نقص این ویتامینها سبب ایجاد خارش پوست خواهد شد

در بین ویتامینهایی که عدم تعادل آنها موجب خارشهای پوستی میشود، میتوان به ویتامینهای D، A، E و همچنین ویتامینهای گروه B اشاره نمود. برای حداکثر اثر بخشی، توصیه میشود که هر یک از این ویتامینها را بهصورت مجزا در قالب قرص یا جوشان مصرف کنید؛ البته استفاده از مکملهای چند ویتامینه نیز میتواند مفید واقع شود.
یک تحقیق بینالمللی گسترده، که در ۲۰ کشور مختلف میان ژانویه تا آوریل ۲۰۲۳ به انجام رسید، نشان داده که تقریباً ۴۰ درصد مردم در طول زندگی خود با احساس خارش مواجه شدهاند. این مسئله در سنین بالای ۶۵ سال با شیوع ۴۳.۳ درصد بیشتر دیده میشود، و همچنین زنان (۴۰.۷ درصد) متاسفانه بیشتر از مردان (۳۸.۹ درصد) گرفتار این مشکل هستند.
نکته حیاتی: اگر شما بهطور منظم ویتامینهای لازم بدن را دریافت میکنید و از مراقبتهای پوستی بهرهمند میشوید اما تاثیر قابل قبولی در کاستن خارش خود مشاهده نمیکنید، ممکن است تحت تاثیر عوامل دیگری مانند گال زیر پوستی، اختلالات اعصاب، آلرژی یا دیگر بیماریهای پوستی باشید.
۱- ویتامین D و تأثیر آن در کاهش خارشهای پوستی
ویتامین D بهعنوان یکی از اجزای کلیدی برای سلامت پوست به حساب میآید و در حفظ رطوبت پوست و تقویت سیستم ایمنی آن نقش بهسزایی دارد. کمبود ویتامین D، بهویژه در فصول سرد که آفتاب کمتر در دسترس است، میتواند به خشکی و خارش پوست بیانجامد. مطالعات نشان دادهاند که این نقصان میتواند زمینهساز بروز مشکلاتی چون اگزما و پسوریازیس شود که هر دو از بیماریهای همراه با خارش شدید هستند.
برای جلوگیری از خارش ناشی از کمبود ویتامین D، پیشنهاد میشود افراد زمانی را در طول روز در معرض نور آفتاب قرار دهند و در صورت لزوم از مکملهای ویتامین D استفاده کنند. همچنین، مواد غذایی مانند ماهیهای چرب، تخممرغ و محصولات لبنی از منابع غنی این ویتامین به شمار میآیند.
۲- ویتامین A و مُسکن خارشها
ویتامین A بهعنوان یکی از ویتامینهای مهم برای حفظ سلامت پوست و جلوگیری از خشکی آن شناخته میشود. این ویتامین در تولید سبوم که مادهای چرب برای نگه داشتن رطوبت پوست است، سهم دارد. کمبود ویتامین A میتواند منجر به خشکی و پوستهپوسته شدن پوست و سرانجام ایجاد خارش شود. همچنین شرایطی مانند کراتوز پیلاریس که به ظهور برجستگیهای ریز بر روی پوست همراه است، بهدلیل کمبود این ویتامین بروز میکند.
منابع غذایی سرشار از ویتامین A شامل هویج، سیبزمینی شیرین، جگر و سبزیجات نارنجی و سبز تیره میباشند که با مصرف آنها میتوان به تامین این ویتامین در بدن کمک کرد.
۳- خارش پوست بر اثر کمبود ویتامین E
ویتامین E بهعنوان یک آنتیاکسیدان قوی، از پوست در برابر آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد حفاظت کرده و به حفظ لطافت و رطوبت آن کمک میکند. کمبود ویتامین E میتواند به خشکی و خارش پوست منجر شود. این ویتامین همچنین خاصیت ضد التهابی دارد و در کاهش التهابات پوستی موثر واقع میشود.
از منابع غذایی این ویتامین میتوان به مغزها (بهویژه بادام)، دانهها و روغنهای گیاهی اشاره کرد. همینطور، بسیاری از محصولات مراقبت از پوست دارای ویتامین E هستند که به حفظ سلامت و زیبایی پوست کمک شایانی میکنند.
۴- ویتامینهای گروه B و نقش آنها در خارشهای پوستی
ویتامینهای گروه B، خصوصاً ویتامینهای B ۳ (نیاسین)، B ۶ و B ۱۲، در حفظ سلامت پوست اهمیت ویژهای دارند. نقص هر یک از این ویتامینها ممکن است به خشکی و خارش پوست منجر شود. بهعنوان مثال، ویتامین B ۳ در بازسازی و تقویت بافتهای پوستی موثر است و کمبود آن میتواند منجر به بروز خشکی و التهاب پوستی گردد.
