فیبر نوری؛ کابلی که حتی دزدان و زباله‌گردها نیز از آن بی‌صدایی عبور می‌کنند
در گوشه و کنار خیابان‌های این شهر، جایی که تداخل ترافیک انسان‌ها و وسایل نقلیه با عبور و مرور سه‌چرخه‌های ضایعات‌گردان به وضوح احساس می‌شود، زیرساخت‌هایی وجود دارند که بدون سر و صدا اما با کارایی شگفت‌انگیز به فعالیت خود ادامه می‌دهند.
یکی از این زیرساخت‌ها، کابل فیبر نوری است؛ کابلی بدون وزن و فلز، بی‌سر و صدا، اما سرشار از نوری درخشان و اطلاعات باارزش.
این کابل شهری به طرز شگفت‌انگیزی نه قفل دارد، نه زنجیری برای حفاظت، نه حفاظ فلزی و نه دزدگیر، و حتی فاقد نوارهای خطر است.
اما علی‌رغم این موارد، هنوز هم در محل خود باقی‌مانده است… سالم، untouched و درخشان….!!
در دورانی که سرقت کابل‌های مخابراتی و فاضلاب به امری رایج تبدیل شده و ادارات و سازمان‌ها روزانه آسیب‌های مالی قابل توجهی را متحمل می‌شوند، کابل‌های فیبر نوری نمونه‌ای از زیرساخت‌های موجود هستند که هیچ‌یک از دزدان و زباله‌گردهای خیابانی نتوانسته‌اند وسوسه‌شان کنند.
شب گذشته بر آن شدم تا با چشمان خود، ماجرای بررسی این کابل بریده شده که از صبح روز قبل توسط همکاران شبکه جمع‌آوری شده و در کنار دیوار خانه‌ام رها شده بود، مشاهده کنم.
از پنجره به کوچه دهقان مطلق در محله کمپلو شمالی اهواز به تماشا نشسته بودم که این کابل فیبر نوری کنار گذاشته شده بود؛ بدون هرگونه نگهبانی، بی‌هیچ پوششی و بدون هیچ ملاحظه‌ای…
پس از دقایقی، سه‌چرخه‌ای به همراه راننده‌ای باتجربه وارد صحنه شد…* * با دقت ملاحظه کرد، ترمز کرد و پیاده شد.
این نشانه‌ها آغاز عملیات بود؛ همان الگویی که بارها در ناپدید شدن ناگهانی تکه‌ای کابل فلزی یا مسی شاهد آن بوده‌ایم.
اما این‌بار، اتفاقی متفاوت به وقوع پیوست….!
راننده جوان سه‌چرخه، با دقت بی‌نظیری کابل را مورد بررسی قرار داد.
کابل را برداشت و زیر نور کم‌نور تیر چراغ‌برق نگاهی انداخت…
با دو انگشت آن را آزمایش کرد، گویی به دنبال سنگینی مس یا زبری آهن بود، اما نتیجه‌ای که حاصل شد، برایم غیرمنتظره بود:
او کابل را به همان حال که بود، بر زمین گذاشت. دستی به سه‌چرخه‌اش کشید و بدون گفت‌وگویی راهش را در پیش گرفت و به سوی سطل زباله‌ای که در انتهای آن قوطی نوشابه و بطری‌های پلاستیکی مشاهده می‌شد، رفت.
در آن لحظه، بیشتر از هر آمار یا گزارشی، این صحنه بود که به وضوح نشان داد:
فیبر نوری، برای دزد خیابانی کم‌ارزش است…
این به این دلیل نیست که ارزشمند نیست، بلکه به این خاطر است که فاقد هرگونه فلز، عایق مسی و آهن قابل بازیافت است. به همین دلیل، فیبر نوری برخلاف کابل‌های سنتی، جاذبه‌ای برای شبکه‌های بازیافت غیرمجاز ندارد.
و دقیقاً این ویژگی است که در میان تمام آشفتگی‌های شهری، کمتر به آن توجه شده است.
در اغلب پروژه‌های شهری، حجم زیادی از هزینه‌ها به ایمن‌سازی و محافظت از تجهیزات و مقابله با تخریب یا سرقت اختصاص می‌یابد. اما کابل‌های فیبر نوری، به طور بی‌صدا، این نگرانی را از دوش شرکت‌های مخابراتی برداشتند..
این کابل نه تنها زیرساخت ارتباطات کشور برای ۴۰ سال آینده است، بلکه به طرز خلاقانه‌ای خود را از وسوسه‌های خیابانی دور نگه داشته است.
شاید بتوان گفت: *فیبر نوری تنها کابل شهری است که حتی دزدان و زباله‌گردها نیز آن را جدی نمی‌گیرند… و این دقیقاً همان چیزی است که باید به آن توجه ویژه‌ای شود.
عباس شاخی
