فدراسیون فوتبال و کمدی تصمیم رای بیرانوند؛ ناکام همیشگی!

پس از انجام بررسیهای لازم توسط کمیته تعیین وضعیت و صدور رای جنجالی این نهاد، انتظار میرفت که رسیدگی به پرونده علی بیرانوند در کمیته استیناف بهسرعت انجام شود، اما طولانی شدن این روند به شیوع شایعات و تردیدهایی علیه فدراسیون فوتبال منجر گردید.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، لیگبرتر بیستوچهارم به تازگی آغاز و به پایان رسید و تیم تراکتور قهرمان این مسابقات شد. تیم ملی فوتبال نیز بازیهای انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ در کشورهای کانادا، مکزیک و ایالات متحده را پشت سر گذاشت و ضمن صعود زودهنگام به این مسابقات، جشن صعود را برگزار کرد. علیرضا بیرانوند با پیوستن به تیمهای ملی و باشگاهی خود همواره در میدان حضور داشت، به جز دیدار با کره شمالی، و توانست کلینشیتهای متعددی را به نام خود ثبت نماید؛ اما در این میان، بارها گلهای عجیبی را نیز دریافت کرده است که به گفته قلعهنویی، از ماهیت آنها به زعم اعتقادش، تحت عنوان «گل بچهگانه» یاد شده است. او همچنین در آزمون دکترای فیزیولوژی شرکت کرد و موفق به قبولی شد. حال با گذشت تقریباً یک ماه از خاتمه لیگبرتر، هنوز رای یکی از مهمترین و جنجالیترین پروندههای تاریخ فوتبال ایران مشخص نشده است.
البته پرداختن به این موضوع در حال حاضر اهمیت چندانی ندارد و به نظر میرسد دیگر کسی علاقهای به خواندن و پیگیری آن ندارد، اما این چند سطر تنها بهمنظور «گزارشدهی علیه فراموشی» نوشته شده و هدفش این است که به مسئولان فدراسیون فوتبال و کمیته استیناف پیام دهد که هم رسانهها و هم جامعه فراموشکار نیستند. با این حال، برخی موارد آنقدر مشهود و آشکار است که حتی افکار عمومی، ترجیح میدهد تا با بیتفاوتی به آن، نارضایتی و اعتراضات خود را ابراز کند.
متأسفانه فدراسیون فوتبال در این پرونده خاص نه تنها وعدههای خود را در خصوص شفافسازی نقض کرد، بلکه گروهی محدود که به دلیل سمتهای شان قدرت دارند، بهوسیله تصمیمهای ناپخته خود، بر پیچیدگیها، حواشی و شائبههای موجود افزودند. نکتهای که کاملاً نمایان است این است که فدراسیون فوتبال با بیتوجهی به عواقب احتمالی، به شکل عمدی مسیرهای شفافیت را مسدود کرده است.
آیا فشار و توصیه نهادهای بیرونی تأثیرگذار بود؟ آیا وضعیت تیم ملی در برگزاری مسابقات انتخابی جام جهانی در نظر گرفته شد؟ یا به خاطر تهدیدات و مصاحبههای مدیرعامل تراکتور، تساهل صورت گرفت؟ اکنون دیگر چندان حائز اهمیت نیست که دلیل و بهانه تأخیر در اعلام رای نهایی این پرونده چه بوده است. آنچه که در گام نخست مشخص است این است که کمیته تعیین وضعیت، موظف به بهتعویق انداختن روند رسیدگی به پرونده بود و بعد از صدور رای عجیب که صدای کارشناسان حقوقی فوتبال را هم به اعتراض درآورد، این مسئولیت به کمیته استیناف واگذار گردید.
عجیبترین بخش ماجرا به اظهارات مهدی دادرس بازمیگردد. این عضو کمیته استیناف عنوان کرد که رای پرونده بیرانوند در اواسط اردیبهشتماه صادر شده است، اما فدراسیون فوتبال از انتشار آن خودداری کرده است. وی با تأکید بر صدور رای از سوی کمیته استیناف، بهطور صریح بیان کرد: «طبق دستورات و قوانین جدید به ما گوشزد شده است که چیزی نگویید تا فدراسیون آن را اعلام کند. ما تابع آنها هستیم.» در واکنش، فدراسیون فوتبال به سرعت موضع خود را بیان کرد و در بیانیهای اظهار داشت: «از اعضای نهادهای قضایی انتظار میرود در اظهارنظرهای رسانهای، از مطرح کردن مباحثی که ممکن است شبههایی نسبت به استقلال و صحت سیستم قضایی فوتبال ایجاد کند، پرهیز نمایند.» به هر حال، مهدی تاج بارها بر استقلال نهادهای قضایی فدراسیون فوتبال تأکید کرده است.
اگر فرض کنیم که هیچیک از طرفین پرونده، شکایت باشگاه پرسپولیس از علی بیرانوند به دلیل فسخ غیرقانونی و نیز شکایت از باشگاه تراکتور به اتهام اغوای بازیکن، در این قضیه مغبون نشدند، اما واضح است که فدراسیون فوتبال و نهادهای آن مانند کمیته تعیین وضعیت و کمیته استیناف، در این ماجرای کشدار، مبهم و مملو از ایراد، بازنده اصلی و حقیقی هستند؛ یک بازنده تاریخی!
مسئولان محترم! شاید در تصور شما اینگونه باشد که با برخورداری از سکوت در برابر انتقادات رسانهها و اعتراضات هواداران، به نحوی از زیر بار مسئولیت خارج شدهاید. اما این پرونده و تمامی شائبههای مرتبط با آن، چیزی جز بیاعتباری و شرمساری برایتان به یادگار نخواهد گذاشت. مواردی از این دست در صفحات تاریک تاریخ فوتبال بهطور دائمی ثبت خواهند شد و هیچگاه پاک نخواهند شد؛ مانند بحرانی که با مربی بلژیکی برای ورزش فوتبالمان پدید آمد و بهعنوان «ویلموتسگیت» شناخته شد یا مانند همین پرونده استثنایی دروازهبان شماره یک تیم ملی فوتبال ایران.