اشتیاق دانش‌آموزان و دانشجویان به هوش مصنوعی؛ غفلت از خطرات شغلی

تجربه آموزشی با تکیه بر هوش مصنوعی

سیمنز در مصاحبه‌ای در نشست شورای اجرایی فناوری CNBC در نیویورک خاطرنشان کرد: «تمرکز اصلی او بر توسعه مهارت‌های عملی در حوزه هوش مصنوعی مولد و یادگیری ماشین است.»
او توضیح داد که «تشویق می‌کند دانشجویانش در گروه‌های کاری از مدل‌های زبانی استفاده نمایند تا هم نقاط قوت و هم ضعف‌های آن را درک کنند.»
در یکی از فعالیت‌های کلاسی، دانشجویان می‌بایست مقاله‌ای درباره بازگشت نیروها به کار بعد از دوران دورکاری بنویسند و از یک مدل زبانی بزرگ برای تقویت استدلال‌های خود استفاده کنند. در مرحله بعد، این مدل باید به‌طور انتقادی و به‌گونه‌ای چالش‌برانگیز با متن دانشجو برخورد کند؛ روشی که سیمنز آن را «رویکرد گوسفند سیاه» نامیده است.
او افزود: «هدف این است که دانشجویان یاد بگیرند هوش مصنوعی می‌تواند هم به‌عنوان یک همراه و هم به‌عنوان یک منتقد عمل کند. جالب این‌جاست که اکثر آن‌ها تعامل چالشی را ترجیح داده‌اند، زیرا به اعتقادشان بیشتر به شرایط واقعی محیط کار شباهت دارد.»

هوش مصنوعی به‌عنوان یک ابزار، نه تکیه‌گاه

در بخش دیگری از این نشست، گروهی از دانش‌آموزان و دانشجویان به بیان تجربیات خود در زمینه استفاده از هوش مصنوعی در آموزش پرداختند.
یک دانش‌آموز سال آخر دبیرستان تصریح کرد: «معلمان در کلاس استفاده از ChatGPT را ممنوع کرده‌اند، اما من در خارج از مدرسه از آن برای کمک به انجام تکالیف خود استفاده می‌کنم. سعی می‌کنم آن را به‌عنوان یک ابزار در نظر بگیرم، نه یک جایگزین.»
یک دانشجوی دانشگاه کلمبیا نیز گفت: «استادان ما بر این نکته تأکید دارند که ابتدا باید مهارت‌های پایه را فرابگیریم، اما من از هوش مصنوعی برای تسهیل انجام کارهای تکراری استفاده می‌کنم؛ مثلاً برای نوشتن ایمیل‌های مشابه یا بهبود لحن متون.»
اما دو دانشجوی دانشگاه جورجیا تک نظرهای متفاوتی دارند. کارسون از ChatGPT برای تمرین مکالمه زبان ماندارین استفاده کرده و آن را «مانند داشتن یک معلم خصوصی چینی» می‌نامد. برعکس، اندرو توضیح می‌دهد که حتی در کلاس‌هایی که استفاده از هوش مصنوعی مجاز است، طراحان آزمون‌ها سوالاتی می‌دهند که هوش مصنوعی قادر به پاسخ صحیح به آن‌ها نیست. «در نهایت ناچار شدیم مفاهیم را خودمان فرا بگیریم.»

تمرکز بر مهارت‌های انسانی در دوره هوش مصنوعی

سیمنز در پایان تأکید کرد که شرکت‌ها باید به یاد داشته باشند که در کنار فناوری، توانایی‌های انسانی با خصوصیات ارتباطی و همدلانه همچنان مهم‌ترین دارایی سازمان به شمار می‌رود.
او اضافه کرد: «کارکنان آینده باید ذهنی کنجکاو و مشغول داشته باشند. هوش مصنوعی تغییر می‌یابد، اما آنچه پایدار باقی می‌ماند، نیاز به تفکر انتقادی و همکاری انسانی است.»