آنفولانزای معده، رایج و فاقد روش درمانی مؤثر

“`html

گاستروانتریت با اصطلاح “آنفولانزای معده” شناخته می شود، اما باید توجه داشت که این بیماری از ویروس آنفولانزا که مسئول بیماری های تنفسی است ناشی نمی شود. علائم این بیماری عمدتاً توسط میکروب های مختلفی که معده را تحت تأثیر قرار می دهند، ایجاد می شود و معمولاً به شکایت هایی نظیر اسهال، درد معده و حس تهوع منجر می گردد.

آنفولانزای معده (گاستروانتریت) چه نوع بیماری است؟

گاستروانتریت به معنای التهاب روده ها است. این بیماری به طور عموم با عناوینی مانند “حشره معده” یا “آنفولانزای معده” شناخته می شود و هرچند بیشتر افراد از درد معده شکایت دارند، اما گاستروانتریت می تواند روده کوچک و بزرگ را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

شیوع آنفولانزای معده (گاستروانتریت) چه میزان است؟

آنفولانزای معده به طور گسترده ای شایع است. در ایالات متحده، بیش از ۲۰ میلیون نفر هر ساله به دلایل مرتبط با ناراحتی های روده ای بیمار می شوند. در این میان، ویروس ها به عنوان شایع ترین عامل ایجادکننده این بیماری شناخته می شوند.

هر کسی ممکن است دچار آنفولانزای معده شود، اما احتمال ابتلا در مکان هایی که جمعیت زیادی در کنار هم جمع شده اند، بیشتر است. جاهایی مانند:

مهدکودک ها و مدارس

خانه های سالمندان

دانشجویان ساکن در خوابگاه ها

پرسنل نظامی

زندان ها

بخش های روانپزشکی

مسافران کشتی کروز

مسافرانی که به کشور های با سطح توسعه پایین سفر می کنند

افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف

عوامل ایجادکننده آنفولانزای معده (گاستروانتریت) چه هستند؟

عفونت می تواند ناشی از عوامل مختلفی همچون باکتری ها، انگل ها، سموم و ویروس ها باشد، اما ویروس ها به طور عمده عامل وقوع این بیماری هستند. به ویژه، نوروویروس به عنوان علت اصلی آنفولانزای معده در بزرگسالان و روتاویروس در کودکان شناخته می شود. این ویروس ها غالباً پوشش داخلی روده کوچک را آلوده می کنند.

علائم آنفولانزای معده (گاستروانتریت) چگونه است؟

نخستین علامت بارز این بیماری اسهال است. اثرات متعدد ویروس باعث بروز اسهال می شود و یکی از عوامل اصلی آن آسیب به سلول های دیواره روده می باشد. به علاوه، علائم دیگری نظیر:

درد یا انقباض در ناحیه شکم

تهوع و استفراغ

تب

سردرد و درد های عمومی بدن

آیا آنفولانزای معده موجب بروز تب می شود؟

در شرایطی که به آنفولانزای معده مبتلا هستید، ممکن است دچار تب شوید. تب می تواند نشانه ای از این باشد که بدن شما در حال مقابله با عفونت است. این ممکن است با احساس تعریق و سرما همراه باشد و احساس سردرد یا درد در اندام ها را نیز ممکن است به همراه داشته باشد.

آیا شدت آنفولانزای معده در برخی افراد بیشتر است؟

به طور کلی، بیشتر افراد به سرعت از آنفولانزای معده بهبود می یابند. با این حال، علائم ممکن است در نوزادان، کودکان خردسال، افراد مسن و همچنین کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، شدیدتر باشد. در شرایط خاص، استفراغ و اسهال می تواند به سرعت موجب کم آبی بدن شود و علائم مربوط به کم آبی شامل:

تشنگی شدید

کاهش ادرار (کمتر از حد معمول، نظیر عدم خیس شدن پوشک نوزادان به مدت سه ساعت یا بیشتر)

ادرار با رنگ تیره

چشم ها یا گونه های فرورفته

احساس سبکی سر یا سرگیجه هنگام ایستادن

احساس ضعف عمومی

چرا در شب علائم آنفولانزای معده تشدید می شود؟

در برخی افراد، مشکلات ناشی از آنفولانزای معده در شب به دلیل تغییرات در ریتم شبانه روزی بدتر می شود. در شب، فعالیت افزایش یافته سیستم ایمنی منجر به آزاد شدن مواد شیمیایی ضدعفونی کننده می شود که ممکن است به التهاب اضافه شده و باعث بدتر شدن احساسات شما در برابر آنفولانزا گردد.

