هر آنچه باید درباره پهپادهای غزه بدانیم
به نقل از جام جم، نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در تاریخ ۷ بهمن، در فضایی از رزمایش اقتدار پیامبر اعظم (ص) اقدام به یک عملیات ترکیبی نمود که در آن به نخستین بار، موفق به انهدام دقیق ۸ هدف با استفاده از پهپاد غزه گردید. این پهپاد که از زمان معرفی اولیه اش در بهار ۱۴۰۰ بیش از سه سال سپری شده، اکنون با بهینه سازی عملکرد و توسعه قابل توجه به مرحله کاربرد عملیاتی رسیده است.
تولید پهپادهای بومی در ایران از زمان جنگ تحمیلی و با طراحی های اولیه ای مانند «تلاش» و «مهاجر» آغاز شد و پس از آن با افزایش توان صنعتی در این زمینه، شاهد تولید انواع مختلفی از پهپادها شامل پهپادهای شناسایی، رزمی، و هدف گذاری به همت وزارت دفاع و دیگر نیروهای مسلح بوده ایم. ایران به دلایل متعددی ملزم به تقویت و گسترش توان نظامی خود در عرصه پهپادها شده است.
امروزه، پهپادها نقش کلیدی را در قدرت نظامی کشورهای مختلف ایفا می کنند. این تجهیزات پیشرفته به دلیل قابلیت اجرای عملیات در تمامی شرایط جوی و در هر دو حالت شب و روز، چه در فاصله های نزدیک و چه دور، توانسته اند دستاوردهای قابل توجهی در درگیری های نظامی اخیر به پا کنند. آن ها قادر به هدف گیری مناسب اهداف ساکن و متحرک هستند و از قابلیت های پرواز هدایت شونده و اتوماتیک برخوردارند.
طیف وسیعی از پهپادهای جمهوری اسلامی ایران شامل نمونه های مهاجر، ابابیل، معراج و کمان تا فطرس، صاعقه، شاهد و تازه ترین آن ها یعنی غزه، از قابلیت های متنوع و حائز اهمیتی برخوردارند. این توان یکپارچه به صورت مداوم به روز می شود و با توجه به تغییرات شرایط و پیشرفت های فناوری، اهداف نیروهای مسلح کشور را در مسیر مناسب حفظ می نماید.
همان طور که اخیراً در مورد پهپاد غزه شاهد بودیم، این پرنده در حال حاضر به یکی از تجهیزات کلیدی و اساسی ایران تبدیل شده است.
این پهپاد قادر است تا ارتفاع ۳۵ هزار پا (معادل با ۱۰٫۶۸ کیلومتر) پرواز کند و با بال هایی به طول ۲۲ متر، دارای برد عملیاتی ۲ هزار کیلومتر و شعاع عملیاتی ۴۰۰۰ کیلومتر می باشد. همچنین می تواند در یک عملیات رزمی با حمل ۱۳ بمب یا ۵۰۰ کیلوگرم تجهیزات شناسایی و جنگ الکترونیک به پرواز درآید و تا ۳۵ ساعت مداومت پروازی داشته باشد.
نکته جالب و بااهمیت در مورد این پهپاد این است که با توجه به ارتفاع پروازی بسیار بالا و ظرفیت باربری آن، به احتمال زیاد از یک موتور توربوپراپ بهره برداری می کند، که در این دسته از پرنده های بدون سرنشین، این امر به معنای رسیدن به مرزهای فناوری است.
ارتفاع پروازی بالای ۱۰ کیلومتر همچنین این پهپاد را از عمل کرد تمامی سامانه های دفاع هوایی کوتاه برد دور نگه می دارد. به خصوص با در نظر گرفتن تجارب نبرد در مناطقی نظیر سوریه و عراق، این ویژگی می تواند آن را به یک گزینه مهم و استراتژیک تبدیل کند، چراکه دشمنان حتی قدرت های منطقه ای در اطراف ایران نیز قادر به شناسایی و هدف گیری این پهپاد در ارتفاع پروازی آن نیستند.
در زمینه عملیات های شناسایی، این پهپاد توانایی حمل نیم تن محموله یا ۱۳ بمب را دارد، در حالی که برد عملیاتی پهپاد غزه به ۷۰۰۰ کیلومتر می رسد و قادر است تا شعاع ۵۰۰ کیلومتری خود را به طور کامل تحت نظر قرار دهد. طراحی نوآورانه قسمت گنبدی شکل جلوی این پهپاد نیز اشاره به وجود هدایت ماهواره ای در آن دارد، که قبلاً در مدل ارتقا یافته پهپاد شاهد ۱۲۹ به آن اشاره شده و احتمالاً در نسخه غزه نیز تکامل یافته است.
در حال حاضر، جمهوری اسلامی ایران یکی از وسیع ترین و متنوع ترین ناوگان های پهپادی در منطقه را دارد؛ ناوگانی که شامل پهپادهای طراحی شده به طور کامل بومی و همچنین انواع مهندسی معکوس شده است که در طی سال های اخیر به طرق مختلف به نیروهای مسلح عرضه شده اند. این امر ایران را در زمینه تنوع و گوناگونی در کاربری پهپادها، در کنار قدرت های بزرگی نظیر ایالات متحده و بریتانیا، قرار می دهد.
