نسل جوان دهه ۶۰؛ پیرمردان و پیرزنان تنها در آینده؟/ پیش بینی می شود تا سال ۱۴۳۰ بالغ بر یک سوم جمعیت ایران به سن سالمندی برسند

رئیس انجمن علمی طب سالمندی ایران با تأکید بر این واقعیت که مراقبت از سالمندان در آینده به یکی از مسائل بنیادین در کشور تبدیل خواهد شد، بیان کرد: در حال حاضر 80 هزار سالمند در کشور به تجرد مطلق دچارند، اما بر اساس روند کنونی، این تعداد تا چند سال آینده به 2 میلیون و 700 هزار نفر خواهد رسید. بنابراین، مشابه با تشکیل قرارگاه جمعیت برای مدیریت سیاست های جمعیتی، تأسیس قرارگاه پیری نیز به اندازه ای ضروری به حساب می آید.

دکتر احمد دلبری با اشاره به شرایط سالمندی در ایران گفت: تحقیقات انجام گرفته در 90 کشور نشان دهنده این است که ایران در حوزه سلامت در رتبه 44 قرار دارد، ولی با وجود این وضعیت، کشور برای استقبال از جمعیت رو به رشد سالمندان آماده نیست.

وی افزود: یکی از زیرمجموعه های شاخص های سلامتی، «سلامت اجتماعی و روانی» به شمار می رود و با افزایش سن، زوال جسمی ممکن است دور از انتظار نباشد، اما دیگر ابعاد سلامت مانند سلامت روانی، اجتماعی و معنوی می تواند در دوره سالمندی تقویت گردد. شادی در سنین بالاتر به صورت U شکل بروز می کند؛ در دوران کودکی و اوایل جوانی شادابی در اوج است، در میانسالی به علت فشارهای شغلی و خانوادگی کاهش می یابد، ولی در سنین سالمندی مجدداً اوج می گیرد. متأسفانه، باورهای نادرست اجتماعی موجب شده اند که سالمندان به جای بهره برداری از این دوران خوش، احساس تنهایی و ناامیدی کنند.

یک سوم عمر در بازنشستگی و سالمندی سپری می شود؛ آیا برای آن برنامه ای داریم؟

رئیس انجمن علمی طب سالمندی ایران تأکید کرد که به طور میانگین، یک سوم عمر انسان ها در مراحل بازنشستگی و سالمندی می گذرد و خاطرنشان کرد: سن بازنشستگی در ایران 52 سال و متوسط امید به زندگی 76 سال است. این بدان معناست که افراد معمولاً بیش از دو دهه پس از بازنشستگی زندگی می کنند، اما آیا برای این بخش از زندگی خود برنامه ریزی کرده اند؟ بسیاری از افراد تصور می کنند با بازنشستگی، زندگی آن ها نیز به پایان می رسد، در حالی که آنان تنها از شغل خود کناره گیری کرده اند، نه از زندگی.

وی با اشاره به تصور نادرست مبنی بر اینکه تمام سالمندان به بیماری مبتلا می شوند، تأکید کرد: بر خلاف این فکر رایج، تنها 10 درصد از سالمندان به آلزایمر و 40 درصد به بیماری های قلبیعروقی دچار می شوند. این آمار نشان می دهد که با برنامه ریزی مناسب و سبک زندگی سالم، می توان دوران سالمندی را با سلامت و انرژی گذراند.

سالمندی در ایران؛ بحرانی در حال رخ دادن

دلبری ضمن اشاره به سرعت فزاینده رشد سالمندی در کشور، توضیح داد: در بازه زمانی 1355 تا 1395، طی 40 سال، جمعیت سالمندان از 5 درصد به 10 درصد افزایش یافته است، در حالی که این تغییر در کشورهای توسعه یافته به طور میانگین حدود 100 سال به طول می انجامد. در حال حاضر، 11.5 درصد از جمعیت ایران سالمند هستند و پیش بینی می شود که این رقم تا سال 1420 به 20 درصد برسد. چنین رشدی در هیچ کشوری دیگر مشاهده نمی شود.

رئیس انجمن علمی طب سالمندی ایران با اشاره به طولانی بودن روند سیاست گذاری در حوزه سالمندان گفت: تدوین سند ملی سالمندان 17 سال زمان برده است، در حالی که در 17 سال آینده، جمعیت سالمندان ایران دو برابر خواهد شد. آیا این مسأله با سیاست های جوانی جمعیت حل خواهد شد؟ پاسخ منفی است، زیرا چالش پیری جمعیت بسیار پیچیده تر از چالش کاهش جمعیت جوان است.

ضرورت تأسیس قرارگاه پیری جمعیت

تجرد مطلق 80 هزار سالمند

وی با ابراز نگرانی از آینده سالمندی در ایران به این نکته اشاره کرد که در حال حاضر 80 هزار سالمند در کشور به تجرد مطلق مبتلا هستند، ولی این تعداد در چند سال آینده به 2 میلیون و 700 هزار نفر خواهد رسید. به همین دلیل، همان گونه که قرارگاه جمعیت برای چاره جویی در حوزه جوانی تأسیس شد، تأسیس قرارگاه پیری جمعیت نیز یک ضرورت به حساب می آید، چرا که در سال 1430، بیش از یک سوم جمعیت کشور سالمند خواهند بود.

آیا جوانان دهه 60، در آینده سالمندان تنها خواهند بود؟

دلبری با هشدار به جوانان دهه 60 تأکید کرد: کسانی که تا به حال برای ازدواج اقدامی نکرده اند باید در نظر داشته باشند که در 70 سالگی به همراهی و مراقبت نیاز خواهند داشت. با افزایش تعداد سالمندان تنها، نیاز به مراقبت از آن ها به یکی از چالش های مهم اجتماعی و اقتصادی کشور مبدل خواهد شد.