آیا آنفولانزای معده (گاستروانتریت) واگیردار است؟

نوع ویروسی آنفولانزای معده به راحتی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می شود. این انتقال می تواند از طریق تماس با ذرات ریز و نامرئی مدفوع یا استفراغ فرد بیمار باشد و شامل موارد زیر است:

لمس سطوح آلوده به ویروس و سپس تماس با غذا یا دهان

خوردن یا نوشیدن مواد غذایی یا نوشیدنی هایی که آلوده به ویروس های فرد بیمار هستند

داشتن تماس نزدیک با فرد مبتلا به آنفولانزای معده (حتی در absence علامت)

چه زمانی باید به پزشک مراجعه فرمایید؟

شما می توانید با ویروس آنفولانزای معده بدون نیاز به مراجعه به پزشک مقابله کنید. اما در صورتی که نشانه های کم آبی دارید (ادرار تیره، خشکی غشای مخاطی، سبکی سر، سرگیجه و غیره)، لازم است سریعاً به پزشک مراجعه نمایید. همچنین اگر با شرایط زیر مواجه هستید، بهتر است فوراً به پزشکی مراجعه کنید:

تب شدید

اسهال خونی

درد شدید

وجود علائمی که به مرور زمان بهبود نمی یابند

چگونه آنفولانزای معده تشخیص داده می شود؟

پزشکان معمولاً بر اساس علائم شما می توانند آنفولانزای معده را تشخیص دهند. اما ممکن است پزشک بخواهد با انجام برخی آزمایش ها سایر بیماری ها را رد کند:

نمونه برداری مدفوع: آزمایش ها برای شناسایی باکتری، ویروس یا انگل در نمونه مدفوع شما انجام می شوند.

سیگموئیدوسکوپی: در این آزمایش، پزشک یک لوله نازک و منعطف مجهز به دوربین کوچک را از مقعد وارد قسمت تحتانی روده بزرگ می کند تا علائم بیماری های التهابی روده را بررسی نماید. این روش به طور معمول ۱۵ دقیقه طول می کشد و نیاز به آرام بخشی ندارد.

مدیریت و درمان

اولین گام هایی که می توانید برای بهبود شرایط خود بردارید، استراحت و حفظ هیدراتاسیون بدن است. باتوجه به اسهال و استفراغ، بدن شما مقدار زیادی آب و الکترولیت را از دست می دهد.

اگر معده شما همچنان حساس است و احساس ناراحتی دارید، می توانید جرعه های کوچک و مکرر از آب، نوشیدنی های ورزشی، آب میوه یا آبگوشت میل کنید و بعضی اوقات یخ بخورید. مهم است که بدانید نوشیدن فقط آب در موارد شدید اسهال کافی نیست، بنابراین باید مطمئن شوید که هیدراته شدن شما به تنظیم آب و الکترولیت های بدن نیز کمک می کند.

نوشیدنی های ورزشی، آبمیوه های طبیعی و همچنین پودرهای اُرسی که از داروخانه بدون نسخه قابل تهیه هستند، گزینه های مناسبی هستند. زمانی که دوباره احساس گرسنگی کردید، غذای خاصی نیاز نیست و یک رژیم غذایی عادی می تواند پاسخگوی نیازهای شما باشد.

چگونه می توان از آنفولانزای معده (گاستروانتریت) پیشگیری کرد؟

از آنجا که آنفولانزای معده می تواند ناشی از عوامل مختلف باشد، دریافت واکسن آنفولانزا به تنهایی نمی تواند به عنوان محافظت در برابر گاستروانتریت کافی باشد. کودکان باید از برنامه ای که برای واکسیناسیون ملی وجود دارد پیروی کرده و در صورت لزوم واکسن روتاویروس را دریافت کنند.

این واکسیناسیون می تواند از بچه های شما در برابر روتاویروس محافظت کند، اما باید در نظر داشته باشید که همه کودکان اجازه دریافت این واکسن خوراکی را ندارند، بنابراین قبل از اقدام به این کار با پزشک متخصص کودک خود مشورت کنید.

