به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، این پژوهش جدید که در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی ارائه شد اما هنوز در مجلات علمی منتشر نشده، نشان داده است که بین میزان بالاتر عضله و سن بیولوژیک کمتر مغز ارتباط وجود دارد و افرادی که توده عضلانی بیشتر و چربی احشایی کمتری دارند، مغزشان جوانتر و سالمتر است.
به نوشته ویمنزهلت، این مطالعه دلیل مستقیم این ارتباط را بررسی نکرد، اما چند نظریه وجود دارد. یکی اینکه داشتن عضله بیشتر و چربی احشایی کمتر برای سلامت متابولیک بهتر است و این موضوع باعث سلامتی بهتر مغز میشود. این ترکیب همچنین التهاب مغز را کاهش میدهد و میتواند روند پیری را آهسته کند.
از طرفی داشتن عضله بیشتر و چربی شکمی کمتر نشان میدهد که فرد رژیم غذایی سالمتری دارد و بهطور منظم ورزش میکند که هر دو برای سلامتی مغز مفیدند.
این یافتهها بر اهمیت تمرین قدرتی و کنترل چربی احشایی بهعنوان راهبردهایی برای بهبود سلامت مغز تاکید میکنند. در یک سبک زندگی سالم باید برای نوعی ورزش به منظور حفظ توده عضلانی هم برنامهریزی شود. داشتن رژیم غذایی سالم و ورزش میتواند به کاهش چربی بدن، افزایش توده عضلانی و حتی حفظ حجم مغز با وجود افزایش سن، کمک میکند.
این پژوهش نشان میدهد که سلامتی مغز تنها تحت تاثیر ژنتیک یا افزایش سن قرار نمیگیرد، بلکه به انتخابهای روزمره ما نیز وابسته است. حفظ توده عضلانی از طریق ورزشهای مقاومتی، کاهش چربی احشایی و پیروی از الگوهای تغذیهای سالم مانند رژیمهای مدیترانهای و مایند (MIND)، میتواند روند پیری مغز را کندتر کند و کیفیت زندگی را در سالهای بعد افزایش دهد.
اگرچه این مطالعه هنوز در مراحل اولیه قرار دارد، پیام کلی آن روشن است: با ورزش مقاومتی بیشتر، تغذیه بهتر و خواب کافی، میتوان مغز را سالهای بیشتری سالم و جوان نگه داشت.