کنترل قند خون با استفاده از برخی داروهای دیابت

دو داروی مشهور در میان بیماران دیابتی، متفورمین و GLP-۱ هستند.

تحقیقی در مورد ۱۳۰۰۰ فردی که به دیابت و آسم مبتلا بودند، نشان داد که مصرف متفورمین می‌تواند خطر بروز حملات آسم را تا ۳۰ درصد کاهش دهد و افزودن داروی GLP-۱ این خطر را به میزان ۴۰ درصد بیشتری کاهش خواهد داد.

بر اساس اظهارنظر محققان، به نظر می‌رسد این تأثیرات فراتر از بهبود کنترل قند خون و کاهش وزن می‌باشد و ممکن است متفورمین و GLP-۱ به طور مستقیم بر عملکرد مجاری تنفسی اثر بگذارند و شدت آسم را کاهش دهند.

یک گروه پژوهشی به رهبری «کلوئی بلوم» از کالج امپریال لندن اظهار داشتند: «نتایج بدست آمده نشان‌دهنده قابلیت استفاده مجدد از داروهای ضد دیابت به‌عنوان گزینه‌های درمانی جایگزین برای آسم است».

محققان خاطرنشان کردند که مدت زمان زیادی است که دلایل کافی برای اعتقاد به تأثیر مثبت متفورمین بر سلامت تنفسی بیماران مبتلا به آسم وجود دارد. آن‌ها افزودند که این دارو دارای خواص ضد التهابی است و ممکن است به معکوس کردن تغییرات موجود در مجاری هوایی که باعث بروز آسم می‌شوند، کمک کند.

داده‌های مرتبط با GLP-۱ نیز نتایج مشابهی را به‌دست می‌دهد: گیرنده‌های مشابهی که این داروها بر مغز تأثیر می‌گذارند، در ریه‌ها نیز وجود دارند و تصور می‌شود GLP-۱ می‌تواند به کاهش پاسخ‌های افراطی در مجاری تنفسی بپردازد.

برای دستیابی به این نتایج، تیم بلوم سوابق پزشکی حدود ۱۲۷۰۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ که دچار آسم نیز بودند را مورد بررسی قرار دادند و مصرف داروهای مختلف دیابت را در میان آن‌ها دنبال کردند. این داده‌ها از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۲۰ گردآوری شده است.

نتایج حاصله قابل توجه بود.

پژوهشگران دریافتند: «متفورمین با کاهش خطر بروز حملات آسم به میزان حدود ۳۰٪ مرتبط است. در صورتی که بیماران GLP-۱ را به عنوان درمان مکمل دریافت کردند، این خطر به طور اضافی به حدود ۴۰٪ کاهش یافت».

پس از بررسی دقیق‌تر داده‌ها، تیم بلوم دریافت که تغییرات در کنترل قند خون یا وزن در خلال مصرف این داروها ارتباط معناداری با بهبود شرایط آسم نداشت.

به این ترتیب، این یافته‌ها امکان جدید و هیجان‌انگیزی را نوید می‌دهند: تجویز متفورمین یا GLP-۱ برای افرادی که به آسم مبتلا هستند، می‌تواند به عنوان روشی در درمان اختلالات تنفسی و همچنین دیابت زمینه‌ای مفید باشد.

تحقیقات بلوم نشان داد که چنین مداخلات دارویی اولیه برای بزرگسالان مبتلا به آسم و اختلالات متابولیک ممکن است اثرات مثبتی به همراه داشته باشد.

آن‌ها بر این باورند که انجام تحقیقات بیشتر، از جمله کارآزمایی‌های بالینی، برای تأیید مزایای مشاهده شده در این مطالعه و درک بهتر از نحوه بهبود مراقبت از آسم با داروهای دیابت ضروری است.