اقداماتی که می توانید برای کاهش ریسک ابتلا به آنفولانزای معده انجام دهید:

دست های خود را به دقت بشویید

زمانی که بیمار هستید، ویروسی که به هر چیزی که با مدفوع آغشته به خود در تماس است منتقل می شود. شستن صحیح دست ها برای جلوگیری از انتشار بیماری حیاتی است. ویروس های باقی مانده روی دست ها می توانند به راحتی به سطوح، غذا و افرادی که لمس می کنید منتقل شوند. حتماً پس از رفتن به دستشویی، تعویض پوشک، لمس سطوح سرویس بهداشتی و قبل از دست زدن به غذا، دست های خود را به طور کامل بشویید.

در مورد غذا محتاط باشید

شما ممکن است از طریق غذا یا آب آلوده به ویروس آنفولانزای معده بیمار شوید یا این ویروس را به دیگران منتقل کنید. برای جلوگیری از این انتقال موارد زیر را رعایت کنید:

سطوح آشپزخانه را با مواد ضدعفونی کننده تمیز کنید، به ویژه هنگامی که با گوشت خام یا تخم مرغ کار می کنید.

از قرار دادن گوشت خام، تخم مرغ و مرغ در نزدیکی غذاهایی که به صورت خام مصرف می شوند، پرهیز کنید.

مصرف گوشت خام یا نیم پز و همچنین تخم مرغ و صدف را محدود کنید.

فقط از محصولات لبنی پاستوریزه استفاده کنید.

قبل از خوردن میوه ها و سبزیجات، آن ها را شست وشو کنید.

در سفر به کشورهای در حال توسعه، از آب بطری استفاده کنید. میکروب های ناآشنا که در آب موجود هستند می توانند موجب بیماری شما شوند.

زمانی که بیمار هستید و تا دو روز پس از فروکش کردن علائم، از تهیه غذا برای دیگران خودداری کنید.

محل هایی که فرد بیمار در آن ها رفت وآمد دارد را ضدعفونی کنید

همه چیزهایی که ممکن است در زمان ابتلا به آنفولانزای معده لمس کرده باشید، را ضدعفونی کنید. لباس ها را با آب داغ بشویید و در حرارت بالا خشک کنید. همچنین از مواد ضدعفونی کننده برای تمیز کردن نواحی که فرد بیمار دچار استفراغ یا اسهال شده استفاده کنید.

مدت زمان آنفولانزای معده چقدر است؟

به طور معمول، مدت زمان آنفولانزای معده کمتر از یک هفته است. در این دوران، حتماً در منزل بمانید و بعد از بهبود علائم، همچنان به شست وشوی صحیح دست ها ادامه دهید. حتی پس از اینکه علائم قطع شدند، ویروس می تواند تا دو هفته در مدفوع شما باقی بماند، بنابراین مراقب عادات بهداشتی خود باشید. همیشه پس از اجابت مزاج، دست های خود را بشویید و پارچه های کثیف را با آب گرم و صابون بشویید.

مراقبت در منزل برای کسی که به آنفولانزای معده مبتلا است:

باید به استراحت کافی بپردازید و حتماً مایعات زیادی بنوشید تا زمانی که علائم شما برطرف شود. نوشیدنی هایی که حاوی هم قند و هم نمک هستند، به روده شما کمک می کنند تا مایعات به بهترین شکل جذب شوند و الکترولیت های از دست رفته را تجدید نمایند. مصرف تنقلات و خوراکی های شور همراه با زنجبیل یا نوشیدنی های شیرین مشابه، می تواند مفید باشد.

از مصرف محصولات لبنی همانند شیر گاو به مدت یک یا دو روز خودداری کنید، زیرا شیر ممکن است به دلیل عدم تحمل موقت لاکتوز که معمولاً با گاستروانتریت همراه است، وضعیت اسهال را بدتر کند.

برای کنترل اسهال شدید، پزشک شما ممکن است داروی بدون نسخه ای مثل بیسموت ساب را تجویز کند. در صورتی که دچار تب بالا یا اسهال خونی هستید که این موارد ممکن است نشانه عفونت عمیق تری از باکتری یا انگل باشند، نباید از این داروها استفاده کنید. همچنین استفاده از داروهای ضد اسهال برای کودکان می تواند خطرناک باشد و در این شرایط بهتراست به پزشک مراجعه کنید.

“`