شام ایرانی؛ بحران ناشی از ادغام برنامههای رئالیتی شو

“شام ایرانی” عنوان یک برنامه جدید است که در هفتههای اخیر به روی آنتن رفته است. در این رئالیتی شو، بازیگران و شخصیتهای معروف از رشتههای مختلف نظیر ورزش، موسیقی و سینما، در گروههای چهارنفره به خانه یکدیگر میروند و در فضایی دوستانه با یکدیگر به رقابت میپردازند.
در هفتههای گذشته، برنامه “شام ایرانی” به کارگردانی سعید ابوطالب در پلتفرم فیلیمو منتشر شده است. اگر شما نیز به تماشای برنامههای آشپزی علاقهمند هستید و به دنبال گزینهای برای سرگرم کردن خود در آخر هفته میگردید، شاید بخواهید بررسی کنید که آیا این رئالیتی شو ارزش تماشا کردن دارد یا نه؟
پیشتر، نسخههای قبلی برنامه “شام ایرانی” در سال ۹۰ به کارگردانی بیژن بیرنگ و مهران رسام با حضور ستارههای شناختهشدهای چون رامبد جوان، سروش صحت، لاله اسکندری، پژمان بازغی و نرگس محمدی به تولید رسید و در قالب CD عرضه شد و در نخستین تجربه رئالیتی شوهای آشپزی با موفقیت عمل کرد. سپس سعید ابوطالب در سال ۹۸ نسخه جدیدی از این برنامه را به اجرا درآورد و با دعوت از بازیگران از کشورهای فارسیزبان، توانست مخاطبان بیشتری را جذب کند.
پس از گذشت چهار سال، سری جدید “شام ایرانی” در سال ۱۴۰۳ تحت نظر سعید ابوطالب کارگردانی و تولید شده است. از جمله بازیگران مشارکتکننده در این رئالیتی شو خانوادگی و کمدی میتوان به پژمان بازغی، امیرعلی نبویان، مجتبی شفیعی، سپند امیرسلیمانی و همسرش مونا کرمی، حدیث میر امینی و امیر کربلاییزاده اشاره کرد. در هر قسمت، یکی از شرکتکنندگان به عنوان میزبان انتخاب میشود و با تهیه غذا و برگزاری مهمانی، به رقابت با دیگران میپردازد و در پایان مورد ارزیابی قرار میگیرد.
با توجه به نام “شام ایرانی”، باید انتظار داشت زمان زیادی به صحنههای مربوط به تهیه و آمادهسازی غذا اختصاص یابد؛ اما در واقعیت، تنها دوربین به دورهمیها نگاهی از فاصله میاندازد تا نشان دهد میزبانان در حال آمادهسازی هستند و بخش عمدهای از برنامه به حضور گروهی و دورهمی اختصاص یافته است. همچنین در این فصل، داوران بینالمللی نیز به برنامه اضافه شدهاند، اما وقتی که مراحل پخت و آشپزی به حاشیه رانده شده، این داوران چگونه میتوانند به ارزیابی بپردازند؟
در فصل جدید، “شام ایرانی” به ترکیبی از مافیا، آشپزی و دورهمی تبدیل شده و دیگر فقط به غذا محدود نمیشود. بازی مافیا که طی سالهای اخیر میان ایرانیان بسیار محبوب شده، به عنوان یکی از ارکان اصلی این برنامه مطرح گشته است. با این حال، به نظر میرسد که برنامه به سویی رفته که عقبافتاده و فاقد هویت واضحی است.
در قسمت نخست، امیرعلی نبویان به عنوان مهمان ویژه در منزل کمند امیرسلیمانی حاضر شد و بدون هیچ مقدمهای بازی مافیا را شروع کرد، اما قوانین به درستی رعایت نشد و زمان زیادی به آن اختصاص یافت. بر خلاف نسخه اصلی، این برنامه فاقد راوی است و امیر کربلاییزاده به عنوان مهمان ناخوانده تا زمان ورود مهمانان دیگر در برنامه حاضر شده است. نقش او چندان واضح نیست و گاهی به عنوان مجری و گاهی به عنوان ناظر روند پخت غذا عمل میکند، ولی حضورش به اندازهای کم است که نمیتوان او را به راحتی به عنوان مجری یا ناظر شناخت. کربلاییزاده با میزبان در مورد مسائلی صحبت میکند، اما این گفتگوها گاه بیمحتوا و کشدار به نظر میرسند.
سعید ابوطالب با تلفیق برنامههای مافیا و “پدرخوانده” با “شام ایرانی”، این برنامه را از محوریت آشپزی دور کرده و به یک دورهمی برای چهرههای مشهور تبدیل نموده است. اگر به دنبال برنامهای هستید که در آن دورهمی بازیگران را تماشا کنید، ممکن است “شام ایرانی” گزینهای قابل قبول باشد؛ اما در زمینه آشپزی و شباهت به برنامههای مشابه، نمره کمتری کسب کرده است.