داستان بسته شدن یک رستوران افغانستانی در تهران
طبق گزارش خبرآنلاین، خبرگزاری تسنیم ادعا کرده که «این واحد صنفی به مکانی برای تجمع (پاتوق) اتباع غیرمجاز تبدیل شده است». یکی از کارکنان کافه رستوران خانه کابل در گفت‌وگو با انصاف نیوز این ادعا را رد کرد و افزود که خانواده‌اش به دنبال اخذ پروانه کسب هستند.
وی به انصاف نیوز اظهار داشت: ما تنها به معرفی افغانستان و پیوند تاریخی ایران و افغانستان می‌پردازیم و ادعاهایی که برخی در توییتر دربارهٔ برگزاری جلسات عجیب مطرح می‌کنند، صحت ندارد.
فاطمه اکبری، یک دختر افغانستانی که به همراه خانواده‌اش در کافه رستوران خانه کابل مشغول به فعالیت است، اعلام کرد که در حال پیگیری موضوع پلمب این مکان از سوی اماکن هستند. او به خبرنگار انصاف نیوز گفت: هنوز زمان دقیقی برای رسیدگی به درخواست‌مان مشخص نشده، اما ما در حال تلاش برای حل این مشکل هستیم و بخشی از خبر اولیه‌ای که خبرگزاری تسنیم منتشر کرد، نادرست بوده است.
او تصریح کرد: اشتباه در این خبر مربوط به ادعای این بود که نوشته بودند «این واحد صنفی به مکانی برای تجمع (پاتوق) اتباع غیرمجاز تبدیل شده است.» این مطلب کاملاً غلط بود و باعث ایجاد ناراحتی برای ما شد.
«برخورد مثبت اداره‌های مسئول با ما»
خانم اکبری همچنین به خبرنگار انصاف نیوز گفت که مادرش در حال پیگیری پروانه‌ی کسب است و برخوردهایی مهربانانه و محترمانه با خانواده‌اش انجام می‌شود. او افزود: ما اتباع قانونی هستیم، اما خانواده‌ام کارت کار ندارند و شرایط برای دریافت کارت پیچیده است و همچنین زمان زیادی صرف می‌شود.
او ادامه داد: ما تلاش کرده‌ایم که نمایندگان مهاجران افغانستانی و فرهنگی ایران باشیم. نمی‌خواهیم ایران در وضعیت ناگواری قرار گیرد و این عقیده‌ی خانوادگی ما است، اما خبرگزاری داخلی خبری نادرست را منتشر می‌کند که توسط اینترنشنال و دیگر رسانه‌ها دست‌به‌دست می‌شود!
چالش‌های دریافت مجوز کار برای مهاجران افغانستانی
به گفته خبرنگار انصاف نیوز، وقتی یک افغانستانی اقدام به درخواست جواز کسب می‌کند، با مشکلات زیادی مواجه می‌شود. افغانستانی‌ها برای راه‌اندازی رستوران نمی‌توانند کارت بهداشت دریافت کنند زیرا برای این کار ابتدا باید پروانه کار دریافت کنند و در حال حاضر طبق قانون، مجوز کار در این صنف برای افراد خارجی صادر نمی‌شود تا نهایتاً کارت بهداشت را اخذ کنند.
مجتبی صفایی، رئیس اتاق اصناف ایران در مصاحبه‌ای با خبرگزاری مهر در تیرماه امسال گفت: «اگر چه صدور و تمدید پروانه کسب در سامانه نوین اصناف نیازمند پی‌گیری‌های خاص و دریافت تأییدیه از مراجع مختلف است.»
او تأکید کرد: «اما تا به امروز ساز و کاری برای ارزیابی اعتبار پروانه کار برای اتباع خارجی در سامانه نوین اصناف وجود ندارد و این نگرانی به وجود آمده که بسیاری از پروانه‌های کسب برای اتباع خارجی بدون وجود شرایط قانونی صادر شده باشد. پروانه کار اتباع خارجی حداکثر به مدت یک سال صادر یا تمدید می‌شود.»
خانواده اکبری: هرگز به‌طور غیرقانونی در ایران نبوده‌ایم
اکبری بیان کرد: پدر من از سال ۱۳۶۵ که در دانشگاه هنرهای زیبا در تهران به عنوان دانشجوی گرافیک مشغول به تحصیل بود، مدارک قانونی داشت و در طول چهار دهه‌ای که در ایران زندگی کرده‌ایم، هرگز حتی برای یک ماه نیز غیرقانونی نبوده‌ایم. جمله‌ی «به کارگیری اتباع غیرمجاز در خانه کابل» که خبرگزاری تسنیم آن را گزارش کرده، کاملاً نادرست است.
