اخطار درباره استفاده از شیرین کننده های مصنوعی

تحقیقات اخیر نشان داده است که مصرف شیرین کننده های مصنوعی می تواند اثرات منفی قابل توجهی بر سلامت فرد داشته باشد، به ویژه در صورتی که به طور مکرر و مداوم استفاده شوند.

این شیرین کننده ها به طور گسترده در تنوع زیادی از محصولات، از جمله نوشیدنی های گازدار، آب نبات ها، پودینگ ها، غذاهای کنسروی، مربا و ژله ها، محصولات لبنی و انواع دیگر مواد غذایی و نوشیدنی ها، به ویژه آن دسته که تحت عناوینی مانند بدون قند یا رژیمی عرضه می شوند، به کار می روند.

شش نوع از این شیرین کننده های مصنوعی که به طور رسمی برای استفاده در مواد غذایی در سطح جهانی تأیید شده اند شامل آسپارتام، ساخارین، آسه سولفام پتاسیم، سوکرالوز، نئوتام و آدوانتام می باشند. علاوه بر اینکه این مواد در غذاهای شیرین موجود هستند، در بسیاری از محصولات شور نیز به کار گرفته می شوند، نظیر غذاهای آماده، کچاپ و سس ها و حتی در نان.

آسپارتام، یکی از پرمصرف ترین شیرین کننده ها، با نام های تجاری متعددی شناخته می شود. این ترکیب حدود ۲۰۰ برابر از شکر شیرین تر است، بنابراین برای دستیابی به طعم شیرینی مشابه، نیاز به مقدار کمتری از آن نسبت به شکر داریم.

تحقیقات نشان می دهند که این شیرین کننده های مصنوعی می توانند تأثیرات منفی بر سلامت داشته باشند، به ویژه در مصرف مکرر آنها. این مواد با انواع مشکلات سلامتی در ارتباط بوده اند، از جمله تأثیر بر کارکرد سیستم گوارشی، سردرد، تغییرات چشایی و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و بیماری های قلبی و عروقی.

به تازگی، مطالعه ای که اثرات آسپارتام بر موش ها را بررسی کرده است، شواهد جدیدی را ارائه داده و نشان می دهد که این ماده ممکن است خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را افزایش دهد.

این مطالعه بیانگر آن است که آسپارتام می تواند ترشح انسولین، هورمونی که مسؤول کنترل قند خون است، را افزایش دهد که به نوبه خود منجر به شکل گیری پلاک های چربی یا آترواسکلروز (تصلب شرائین) می گردد.

در مدت ۳۰ دقیقه پس از مصرف آسپارتام، سطح انسولین در موش ها به طور قابل توجهی افزایش یافت. محققان خاطرنشان کردند که این امر پیش بینی پذیر بود، چرا که گیرنده های شناسایی شیرینی در دهان، روده ها و سایر بافت های حیوانات و انسان ها حضور دارند.

این گیرنده ها به آزادسازی انسولین پس از مصرف قند کمک می کنند. آسپارتام که ۲۰۰ برابر شیرین تر از شکر است، به نظر می رسد این گیرنده ها را فریب داده و سبب ترشح بیشتر انسولین می گردد.

افزایش سطح انسولین به صورت فوری پس از جذب آسپارتام مشاهده نشد. موش هایی که در رژیم غذایی خود آسپارتام داشتند، به طور مداوم سطح انسولین بالایی را نشان دادند که به این معناست که مصرف طولانی مدت این شیرین کننده مصنوعی ممکن است به بروز مقاومت به انسولین و در نتیجه افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ منجر شود.