علاوه بر این، ویتامین B ۱۲ بهویژه برای سلامت اعصاب حیاتی است و کمبود آن ممکن است به خارش و سوزن سوزن شدن پوست بینجامد. همچنین، ویتامین B ۶ نیز در تنظیم تولید سبوم و مقابله با خشکی پوست اهمیت دارد. منابع غذایی این ویتامینها شامل گوشت قرمز، ماهی، مرغ و محصولات لبنی هستند که مصرف آنها به تامین نیازهای بدن کمک میکند.
۵- ویتامین C و خاصیت ضد خارش آن
ویتامین C بهعنوان یکی از ویتامینهای اساسی برای سلامت پوست و کلیت بدن تلقی میشود. این ویتامین در پروسه تولید کلاژن که پروتئینی اساسی برای ساختار، استحکام و انعطافپذیری پوست است، نقشی کلیدی دارد. کلاژن بهطور بنیادی در بافت همبند موجود در پوست ایجاد و حفظ میشود. هنگامی که بدن بهقدر کافی ویتامین C دریافت نکند، تولید کلاژن تحت تاثیر قرار میگیرد. این کمبود میتواند به خشکی، زبری و حتی ایجاد ترکهای سطحی بر روی پوست منجر گردد و بدین ترتیب خارش مزمن و التهاب در قسمتهای مختلف بدن ایجاد شود.
ویتامین C همچنین بهدلیل خاصیت آنتیاکسیدانی قوی خود، قادر به حفاظت از پوست در برابر آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد، اشعههای مضر آفتاب و آلودگیها است.
غذاهایی که بهطور طبیعی سرشار از ویتامین C هستند، شامل انواع مرکبات مانند پرتقال، لیمو، نارنگی و گریپ فروت میباشند. این ویتامین بهعلاوه در دیگر میوهها و سبزیجاتی نظیر توتفرنگی، کیوی، آناناس و انبه نیز یافت میشود. همچنین، سبزیجاتی نظیر فلفل دلمهای (قرمز و سبز)، کلم بروکلی، اسفناج و گوجهفرنگی نیز منبعی غنی از ویتامین C محسوب میشوند.
خوب است بدانید که…
بسیاری از افراد بهدنبال بهترین ویتامینها برای درمان خارش در نواحی سر و واژن هستند. در این رابطه باید گفت که ویتامینهای مطرح شده در مطالب بالا میتوانند در کاهش و پیشگیری از این تأثیرات مثبت باشند. بهطور ویژه، ویتامینهای A، D، E و گروه B در تقویت سلامت پوست و مخاطها نقش مؤثری دارند.
همچنین مهم است بهیاد داشته باشید که طبق اطلاعات معتبر، کمبود مواد معدنی نظیر کلسیم، زینک و آهن نیز ممکن است باعث بروز خارشهای پوستی گردد، هرچند این امر در همه افراد صدق نمیکند!
بهمنظور جلوگیری از خارش بدن، مصرف چه مواد غذایی توصیه میشود؟
با دنبال کردن یک رژیم غذایی متنوع شامل میوههای مختلف، ماست، ماهیهای چرب مانند قزلآلا و سالمون، دانههای کتان و چیا، گردو، آووکادو، هویج، سبزیجات برگ سبز، زنجبیل و مغزها میتوان به تامین ویتامینهای ضروری بدن پرداخته و از بروز خارشهای شدید جلوگیری کرد.
عامل اصلی خارش بدن، کمبود کدام ویتامین است؟
ویتامینهای A و C و E و D برای حفظ سلامت پوست ضروری میباشند، اما ویتامین A بهعنوان بهترین گزینه برای درمان خارش پوستی شناخته میشود. بهعلاوه عوامل دیگری چون عفونتها، حساسیتها، التهاب و بیماریهای پوستی (اگزما و پسوریازیس) نیز میتوانند زمینهساز خارش باشند.
چه نسبتی میان مصرف امگا ۳ و امگا ۶ و کاهش خارش پوست وجود دارد؟
امگا ۳ و امگا ۶ دو نوع اسید چرب ضروری هستند که در سلامت پوست تأثیرات بسزایی دارند و منابع غذایی آنها شامل ماهیهای چرب، روغن بذر کتان و گردو میباشد. این اسیدهای چرب بهعنوان اجزای اصلی غشای سلولی به حفظ رطوبت و انعطافپذیری پوست یاری میرسانند. همچنین، این ترکیبات خاصیت ضد التهابی دارند که میتواند در کاهش التهابهای پوستی و بدین ترتیب کاهش خارش پوست موثر باشد.
آیا کمبود ویتامین B ۵ و B ۷ و B ۱۲ میتواند دلیل خارش پوست باشد؟
ویتامین B ۱۲ (کوبالامین)، ویتامین B ۵ (پانتوتنیک اسید) و ویتامین B ۷ (بیوتین) نیز مانند دیگر ویتامینهای گروه B، در سلامت پوست اثرات مهمی ایفا میکنند. کمبود این ویتامینها ممکن است به بروز مشکلات پوستی مانند خشکی، تحریک و خارش منجر گردد.