وقتی خبرنگار در جایگاه انسان فریاد اعتراض برمی‌دارد
در آخرین نشست خبری آنتونی بلینکن ـ وزیر امور خارجه آمریکا ـ دو خبرنگار به نام‌های «مکس بلومنتال» و «سام حسینی» به سیاست‌های ایالات متحده در قبال غزه اعتراض کردند. بلومنتال، بلینکن را به همدستی در «نسل‌کشی» در غزه متهم کرد و حسینی پرسید، چرا بلینکن در دادگاه لاهه محاکمه نمی‌شود. این اعتراض‌ها منجر به اخراج خشونت‌بار آنها از سالن، توسط مأموران امنیتی شد. اتفاقی که از منظر یک استاد ارتباطات، فریاد اعتراض یک خبرنگار در جایگاه انسانی به جنایات آنهاست اما در عین حال می‌توانست مصداقی و همراه با چالش شکل بگیرد.
به گزارش ایسنا، اخراج و بازداشت این دو خبرنگار، زمانی اتفاق افتاد که وزیر خارجه آمریکا از پاسخ دادن به پرسش‌های آنها درباره جنگ غزه خودداری کرد. یک خبرنگار از بلینکن پرسید «چرا او الان (برای محاکمه) در لاهه نیست؟» که توسط مأموران امنیتی با خشونت بازداشت شد! خبرنگار دیگر بلینکن را شریک نسل‌کشی رژیم در غزه و ارتکاب هلوکاست دانست که او هم توسط مأموران امنیتی از سالن اخراج شد.
این اتفاق در حالی رخ داد که دولت بایدن رو به اتمام است و در کشوری که مدعی دموکراسی است، حالا با خبرنگاران به بدترین شکل ممکن در یک نشست خبری آن‌هم مقابل آن همه دوربین برخورد می‌شود؛ اقدامی که به گفته‌ی امیدعلی مسعودی، استاد ارتباطات از دو منظر قابل بررسی است.
طرح سوال یا اتهام‌زنی؛ مساله این است
مسعودی ـ استاد دانشگاه ـ در گفت‌وگویی با ایسنا، درباره این اتفاق معتقد است که به دو شکل می‌توان با موضوع برخورد کرد.
او گفت: در نگاه اول باید گفت خبرنگاران به کنفرانس خبر دعوت شده‌اند و باید پرسش‌هایشان را مطرح کنند. خبرنگار باید سوال بپرسد و باید همیشه مطالبه‌گر باشد؛ چراکه سوال مردم را مطرح می‌کند اما می‌بینید که وقتی آن خبرنگار سوال را مطرح می‌کند، با داد و فریاد و اتهام همراه است؛ در حالی‌که ما در مصاحبه‌هایمان حتما باید شرایط جلسه را مراعات کنیم. اگر این موضوعات را در قالب سوال مطرح می‌کردند، به عنوان مثال، «ما گزارش‌هایی داریم که شما ۴۰ هزار نفر را قتل عام کردید. یا شما ۳۰ هزار نقطه را ویران کردید و …» حرفه‌ای‌تر بود.
مسعودی با تاکید بر اینکه خبرنگار نماینده مردم است، اظهار کرد: خبرنگار باید سوالات خود را بپرسد. ما در قالب شعار کارمان پیش نمی‌رود. ما باید هر سوال و اعتراضی داریم از جانب مردم به شکل منطقی مطرح کنیم و جواب بگیریم. آن خبرنگاران حتما می‌توانستند بحث چالشی کنند. هرچند نباید از این نکته غافل شد که در آن نشست به شکل نامناسبی آمدند و این دو خبرنگار را بردند و این رفتار، توهینی به آنها تلقی می‌شد.
باید از این خبرنگارها تقدیر شود
مسعودی در نگاه دیگری به اعتراض خبرنگاران در کنفرانس بلینکن، موقعیت آنها را جدای از جایگاه خبرنگاری و به لحاظ انسانی و در جایگاه یک انسان بررسی کرد و گفت: زاویه دیگر این است که بله آنها جنایت کرده‌اند و خبرنگار هم به هر حال یک انسان است؛ در اینجا به عنوان یک انسان، فریاد اعتراض برمی‌دارد و در مقابل کسی که دستش به خون بسیاری از انسان‌های بیگناه آلوده است، اعتراض می‌کند. در اینجا دیگر نقش خبرنگار را برای او قائل نیستیم، بلکه به عنوان یک انسان به او نگاه می‌کنیم و از نظر من باید از چنین خبرنگاری تقدیر شود. هرچند اگر در قالب خبرنگار سوالش را می‌پرسید و نشست را به چالش می‌کشید، بهتر بود.
این استاد دانشگاه در پایان تصریح کرد: به هرحال خبرنگار هم انسان است و گاهی فشارهای زیادی را متحمل می‌شود. کار خبرنگاری جزو شغل‌های سخت و زیان‌آور است؛ بنابراین حق را به خبرنگار می‌دهیم ولی در چنین جلساتی بهتر است خبرنگاری خویشتن‌دار و مطالبه‌گر باشیم.
انتهای پیام
