عنکبوت وحشتناک شبیه زامبی کشف گردید

محققان گونه ای قارچ تازه شناسایی شده را به افتخار دیوید اتنبرو، دانشمند برجسته حوزه طبیعت، گیبلولا آتنبارویی (Gibellula attenboroughii) نامیده اند. این قارچ به گونه ای عمل می کند که عنکبوت های غارنشین را به زامبی تبدیل می کند. در یک مطالعه جدید، دانشمندان نتیجه گرفته اند که این گونه قارچ ممکن است با هدف تسهیل پراکندگی هاگ هایش، عنکبوت های منزوی را که در عمق غارها زندگی می کنند، به سمت دهانه های غار و محیط های باز سوق دهد.

بر اساس گزارشی از خبر آنلاین، این قارچ عجیب برای نخستین بار در سال ۲۰۲۱ در ایرلند شمالی توسط تیمی فیلم بردار که در حال تهیه مجموعه مستند برای بی بی سی بودند، بر روی یک عنکبوت گردباف (Metellina merianae) شناسایی شد. پژوهشگران در بریتانیا در همکاری با ژوآئو آرائوجو، قارچ شناس از موزه تاریخ طبیعی دانمارک واقع در کپنهاگ، تحقیقات بیشتری روی این قارچ به اجرا درآوردند.

آرائوجو در این باره اظهار می کند که قارچ های سرده گیبلولا (Gibellula) به طور خاص در آلوده کردن عنکبوت ها تخصص دارند. او و همکارانش بر این باورند که هنگامی که هاگ های قارچ بر روی بدن عنکبوت فرود می آید، سلول های قارچ به داخل بدن در می روند و شروع به تکثیر کرده و اندام های داخلی میزبان را از بین می برند. وی خاطرنشان می کند: «اگر ما به بررسی بدن چنین عنکبوت آلوده ای بپردازیم، هیچ نشانی از خود عنکبوت نخواهیم یافت و تنها یک توده قارچی باقی خواهد ماند که ظاهری مشابه عنکبوت دارد.» همچنین، ساختارهای زایشی که به شکل آب نبات چوبی هستند، از بدن عنکبوت خارج می شوند تا هاگ ها را به میزبان های جدید منتقل کنند.

برای تشخیص اینکه آیا این قارچ ترسناک زامبی ساز به عنوان یک گونه جدید شناسایی شود یا خیر، آرائوجو و تیمش به بررسی بوم شناسی، شکل و ژنتیک آن پرداخته اند. او می گوید این نمونه، اولین قارچ گیبلولایی است که قادر به آلوده کردن عنکبوت های غارنشین شناخته شده و این کشف نشان دهنده وجود قارچ در زیستگاهی خاص و منحصر به فرد است. همچنین، ویژگی های مختلف قارچ، همچون ساختارهای زایشی و سلول های تولیدکننده هاگ، به همراه تفاوت های دی ان ای، نشان می دهد که محققان با یک گونه تازه و منحصر به فرد روبرو شده اند.

علاوه بر این، عنکبوت های غار که به این گونه جدید آلوده شده اند، از جمله گونه ی متا مناردی (Meta menardi) معمولاً در تارهای خود مخفی می شوند. با این حال، از آنجا که عنکبوت های زامبی شده قبل از مرگ به ورودی غار می روند، آرائوجو و همکارانش این فرضیه را مطرح کرده اند که قارچ به این موجودات نیرو می بخشد تا این رفتار را از خود نشان دهند؛ چرا که جریان هوا در ورودی غار به پخش بهتر هاگ ها کمک می کند. این تغییر رفتار می تواند مشابه مواردی باشد که در مورچه های آلوده به قارچ های زامبی مشاهده شده است.

تحقیقات در این زمینه نه تنها نمایانگر یک نمونه شگفت انگیز از رابطه انگل و میزبان به شمار می رود، بلکه قابلیت های عملی نیز به همراه دارد. آرائوجو اظهار می کند که این قارچ ها ممکن است در کنترل آفات محصولات کشاورزی مؤثر واقع شوند و حتی به پیشرفت های پزشکی منجر شوند. به عنوان مثال، دارویی به نام سیکلوسپورین که از یک قارچ زامبی ساز استخراج شده، به بدن انسان کمک می کند تا اعضای پیوندی را نپذیرد.

از طریق مطالعه دقیق و جمع آوری اطلاعات در خصوص گونه های مختلف قارچ، دانسته های ما در مورد آن ها به تدریج گسترش می یابد. آرائوجو می افزاید که اگرچه در حال حاضر ممکن است اثری فوری از این تحقیقات دیده نشود، اما این داده های جمع آوری شده می تواند به کشفیات مهم تری در آینده منتهی شود.