گاندوسازی به هزینه مردم: دلیل عدم ساخت گاندوی ۳ در دولت پیشین چیست؟
گزارش ها حاکی از آن است که سازندگان سریال «گاندو» بار دیگر جذب ساخت فصل جدیدی از این مجموعه شده اند؛ سریالی که در دو فصل قبلی اش با حاشیه های فراوانی مواجه بوده است. از جنجال هایی که به مسئولان دولت روحانی، به ویژه در حوزه سیاست خارجی، وارد می شد، گرفته تا نمایاندن مواضع یک گروه خاص سیاسی در بستر یک داستان تلویزیونی. حالا گاندوسازان قصد دارند فصل سوم این سریال را در شرایطی بسازند که فقط چند ماه از آغاز کار دولت مسعود پزشکیان می گذرد. برآورد شده که در این فصل به موضوعاتی نظیر نفوذ، جاسوسی و تأثیرات رسانه ای پرداخته خواهد شد. نکته قابل توجه در میان این همه، پافشاری صداوسیما بر ادامه پروژه ساخت این سریال است؛ سریالی که در سال های اخیر نشان داده است در تضاد با مفهوم وحدت و همدلی در جامعه ایران عمل می کند.
مرحله پیش تولید فصل سوم سریال «گاندو» با اتمام فیلمنامه آغاز شده است. این سریال پس از نگارش کامل سناریو و عوامل انسانی به زودی به مرحله تولید خواهد رسید.
صداوسیما نشان داده است که به دست یک گروه خاص مدیریت می شود و همچنین روایت های آن به طور کلی با نگاه، اهداف و خواهش های آن گروه همخوانی دارد. این امر به وضوح مشهود است، چرا که حامیان سعید جلیلی به عنوان نماینده این گروه حداقلی، بر صداوسیما تسلط پیدا کرده اند؛ به گونه ای که گفته می شود قدرت وحید جلیلی در این سازمان کم از رئیس آن نیست. اگرچه جلیلی در سال های اخیر در زمینه پایگاه اجتماعی و سیاسی با چالش هایی روبرو بوده است، او همچنان در تلاش است تا گفتمان خود را در رسانه رسمی ایران گسترش دهد. نه تنها محتوای برنامه های تلویزیونی، بلکه ظاهر و لحن مجریان نیز به طور واضح نشان دهنده تأثیرات حامیان جلیلی و خود اوست. این روند منجر به حذف چهره هایی نظیر عادل فردوسی پور و رضا رشیدپور از صداوسیما شده است. در واقع صداوسیما به حدی خود را وابسته به حامیان جلیلی می داند که در پی اخبار مربوط به بازگشت رشیدپور به این نهاد، محمدرضا شهبازی، مجری نزدیک به جلیلی، با استفاده از عبارتی در اینستاگرام به این بازگشت اعتراض کرد و به زودی اعلام شد که رشیدپور دیگر باز نخواهد گشت. این نکته نشان می دهد که نفوذ حامیان جلیلی به مراتب بر صداوسیما تأثیر گذاشته است؛ همان طور که در جریان مذاکره هسته ای هم همواره به دولت قبل روحانی انتقاد می کردند یا در زمینه هایی مانند حجاب از روش های خشونت آمیز خواسته اند.
این گروه در حال حاضر یکی از مهم ترین پایگاه های خود را صداوسیما می داند و سعی دارد از این تریبون به هر شکل ممکن در عرصه سیاست باقی بماند و تجربه های سیاسی ناموفق خود را از نظر اجتماعی به فراموشی بسپارد. آن ها به این ترتیب می خواهند از صداوسیما برای پیشبرد گفتمان خود بهره برداری کنند.
استفاده حداکثری تیم جلیلی از صداوسیما در حالی صورت می گیرد که بودجه این نهاد عمومی به طور مستقیم از منابع مالی مردم تأمین می شود. در واقع، یک گروه خاص که کمترین میزان مقبولیت را در جامعه دارند، همچنان کنترل بودجه کلان صداوسیما را در دست دارند تا اهداف خود را پیش ببرند. این رویکرد یک سویه به گونه ای عمل کرده است که عملاً صداوسیما برای تماشاگران خاصی نیز جذابیت ندارد و احتمالاً در سال های آینده با توسعه شبکه های اینترنتی، مرجعیت خود را به طور کامل از دست خواهد داد؛ حتی برای آن عده ای که هنوز برنامه های آن را مشاهده می کنند. با تمام این اوصاف، گروه جلیلی به واسطه صداوسیما هنوز بودجه قابل توجهی در اختیار دارد که به آن اجازه می دهد تا همچنان در عرصه سیاسی فعالیت کند. به عبارت دیگر، این بودجه کلان از جیب مردم صرف ایجاد جنجال های سیاسی می شود که نمایانگر یک گروه خاص هستند؛ مانند ساخت همین سریال گاندو. حامیان جلیلی در دوران دولت سید ابراهیم رئیسی هیچ گونه انتقاد مطرح نمی کردند؛ حتی زمانی که مذاکرات هسته ای در حالت بلاتکلیفی قرار داشت یا وقتی که وزیر دولت قبل به خاطر اتهامات مالی به حبس محکوم شد. در حالی که مسئله نفوذ برای آن ها موضوعی جدی بود، همان موقع هم بسیاری از کارشناسان سیاسی و حتی کارگزاران نظام در این باره هشدارهای جدی می دادند؛ به خصوص که ترور اسماعیل هنیه نیز تنها چند ساعت پس از تحلیف پزشکیان رخ داد. حال سوال اینجاست که چرا صداوسیما در آن زمان از ساخت فصل سوم سریال گاندو پرهیز کرد؟ آیا تمامی این مسائل برای روایت پردازی در این فصل تازه کافی نبود؟ آیا فصل جدید «گاندو» به موضوع نفوذ پرداخته و به فرار یک خبرنگار از کشور که بعدها ضد نظام وثبت شده بود اشاره می کند، یا اینگونه مباحث تنها به شکلی ذهنی و به منظور تخریب میانه روها در کشور به تصویر کشیده می شود؟
این موارد گواهی بر این است که سازندگان «گاندو» با جهت گیری یک گروه خاص سیاسی، مجدداً در تلاش برای تخریب میانه روی هستند. ممکن است در پاسخ به این نکته اعلام شود که تا زمانی که سریال منتشر نشده است، نمی توان قضاوت کرد، اما سوال دیگری نیز مطرح می شود: در شرایطی که تعهد به وفاق ملی مطرح است، چرا صداوسیما بر ادامه سریالی اصرار می ورزد که نتایج پخش دو فصل قبلی اش چیزی جز تفرقه و درگیری سیاسی نبوده است؟
