تشخیص و درمان اختلالات یادگیری

اختلالات یادگیری دسته‌ای از چالش‌ها هستند که بر نحوه‌ی یادگیری، خواندن، نوشتن، صحبت کردن یا محاسبه‌ی افراد تأثیر می‌گذارند. این اختلالات که ریشه در عملکرد مغز دارند، می‌توانند در هر فرد به شکل متفاوتی بروز پیدا کنند و طیف وسیعی از مهارت‌ها را تحت الشعاع قرار دهند.

برخی از رایج‌ترین انواع اختلالات یادگیری عبارتند از:

• نارساخوانی: این اختلال با مشکل در خواندن روان و دقیق کلمات و جملات مشخص می‌شود.
• اختلال نوشتن: این اختلال شامل مشکلاتی در زمینه‌هایی مانند املا، دست خط، نگارش و سازماندهی ایده‌ها می‌شود.
• اختلال ریاضی: این اختلال با مشکل در درک مفاهیم ریاضی، انجام محاسبات و حل مسائل ریاضی مشخص می‌شود.
• اختلال پردازش شنوایی: این اختلال بر توانایی فرد در درک و پردازش اطلاعات شنیداری تأثیر می‌گذارد.
• اختلال نقص توجه و تمرکز (ADHD): این اختلال با مشکلاتی در زمینه‌هایی مانند تمرکز، کنترل تکانه و فعالیت بیش از حد مشخص می‌شود‌.

علائم اختلالات یادگیری

علائم اختلالات یادگیری می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و با توجه به نوع اختلال و سن فرد متفاوت باشند. برخی از علائم رایج عبارتند از:

• مشکل در خواندن: دیر خواندن، کلمه به کلمه خواندن، عدم درک مطلب خوانده شده، اجتناب از خواندن
• مشکل در نوشتن: غلط املایی، دست خط نامناسب، مشکل در سازماندهی افکار، دشواری در نوشتن متن‌های بلند
• مشکل در ریاضی: عدم درک مفاهیم ریاضی، اشتباه در محاسبات، دشواری در حل مسائل ریاضی
• مشکل در گوش دادن و دنبال کردن دستورالعمل‌ها: حواس‌پرتی، فراموشی، مشکل در درک صحبت‌های دیگران
• بی‌قراری و‌ عدم تمرکز : مشکل در نشستن سر جای خود، پریدن وسط حرف دیگران، انجام کار بدون فکر

تشخیص اختلالات یادگیری

اولین قدم در جهت کمک به دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری، تشخیص دقیق نوع و شدت مشکل آن‌ها است. این کار معمولاً توسط تیمی از بهترین روانشناسان در کشور، معلمان، روانشناسان و متخصصان تعلیم و تربیت انجام می‌شود.

ارزیابی‌های مختلفی برای تشخیص اختلالات یادگیری وجود دارد که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آزمون‌های هوش‌، آزمون‌های تحصیلی‌ و‌ ارزیابی‌های روانشناختی که به بررسی جنبه‌های مختلف عملکرد شناختی، مانند حافظه، توجه و پردازش زبان می‌پردازند.

درمان اختلالات یادگیری

هیچ رویکرد واحدی برای درمان اختلالات یادگیری وجود ندارد و برنامه‌ی درمانی هر دانش‌آموز باید با توجه به نیازها و نقاط قوت و ضعف او طراحی شود. با این حال، برخی از رویکردهای متداول درمانی عبارتند از:

• آموزش جبرانی: این نوع آموزش به دانش‌آموزان در زمینه‌ای که در آن ضعف دارند، آموزش‌های فردی و متمرکز ارائه می‌دهد.
• فناوری‌های کمکی: از جمله این فناوری‌ها می‌توان به نرم‌افزارهای خواندن متن، نوار ضبط صدا و ماشین‌حسابی‌های مخصوص اشاره کرد که می‌توانند به دانش‌آموزان در انجام تکالیفشان کمک کنند.
• تغییر در روش‌های تدریس: معلمان می‌توانند با استفاده از روش‌های تدریس متنوع و جذاب، مانند آموزش بصری وفعالیت‌های عملی، به دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری کمک کنند.
• مشاوره: مشاوره با یک روانشناس می‌تواند به دانش‌آموز در مدیریت احساسات منفی مانند سرخوردگی و اضطراب کمک کند و مهارت‌های مقابله‌ای با آن‌ها را به او بیاموزد.
• حمایت خانواده: والدین می‌توانند با حمایت عاطفی از فرزندشان، تشویق او به تلاش و پیگیری مداوم درمان، و همکاری با مدرسه نقشی اساسی در کمک به دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری ایفا کنند.