دلایل متنوعی برای ریزش موی شدید وجود دارد

در حالی که ریزش مو به طور مشخص به طاسی در مردان و زنان وابسته است، عوامل دیگری نیز ممکن است به این مشکل دامن بزنند. یک پزشک قبل از این که روش درمان مناسبی را پیشنهاد دهد، شرایط خاصی را مورد ارزیابی قرار می دهد.

داروها

برخی از داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند که منجر به ریزش مو می شوند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

رقیق کننده های خون، نظیر وارفارین

راکوتان، که برای درمان آکنه تجویز می شود

داروهای ضد افسردگی، از قبیل پروزاک و زلافت

مسدودکننده های بتا

داروهای کاهنده کلسترول مانند لوپید

اگر فردی مشکوک باشد که ریزش مو به دلیل دارویی است که مصرف می کند، باید به پزشک مراجعه کند. پزشک ممکن است بتواند دوز دارو را کاهش دهد یا به داروی دیگری روی آورد.

کمبودهای تغذیه ای

کمبود مواد غذایی ضروری می تواند منجر به ریزش مو شود. گاهی اوقات، رژیم های غذایی شدید که فاقد پروتئین یا ویتامین های خاصی همچون آهن هستند، می توانند باعث ریزش بیش از حد مو شوند. اشخاصی که دچار مشکلات سلامتی هستند باید برای انجام آزمایش خون به پزشک مراجعه کنند تا مشخص شود آیا کمبود تغذیه ای، عامل ریزش موهایشان است یا خیر.

قرص های ضد بارداری

یکی دیگر از علل ریزش شدید مو، مصرف قرص های ضد بارداری است. برخی افراد ممکن است در حین استفاده از این قرص ها دچار ریزش مو شوند، در حالی که دیگران ممکن است چند هفته یا ماه پس از قطع مصرف این داروها به این مشکل مواجه شوند. افرادی که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنند می توانند قرصی با شاخص آندروژن پایین کنند تا خطر ریزش مو کاهش یابد. از جمله قرص های ضد بارداری با این مشخصه می توان به دزوژن، اورتوسپت، اورتو سیکلن، اورال و لوئسترین اشاره کرد که به طور کلی نشان گر آندروژن بالاتری دارند.

همچنین، روش های دیگر پیشگیری از بارداری که بر هورمون ها تأثیر دارند، نظیر ایمپلنت ها و چسب های هورمونی، می توانند باعث ریزش مو شوند. انجمن ریزش موی آمریکا توصیه می کند افرادی که در معرض ریزش موی ژنتیکی قرار دارند، حتماً از روش های غیر هورمونی کنترل بارداری استفاده کنند.