از چالش‌های گرسنگی و افسردگی تا قله‌های سینما؛ آدرین برودی چگونه دوباره درخشید؟

مسیر حرفه‌ای آدرین برودی نشان می‌دهد که یک بازیگر می‌تواند بدون کاهش در دامنه انتخاب نقش‌ها، به پیشرفت و موفقیت خود ادامه دهد. فیلم «بروتالیست» نه تنها به عنوان بازگشتی قدرتمند برای او به حساب می‌آید بلکه نشانه‌ای از تعهد او به هنر و ایفای نقش‌های خاصش در دنیای سینما است.

فیلم «بروتالیست» که به کارگردانی بردی کوربت ساخته شده، یک حماسه سه‌ساعتری در مورد لازلو توت، معمار مجارستانی در میانه قرن بیستم است که بعد از جنگ جهانی دوم به دنبال بازسازی زندگی خود در آمریکا می‌باشد. آدرین برودی با ایفای این نقش، برای دریافت جایزه گلدن گلوب کاندید شده است. این فیلم، هرچند از نظر داستانی با «پیانیست» متفاوت است، همچنان به مضامینی چون هنر، فقدان و بازسازی زندگی می‌پردازد که یادآور اثر مشهور پولانسکی است.

از «پیانیست» تا «بروتالیست»

در سن ۲۹ سالگی، آدرین برودی برای ایفای نقش در فیلم «پیانیست» به کارگردانی رومن پولانسکی، مفتخر به دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد و او جوان‌ترین فردی است که تاکنون این جایزه را گرفته است. او برای درک عمیق‌تر شخصیت نقش، مدتی از زندگی روزمره فاصله گرفت، گرسنگی کشید و حتی به افسردگی دچار شد. این تلاش‌های او وی را مدتی از عرصه بازیگری دور کرد. او بعداً با فیلم «روستا» (The Village) از ام. نایت شیامالان به عرصه بازگشت، جایی که نقش پسری با معلولیت ذهنی را ایفا کرد که به سبب چالش‌ها و غیرمنتظره بودنش مورد توجه قرار گرفت.

همکاری با کارگردانان بزرگ و انتخاب‌های متفاوت

در طول حرفه خود، برودی با کارگردانان نامدار همچون اسپایک لی، کن لوچ، بری لویینسون، استیون سودربرگ و ترنس مالیک همکاری کرده است. او همواره ردیابی نقش‌های غیرمتعارف و همکاری با فیلمسازان معتبر بوده است. به گفته خودش: “هدف من این نبود که صرفاً به دنبال نقش‌های قهرمانانه بروم، بلکه به‌دنبال یک مسیر خلاقانه و ارزشمند بودم.”

او در بیش از ۶۰ فیلم حضور یافته و در نقش‌های متنوعی ظاهر شده است، از یک نوازنده پانک راک تا سالوادور دالی در «نیمه‌شب در پاریس» وودی آلن. همچنین، در آثار اکشن و علمی‌تخیلی مانند «کینگ کنگ» به کارگردانی پیتر جکسون و بازسازی فیلم «شکارچیان» نیز به ایفای نقش پرداخته است. برخی از کارهای او موفقیت‌های بزرگ تجاری و انتقادی را کسب کرده‌اند، اما برخی دیگر چندان مورد توجه قرار نگرفته‌اند. با این حال، بازی‌های او همواره جای تحسین داشته‌اند.

تأثیر خانواده و نگاه شخصی به هنر

برودی بر این باور است که موفقیت او مدیون والدینش است که نه تنها ارزش‌های هنری و خلاقانه را در او نهادینه کردند، بلکه او را در نیویورک در یک خانواده هنرمند بزرگ کردند و محیط رشد او تأثیر مستقیم بر نگرش او به سینما و انتخاب‌های هنری‌اش گذاشت. او می‌گوید: “پدر و مادرم همواره مرا به منحصر به فرد بودن تشویق کردند که این امر به من قدرت داد تا مسیر خود را دنبال کنم.”

قدرت تحول در بازیگری

آدرین برودی یکی از معدود بازیگرانی است که به‌سادگی می‌تواند بین نقش‌های متنوع جابه‌جا شود. او با تغییر صدا، لهجه و حتی حرکات بدنی، شخصیت‌هایی را خلق می‌کند که مرز میان بازیگر و شخصیت تقریباً محو می‌شود. این قابلیت به او این امکان را می‌دهد تا در ژانرهای مختلف، از درام گرفته تا علمی‌تخیلی و کمدی، به طور مؤثر حضور یابد.