علائم بیماری ام اس چگونه است؟

ام اس یک اختلال در عملکرد سیستم ایمنی به شمار می رود و به عنوان یک بیماری خودایمنی شناخته می شود. در این وضعیت، سیستم ایمنی به جای تمرکز بر روی باکتری ها، ویروس ها و سایر عوامل مهاجم، به اشتباه به بافت های خود بدن حمله ور می شود. در ام اس، آسیب به مغز و نخاع اتفاق می افتد.

علت ام اس چیست؟

پزشکان هنوز به طور قطعی نمی دانند که چه عواملی موجب ابتلا به ام اس می شوند؛ اما به نظر می رسد که عوامل ژنتیکی، محیطی و حتی برخی ویروس ها ممکن است در بروز این بیماری مؤثر باشند. محققان بر این باورند که ام اس احتمالاً یک عارضه ای است که از طریق ژن ها به نسل های بعدی منتقل می شود و بستگان نزدیک کسانی که به این بیماری مبتلا هستند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

برخی از دانشمندان معتقدند که افراد ممکن است به دلیل داشتن ژن هایی در هنگام تولد، نسبت به محرک های محیطی خاصی واکنش نشان دهند و این امر ممکن است منجر به حمله سیستم ایمنی به بافت های سالم خودشان شود.

تحقیقات نشان داده اند که تعدادی از ویروس ها، مانند ویروس سرخک، هرپس سیمپلکس و آنفلوانزا ممکن است با ام اس ارتباط داشته باشند، اما تاکنون هیچ مدرک واضحی در این زمینه به دست نیامده است.

علاوه بر این، محققان در حال بررسی ارتباط میان کمبود ویتامین D و الگوهای مصرف چربی در رژیم غذایی به عنوان عوامل احتمالی در ابتلا به ام اس هستند. همچنین، سیگارکشیدن یکی از عواملی است که می تواند خطر ابتلا به ام اس را افزایش دهد و همچنین سرعت پیشرفت آن را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم ام اس چیست؟

اولین نشانه های هشداردهنده ام اس ممکن است هم بسیار نگران کننده و هم خفیف باشند، به طوری که فرد ممکن است حتی متوجه آنها نشود. رایج ترین علائم اولیه ام اس شامل: گزگز، بی حسی، از دست دادن تعادل، ضعف در یکی از پاها یا هر دو پا، تاری دید یا دوبینی می باشد.

علائم کمتر شایع شامل: کلام منقطع، ناتوانی در حرکت دادن ناگهانی بخشی از بدن (فلج)، عدم تعادل و هماهنگی حرکتی، و دشواری در پردازش فکر و اطلاعات است.

با پیشرفت بیماری، علائم دیگری نیز ممکن است بروز پیدا کنند؛ به عنوان مثال، حساسیت به گرما، خستگی و تغییرات در فرآیندهای عقلانی.

آیا ممکن است از شخص دیگری ام اس بگیرید؟ آیا ام اس می تواند منجر به مرگ شود؟ ام اس بیماری کشنده ای به شمار نمی رود و امکان انتقال آن از فردی به فرد دیگر وجود ندارد. با این حال، اگر کسی در خانواده شما این بیماری را داشته باشد، شانس ابتلای شما نیز بیشتر خواهد بود.

آیا ام اس درمانی دارد؟

در حال حاضر درمان قطعی برای ام اس وجود ندارد، اما داروهای متعددی وجود دارند که می توانند به مدت مشخصی از وخیم تر شدن وضعیت بیماری جلوگیری کنند. به علاوه، روش های درمانی دیگری همچون فیزیوتراپی، توان بخشی و گفتاردرمانی می توانند به فرد کمک کنند تا علائم خود را کنترل کرده و به زندگی فعالی ادامه دهد.

آیا هر کسی که ام اس می گیرد ضرورتاً به ویلچر نیاز خواهد داشت؟

بیشتر افرادی که به ام اس مبتلا هستند، معمولاً نیازی به کمک ویژه ندارند. با این وجود، ممکن است در مواقعی افراد به عصا یا واکر نیاز داشته باشند تا حرکت برایشان آسان تر شود. حدود ۲۵ درصد از افراد مبتلا به ام اس در نهایت به استفاده از ویلچر ملزم می شوند.

کدام درمان ها برای شما مناسب ترین هستند؟

با توجه به تنوع داروها و درمان های موجود گزینه مناسب می تواند چالش برانگیز باشد. اولین گام این است که با گزینه های درمانی موجود آشنا شوید و درباره آنها با پزشک خود گفتگو کنید. شما باید با نحوه تأثیر این درمان ها، عوارض جانبی возмож و روش دریافت و سازگاری آنها با شیوه زندگی تان آشنا باشید.

