غذاهایی که در مقابله با کبد چرب نقش بسزایی دارند

به طور کلی، خوراکی هایی که به تقویت سلول ها کمک کرده یا التهاب را کاهش می دهند، می توانند روند چرب شدن کبد را معکوس کنند.

نقش رژیم غذایی در درمان کبد چرب

توصیه می شود رژیم غذایی مدیترانه ای را تجربه کنید. اگرچه این برنامه مختص افراد مبتلا به بیماری کبد چرب طراحی نشده است، اما شامل مجموعه ای از چربی های سالم، آنتی اکسیدان ها و کربوهیدرات های پیچیده است که به مثبت شدن وضعیت چربی کبد کمک می کند. این رژیم بیشتر شامل ماهی و غذاهای دریایی، میوه ها، غلات کامل، آجیل، روغن زیتون، سبزیجات، آووکادو و حبوبات است.

چربی های سالم

سلول ها از گلوکز به عنوان انرژی استفاده می کنند و انسولین تسهیل کننده انتقال گلوکز به سلول هاست. بیماران مبتلا به کبد چرب ممکن است با مقاومت به انسولین مواجه شوند که بدین معناست که هر چند بدن انسولین تولید می کند، اما قادربه استفاده بهینه از آن نیست. این وضعیت به انباشت گلوکز در خون و تبدیل آن به چربی در کبد می انجامد. برخی چربی ها در رژیم غذایی می توانند باعث بهبود استفاده از انسولین در بدن شوند و به این ترتیب سلول ها می توانند گلوکز را به خوبی جذب کنند و کبد نیازی به تولید چربی اضافی ندارد. اسیدهای چرب امگا ۳ که در ماهی، روغن ماهی، روغن های گیاهی، آجیل، دانه کتان و سبزیجات برگ دار موجودند از این قبیل هستند، همچنین چربی های غیراشباع که در منابع گیاهی مثل زیتون، آجیل و آووکادو یافت می شوند.

مواد غذایی که باید از آن ها پرهیز کرد

چربی های اشباع شده مثل پنیر پرچرب، ماست پرچرب و گوشت قرمز، به انباشت چربی در کبد منجر می شوند. همچنین مواد غذایی سرخ شده و محصولات پخته شده با روغن های پالم یا نارگیل باید اجتناب شوند. قندهای افزوده مانند آب نبات، نوشابه و شربت با فروکتوز بالا نیز باید محدود شود.

آنتی اکسیدان ها و مکمل ها برای حفظ سلامت کبد

در صورتی که مواد مغذی به درستی پردازش نشوند، سلول ها دچار آسیب می شوند و می توانند به تجمع چربی در کبد منجر شوند. اما موادی که به عنوان آنتی اکسیدان شناخته می شوند، می توانند به محافظت از سلول ها در برابر این آسیب ها کمک نمایند. قهوه، چای سبز، سیر خام، انواع میوه ها به ویژه توت ها، سبزیجات، ویتامین E در دانه های آفتابگردان و بادام و همچنین روغن های گیاهی غیراشباع مانند روغن زیتون یا کانولا از جمله این مواد هستند. رزوراترول، که از پوست انگور قرمز استخراج می شود، ممکن است به کنترل التهاب کمک نماید. برخی تحقیقات نشان می دهد که این ماده می تواند به درمان کبد چرب یاری رساند. همچنین سلنیوم، که در آجیل، ماهی تن و صدف وجود دارد، نیز یکی دیگر از مواد معدنی مهم به شمار می رود.

ویتامین D

کمبود ویتامین D ممکن است به جدی تر شدن بیماری کبد چرب منجر شود. بدن هنگامی که در معرض نور خورشید قرار می گیرد، این ویتامین را تولید می کند.

پتاسیم

کمبود پتاسیم ممکن است با بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) مرتبط باشد. منابع خوبی از پتاسیم شامل ماهی کاد، ماهی آزاد و ساردین هستند. این ماده همچنین در سبزیجاتی مانند کلم بروکلی، نخود فرنگی و سیب زمینی شیرین و همچنین میوه هایی نظیر موز، کیوی و زردآلو یافت می شود. محصولات لبنی مانند شیر و ماست نیز دارای مقادیر قابل توجهی پتاسیم هستند.

از مصرف الکل بپرهیزید

در صورتی که بیماری کبد چرب ناشی از مصرف زیاد الکل باشد، بهتر است از نوشیدن الکل به طور کامل خودداری کنید. این امر ممکن است موجب تشدید آسیب های کبدی گردد.

کاهش وزن به عنوان درمانی برای کبد چرب

کاهش تنها ۵ درصد از وزن بدن می تواند به بهبود کبد چرب کمک کند. از سوی دیگر، کاهش بین ۷ تا ۱۰ درصد از وزن بدن، التهاب را کاهش داده و احتمال آسیب به سلول های کبدی را پایین می آورد. حتی ممکن است برخی از آسیب ها بهبود یابد. باید با احتیاط و به آرامی پیش بروید چرا که کاهش وزن سریع ممکن است خطرناک باشد.

ورزش های هوازی

ورزش های شدید هوازی می توانند به کاهش چربی بدن کمک کنند. تمرینات مقاومتی یا قدرتی، نظیر وزنه برداری، نیز می توانند در درمان کبد چرب تأثیرگذار باشند. توصیه می شود حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط تا بالا، حداقل ۵ روز در هفته انجام شود و همچنین تمرینات قدرتی با شدت متوسط تا بالا، ۳ روز در هفته انجام شود.