روش منحصربه‌فردی برای کم کردن فشار خون
طبق نظرات کارشناسان، حمام کردن با آب گرم به مدت یک ساعت می‌تواند تأثیراتی مشابه با انجام ورزش به ویژه برای افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند، داشته باشد.
استحمام با آب گرم موجب ترشح مواد شیمیایی خاصی در بدن می‌شود که به گشاد شدن رگ‌های خونی کمک کرده و فشار خون را کاهش می‌دهد.
بر اساس گفته‌های متخصصین،استحمام با آب گرم می‌تواند گزینه‌ای مؤثر برای حفظ سلامت افراد باشد، به ویژه برای سالمندانی که به دلایل مختلف نمی‌توانند در خارج از منزل ورزش کنند.
تحقیقات نشان می‌دهد که استحمام با آب گرم می‌تواند به کاهش التهاب در بدن کمک کند و از این طریق مانع از افزایش فشار خون یا قند خون شود.
این پژوهش درباره تأثیر استحمام با آب گرم بر کاهش قند و فشار خون به وسیله محققان دانشگاه (Loughborough) صورت گرفته است.
در این تحقیق، نمونه خون ۱۰ مرد داوطلب پیش و پس از یک ساعت استحمام با آب گرم مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که سطح قند خون و التهاب در بدن آن‌ها پس از استحمام کاهش یافته است.
التهاب در بدن می‌تواند عامل بروز انواع بیماری‌ها باشد، از جمله آسم و آلرژی، بیماری سلیاک، بیماری التهابی روده و حتی نارسایی در عملکرد اعضای بدن و نیاز به پیوند عضو.
حمام کردن با آب گرم موجب آزاد شدن اکسید نیتریک می‌شود که به شل شدن رگ‌های خونی منجر می‌گردد و از این طریق فشار خون را کاهش می‌دهد.
علاوه بر کاهش قند و فشار خون، کارشناسان همچنین دریافتند که استحمام با آب گرم می‌تواند خطر ابتلا به افسردگی و مشکلات روانی را کاهش دهد.
سالمندانی که به استحمام هفتگی توجه دارند و در کنار آن به سونای بخار یا خشک نیز می‌روند، معمولاً عمر طولانی‌تری دارند.
حمام کردن با آب گرم، مخصوصاً در روزهای سرد، برفی یا بارانی که برای سالمندان دشوار است تا به خارج از منزل بروند و ورزش کنند، می‌تواند جایگزینی فوق‌العاده برای حفظ سلامت جسم باشد.
آمارها نشان می‌دهند که تقریباً یک چهارم بزرگسالان در سطح جهانی از مشکل فشار خون بالا رنج می‌برند که می‌تواند منجر به مشکلات بهداشتی نظیر آسیب به بینایی، نارسایی کلیه، سکته مغزی و حمله قلبی شود.
به افرادی که دارای فشار خون بالا هستند، پیشنهاد می‌شود که به همراه رعایت رژیم غذایی و پرهیز از مصرف زیاد نمک، ورزش کنند و در فواصل زمانی مشخص فشار خون خود را اندازه‌گیری کرده و به پزشک مراجعه نمایند.
نتایج این تحقیق در نشریه فیزیولوژی کاربردی (the Journal of Applied Physiology) به چاپ رسیده است.
