مافی: وفاق ملی زمینه ساز قدرت ملی است/ برای رسیدن به وفاق باید اصول اخلاقی را بپذیریم

پروانه مافی در گفت وگو با ایسنا، درباره اینکه وفاق ملی چه تاثیری در رشد و توسعه کشور دارد، بیان کرد: رئیس جمهور با شعار وفاق ملی در انتخابات حاضر شد و با همین شعار نیز در انتخابات پیروز شد. می توان گفت که وفاق ملی یکی از مهم ترین راهبردهای دولت چهاردهم است. امروز مردم، صدا و سیما، فعالان حوزه اجتماعی و فعالان مدنی بیشتر از ملاک و شاخص وفاق می پرسند. سوال آنان این است که تعریف کلی و شاخص های این وفاق چیست؟ مفهوم وفاق  خود یک اصل اخلاقی است. البته رئیس جمهور یک تعریف ساده‌ای از اصل اخلاقی وفاق ارائه کرده اند که باهم دعوا نکرده و اختلاف نداشته باشیم. رئیس جمهور تاکید کردند که ما با سایر کشورها دعوا نداشته و باید باهم به وحدت برسیم. به شکل مکرر این مطالب را در صحبت های رئیس جمهور شنیده ایم.

منافع اقتصادی و سیاسی مهم ترین عامل اختلاف است

وی در ادامه اظهار کرد: البته توصیه به مدارا و دعوا نکردن در فرهنگ دینی ما موضوعی بسیار عمیق و ریشه دار است. خداوند در قرآن کریم تاکید می‌کند که بایکدیگر دعوت نکنید، اگر دعوا کنید سست می‌شوید و ابهت شما از بین می‌رود. این امر یک اصل عقلانی نیز به شمار می رود. باید دید آنچه که باعث دعوا می شود، چیست. از نگاه بنده آنچه که موجب دعوا می شود، منافع اقتصادی و مسائل امنیتی است. که از مهم ترین عوامل اختلاف و دعوا به شمار می رود.

نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، تصریح کرد: زمانی که دولت چهاردهم موضوع وفاق ملی را مطرح می‌کند، کشور نیازمند این می‌شود که قوانین جدیدی با ساختارهای مناسب برای رفع اختلاف ها و نگرانی‌هایی که هم در حوزه های اقتصادی و هم در حوزه های سیاسی است، ایجاد کند. قبل از اینکه بخواهیم وفاق را اجرا کنیم، لازم است که وفاق ملی را مفهوم سنجی کنیم. آیا وفاق ملی که از آن صحبت می کنیم با عدالت رابطه ای دارد. اگر رابطه دارد این رابطه چگونه است. یا مثلا سیاست گذاری وفاق ملی در کجا باید انجام شود. رابطه وفاق با توسعه چیست؟ جریان‌های اجتماعی با وفاق ملی چه رابطه ای دارند.

مهم ترین اصل وفاق شکیبایی است

وی در ادامه تاکید کرد: باید سنجید که تجربه های جهانی در این زمینه چیست؟  آیا وفاق ملی در سایر کشورهای دنیا نیز سابقه اجرا دارد. تجربه های جهانی در این زمینه چه می گوید؟ به نظر بنده قبل از همه این‌ها ما نیازمند یک فهم شناختی و پذیرش اصول اخلاقی در حوزه وفاق هستیم. قبل از اینکه ما بخواهیم به  این مسائل ورود کنیم اول باید اصول اخلاقی را بپذیریم تا بتوانیم به وفاق برسیم. زمانی که اصول اخلاقی زیرپا گذاشته شود و فقط به منافع اقتصادی، سیاسی و شخصی توجه شود، طبیعتا وفاق معنا پیدا نخواهد کرد. البته مهم ترین اصل وفاق نیز شکیبایی و صبر است. هر چقدر در امور سیاسی محیط این دایره قبول، یعنی دایره ای که افراد در آن مورد وفاق قرار می گیرند، بزرگ تر باشد امکان بیشتری برای تحقق وفاق ملی حاصل می شود.

وی افزود: اگر این وفاق ملی حاصل شود خود زمینه ساز قدرت و ثروت ملی است. بحث عدالت نیز موضوع مهمی است. اکثر روسای جمهور ما که در عرصه قدرت قرار گرفته اند، بحث عدالت در جامعه را مطرح کردند. طبیعتا وفاق نیز باید با عدالت همراه باشد. وفاقی که ناشی تسلط گروهی از افراد بر دیگران باشد، طبیعتا از عدالت دور است و نمی تواند مفهوم واقعی وفاق را ایجاد کند. از نگاه بنده بعد از شکیبایی که مهم ترین اصل وفاق است، عدالت نیز به عنوان مولفه دوم اثرگذار به شمار می رود.

نتیجه وفاق ملی رضایت عمومی است

وی در ادامه بیان کرد: ما در طول تاریخ شیعه نیز شاهد بودیم هر کجا که اصول حفظ شده و خواسته های گروهی، فردی و حزبی حذف شده است، وفاق ایجاد شده و پشت سر آن قدرت و ثروت مهیا شده است. اگر وفاق با شاخص هایی که اشاره کردم انجام شود، کشور از شرایط بهتری برخوردار خواهد شد. این وفاق بهبود اوضاع در عرصه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را به دنبال خواهد داشت. اما اگر این وفاق در آن معقوله نباشد، این کلمه نیز مانند سایر شعارهایی که به کار گرفته د اما نتیجه مطلوبی نداشت، رها خواهد شد.

مافی خاطر نشان کرد: نتیجه وفاقی که صحیح و دارای چارچوب باشد، رضایت عمومی در داخل است. رضایت عمومی  رشد تلاش های مردم برای حضور در عرصه های سیاسی و اقتصادی را به همراه خواهد داشت. در نتیجه شاهد رفع مشکلات خواهیم بود. در عرصه خارجی نیز، زمانی که انسجام و وفاق واقعی محقق شود دنیا در برابر ملتی قرار می گیرد که از خواسته های فردی و گروهی عبور کرده و خواسته های ملی را مد نظر قرار داده اند. این امر سبب می شود تا محاسبات  دقیق تری را نسبت به ملت ایران داشته باشند. نوع نگاه مردم دنیا نیز تغییر خواهد کرد. انسجام داخلی همواره موجب تقویت راهبردهای اساسی سیاسی و دستاوردهای مهم اقتصادی برای کشورها بوده است.

انتهای پیام