یافته‌های پژوهش کاوشگر Hera در زمینه حفاظت از کره زمین
۰۸:۰۲ – ۱۷ مهر ۱۴۰۳
سیارک دیمورفوس که تحت تأثیر یک ماموریت فضایی ناسا با هدف تغییر مسیر آن قرار گرفت، به عنوان موضوع پژوهشی برای کاوشگر اروپایی هرا انتخاب شده است که امروز قرار است به فضا پرتاب شود. هدف اصلی این برنامه بررسی روشهای حفاظت از بشریت در برابر تهدیدات احتمالی در آینده میباشد.
در یک رویداد شگفتانگیز که شباهت زیادی به داستانهای هالیوودی دارد، در سال ۲۰۲۲، فضاپیمای ماموریت دارت بهصورت عمدی به سیارک دیمورفوس، که قمر یک سیارک بزرگتر به نام دیدیموس است، برخورد کرد.
این اقدام آزمایشی منحصر به فرد که با عنوان «دفاع از زمین» شناخته میشود، به منظور ارزیابی این مساله طراحی شده بود که آیا میتوان یک سیارک را در صورت بروز یک تهدید مشابه از مسیر خود منحرف کرد یا خیر.
پیشبینی میشود که یک جرم به قطر یک کیلومتر، که برخورد آن با زمین میتواند به فاجعهای جهانی و مشابه انقراض دایناسورها منجر شود، هر ۵۰۰۰۰۰ سال یک بار به زمین نزدیک میشود. در حالی که سیارکی به اندازه ۱۴۰ متر هر ۲۰۰۰۰ سال یک بار زمین را تحت تأثیر قرار میدهد.
از میان این اجرام نزدیک به زمین که اکثر آنها از کمربند سیارکی میان مریخ و مشتری نشأت میگیرند، تمام آنها بهطور تقریبی یک کیلومتر قطر داشته و هیچیک در قرن آینده به زمین خطر جدی را متوجه نمیسازند.
در خصوص سیارکهای با قطر ۱۴۰ متر، هیچ خطر مستقیمی شناسایی نشده است، اما تنها ۴۰ درصد آنها تشخیص داده شدهاند.
پاتریک میشل، مدیر علمی ماموریت هرا در آژانس فضایی اروپا، تأکید کرد که اگرچه این خطر طبیعی از احتمال بسیار کمی برخوردار است، اما امکان انجام اقدامات حفاظتی برای ایمنسازی وجود دارد.
دیمورفوس با قطر ۱۶۰ متر در زمان برخورد تقریباً ۱۱ میلیون کیلومتر از زمین فاصله داشت و هیچ خطری برای سیاره ما ایجاد نمیکرد.
فضاپیمای ناسا که به اندازه یک یخچال بزرگ است، با این برخورد موفق به تغییر ۳۳ دقیقهای مدار آن گردید.
با این حال، هنوز ندانستهایم که تأثیرات این برخورد بر روی این سیارک کوچک چه بوده است و حتی ساختار داخلی آن چگونه بوده است.
اگر آزمایش دارت ثابت کند که این فناوری قابل اجرا است، اطلاعات بیشتری برای تعیین انرژی مورد نیاز جهت انحراف مؤثر مسیر هر سیارکی که در صورت تهدید، ممکن است به خطر بیافتد، لازم است.
ماهوارههای کوچک
شبیهسازیهای عددی نشان میدهند که دیمورفوس در واقع تودهای از سنگهای متصل به یکدیگر از طریق گرانش است، به این معنا که مقاومت آن بسیار کم است.
نتیجه این آزمایش این بود که دارت توانست دیمورفوس را به شکل قابل توجهی منحرف کند و حتی باعث ایجاد یک حفره در آن شود.
اما میشل به این نکته اشاره کرد که هنوز ممکن است سناریوهای دیگری وجود داشته باشد، زیرا دانشمندان در درک رفتار این اجسام با گرانش کم دچار مشکل هستند.
کاوشگر هرا که هزینهای معادل ۳۹۸ میلیون دلار دارد و به ۱۲ ابزار مختلف تجهیز شده است، دو ماهواره کوچک به نامهای یوونتوس و ملانی را به همراه خواهد داشت.
ماهوی که تحت نام یوونتوس شناخته میشود، تلاش خواهد کرد تا بر روی دیمورفوس فرود بیاید و برای اولینبار بر روی جسمی به این کوچکی فرود بیاید. این ماهواره به ابزارهایی نظیر رادار فرکانس پایین و گرانشسنج مجهز است تا ساختار و میدان گرانشی سیارک را مورد بررسی قرار دهد.
کاوشگر ملانی دیگر نیز با استفاده از دوربین چند طیفی و آشکارساز غبار، ترکیب دیمورفوس را تحلیل خواهد کرد.
این کاوشگر قرار بود در دوشنبه از کیپ کاناورال در ایالات متحده با موشک فالکون ۹ به فضا پرتاب شود.
زمانبندی پرتاب تا ۲۷ اکتبر ادامه خواهد داشت و پس از پرواز به دور مریخ در سال آینده، هرا به نزدیکی دیمورفوس در دسامبر ۲۰۲۶ خواهد رسید.
مقامات هرا امیدوارند که در پایان مأموریت، به نتایج مشابه ماموریت قبلی خود، یعنی روزتا، که در سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ دنبالهدار چوریوموف-گراسیمنکو را مطالعه کرده بود، دست یابند و بر روی دیمورفوس فرود بیایند قبل از خاموش شدن ماموریت.
منبع: ارم نیوز
