما در ایران، هرگاه فردی به منصب ریاست می رسد، مخالفان از همان ابتدا دست به کار می شوند تا نگذارند پیشرفت کند و سپس زمانی که شکست می خورد، به او القا می کنند که نشان دهنده بی کفایتی اوست و نتوانسته هیچیک از وعده هایش را عملی نماید.