او دربارهٔ ادعای پاتوق بودن خانه کابل برای مهاجران غیرقانونی عنوان کرد: می‌توانم با اطمینان بگویم که اکثریت مشتریان خانه کابل ایرانیان هستند و تعدادی از مهاجران افغانستانی نیز که به اینجا می‌آیند، از اروپا و آمریکا هستند تا با نمایندگی‌های کشورشان ارتباط برقرار کنند و یکی از اعضای خانواده‌شان را به کشور مقصد انتقال دهند.
او افزود: تعدادی از مشتریان ایرانی به ما گفته‌اند که قبل از ورود به خانه کابل احساس امنیت نداشتند، اما پس از وقت‌گذرانیدن در این محیط، دیدگاه‌شان نسبت به فرهنگ افغانستان تغییر کرده است.
اکبری همچنین گفت: ممکن است چند نفر از مشتریان هم باشند که وضعیت قانونی ندارند، اما آیا به هنگام صرف غذا باید از هر کسی مدرک هویت خواسته شود؟
«برخی می‌گفتند به جاهای خاصی وابسته‌اید!»
این دختر افغانستانی بیان کرد: یکی از اقداماتی که خانه کابل انجام می‌دهد، برگزاری جلسات هم‌اندیشی میان ایرانیان و افغانستانی‌ها است تا نفرت از افغانستان را کاهش دهیم و در این جلسات دغدغه‌های خود را مطرح می‌کنیم.
اکبری ادامه داد: اگر مسئولان به جستجوی در فضاهای مختلف خانه کابل می‌پرداختند، متوجه می‌شدند که ما فقط به معرفی افغانستان و خویشاوندی ایران و افغانستان می‌پردازیم و ادعاهای عجیب و غریب دربارهٔ این جلسات صحت ندارد.
او همچنین ادعای تجاری بودن فعالیت‌های خود را که عده‌ای در فضای مجازی مطرح کرده‌اند، رد کرد و گفت: برای برگزاری فعالیت‌های خود هیچ اسپانسری نداشتیم و حتی هزینه‌ها را شخصاً تأمین کردیم.
اکبری گفت: ما با رسانه‌های مختلف در مورد دغدغه‌ها و مشکلات خود صحبت کردیم. به خاطر برگزاری این جلسات به ما برچسب وابستگی به جاهای خاصی زده شد! عده‌ای هستند که این تهمت‌ها را مطرح می‌کنند و شاید کماکان پلمب کردن خانه کابل به همین تهمت‌ها مرتبط باشد.
ایرانی‌ها پیگیر وضعیت خانه کابل بودند
او افزود: برخی در شبکه‌های اجتماعی دربارهٔ پروژه‌ی افغانستانی‌ستیزی نظراتی می‌دهند که به آن‌ها بها نمی‌دهیم؛ زیرا بسیاری از ایرانی‌ها در تلاش هستند تا مسئله خانه کابل حل شود.
وی درباره عدم دریافت پروانه کسب برای خانه کابل تصریح کرد: پدر من در طول سال‌های گذشته و تا آخرین لحظه تلاش کرد تا پروانه کسب را به نام خود دریافت کند، اما موفق نشد.
اکبری گفت: اخذ پروانه کسب یکی از مسائلی است که مانند بسیاری از مشکلات مهاجرین افغان، قانونی برای آن وجود ندارد که بگویند یک افغانستانی نمی‌تواند پروانه کسب دریافت کند! ممکن است این موضوع یکی از مواردی باشد که هیچ قانون مشخصی در این زمینه تصویب نشده و به سلیقه مسئولین بستگی دارد. ما از مراجع مختلف مانند شهرداری و میراث فرهنگی قول‌هایی برای حل این مشکل دریافت کرده‌ایم.
«از همان ابتدا به دنبال پروانه کسب بودیم اما کرونا در راه بود»
خانم اکبری دربارهٔ آغاز فعالیت خانه کابل گفت: «کار ما از سال ۹۸ با شروع کرونا و قرنطینه همزمان شد و در آن زمان نمی‌توانستیم پیگیر کارهای اداری باشیم. از سال ۱۴۰۰، پدرم شروع به اقدام برای اخذ پروانه کسب کرد اما هنوز پلمب نشده بودیم و ما نیز می‌گفتیم که در حال پیگیری هستیم و مدارک مربوط به پیگیری‌هایمان را هم ارائه دادیم.
مجموعه‌ای از اخطارها از اماکن گرفتیم. در موقعیت دوم که آن‌ها آمدند، مدارک پیگیری‌ها را ارائه کردیم، اما نهایتاً مکان پلمب شد! در نهایت قرار است مجوز به نام من صادر شود، که به واسطه همسرم که ایرانی است، توانسته‌ام شناسنامه‌ی ایرانی داشته باشم، اما مدیریت اصلی با پدرم قرار است ادامه یابد.
خانه کابل، یک کافه رستوران واقع در خیابان فریمان تهران است که توسط یک خانواده افغانستانی که در ایران مقیم هستند، اداره می‌شود و تمامی افراد این خانواده از قانونی بودن وضعیت خود برخوردارند.