پزشک شما معتبرترین مرجع برای کسب اطلاعات در زمینه انواع درمان ها است.

تحریک عمقی مغز چگونه به بیماران کمک می کند؟

هدف اصلی تحریک عمقی مغز در درمان ام اس، تنظیم فعالیت های غیرطبیعی مغز است تا لرزش های غیرقابل کنترل کمتر شوند. این درمان به دیگر علائم، مانند ضعف بینایی و کاهش حس، کمکی نمی کند.

چه چیزهای دیگری می توانند به بیمار مبتلا به ام اس یاری رسانند؟

نگرش مثبت می تواند به کاهش استرس و بهبود احساسات کمک کند. تکنیک های ورزشی مانند تای چی و یوگا می توانند به آرامش کمک کرده و قدرت، تعادل و انعطاف پذیری بدنی شما را بهبود بخشند. قبل از آغاز هر روال ورزشی جدید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید. از انجام ورزش های شدید که باعث خستگی می شوند، پرهیز کنید. اگر سیگار می کشید، اقدام به ترک آن نمایید. همواره از یک رژیم غذایی سالم و متعادل پیروی کنید.

اگر متوجه شدید که باردار هستید، باید با پزشک معالج خود تماس بگیرید، به ویژه اگر در حال دریافت درمان هستید. برخی از درمان های ام اس در دوران بارداری و شیردهی ایمن تر و مؤثرتر هستند.

نوریت اپتیک چیست؟

نوریت اپتیک به التهاب عصب بینایی اشاره دارد که چشم را به مغز متصل کرده و می تواند موجب نشانه هایی از جمله: درد در چشم، تاری دید، کمرنگ شدن تصویر و حتی کوری در یک چشم گردد.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. حفظ بینایی و تشخیص به موقع مشکلات اهمیت بالایی دارد. پزشک می تواند با تجویز استروئیدها این التهاب را کنترل کند.

این التهاب معمولاً تنها یک چشم را تحت تأثیر قرار می دهد، اما می تواند بر هر دو چشم تأثیر بگذارد و به عنوان یکی از اولین نشانه های ام اس شناخته می شود. تقریباً نیمی از افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، حداقل یکبار دچار نوریت اپتیک می شوند، هرچند این شرایط ممکن است برای افرادی که مشکلات سلامتی دیگری دارند نیز اتفاق بیفتد و بنابراین لزوماً نشانه ای از ام اس نیست.

اکثر افرادی که نوریت اپتیک را تجربه می کنند، به طور کامل بهبود می یابند و در برخی موارد نیازی به درمان ندارند.

ریلپس یا عود ام اس چیست؟

به حالت عود یا ریلپس ام اس، حمله یا فلرآپ نیز گفته می شود، این دوره به زمانی اشاره دارد که علائم جدید به طور ناگهانی بروز پیدا می کنند یا علائم قبلی برای بیشتر از ۲۴ ساعت شدت می گیرند. ریلپس ممکن است از چند روز تا چند هفته به طول بینجامد.

آیا ورزش و فعالیت بدنی می تواند علائم ام اس را تشدید کند؟

خیر! پیروی از یک برنامه منظم ورزشی و فعالیت بدنی یکی از موثرترین اقداماتی است که یک فرد مبتلا به ام اس می تواند به منظور حفظ سلامتی و عملکرد خود انجام دهد. اگر یک فرد دچار ام اس در حین ورزش بیش از حد گرم شود، ممکن است علائم به طور موقت تشدید شوند، اما می توان با بهره گیری از روش های خنک کنندگی این حالت را مدیریت کرد.

آیا زنان مبتلا به ام اس می توانند مادر شوند؟

مطمئناً! اکثر زنان مبتلا به ام اس در طول دوره بارداری کمتر دچار عود می شوند و وجود این بیماری تأثیری بر باروری یا زایمان ندارد.

اگر بیمار ام اس باردار شود چه اقداماتی باید انجام دهد؟

چنانچه متوجه بارداری شدید، باید با پزشک معالج خود تماس بگیرید، به ویژه اگر در حال دریافت درمان هستید. بعضی از درمان های ام اس در دوران بارداری و شیردهی ایمن تر و مؤثرتر می باشند.

آیا فردی که به ام اس مبتلا است باید برای همیشه تحت درمان قرار گیرد؟

این موضوع هنوز مشخص نیست. تحقیقات جاری درصدد یافتن راهی هستند که بیماران با شرایط ثابت بتوانند درمان را قطع کنند.