چقدر مایه خرسندی است که ظریف با چنین منتقدانی روبروست
مصطفی داننده در یادداشتی به بررسی تلاشهای جبهه پایداری برای حذف محمدجواد ظریف از دولت پرداخته است. در این یادداشت آمده است:
گفته می‌شود: «انتخاب فردی که خود یا اعضای خانواده‌اش، شامل فرزندان یا همسرش، تابعیت یک کشور دیگر را داشته باشند، غیرقانونی است.» این سخن به‌طور مشخص به ظریف اشاره دارد. بخشی از نمایندگان تندروی مجلس، که به جبهه پایداری وابسته‌اند، با تلاشی همه‌جانبه سعی دارند تا مانع از حضور ظریف در دولت پزشکیان شوند.
روز چهارشنبه، تقریباً تمام جلسه مجلس به مباحثه‌ای داغ بین این گروه و قالیباف و نیکزاد، که ریاست جلسه را بر عهده داشتند، در خصوص «گزارش کمیسیون امنیت پیرامون عدم اقدام رئیس‌جمهور در اجرای قانون مشاغل» اختصاص یافت. جبهه پایداری با استفاده از تمام امکانات خود می‌کوشد تا نقشی برای ظریف در دولت پزشکیان فراهم نشود.
با این وجود، اظهارات مجید انصاری نشان می‌دهد که رهبری نسبت به اصلاح قانون تابعیت قهری چراغ سبز نشان داده‌اند. این اقدام دست رئیس‌جمهور را برای حمایت از حضور ظریف در دولت باز می‌گذارد و شانس شکست تلاشهای مخالفان را افزایش می‌دهد.
محمدجواد ظریف، اما در فضای سیاسی ایران اهمیت ویژه‌ای دارد. او هم در ایران و هم در سطح بین‌المللی با مخالفانی سرسخت مواجه است. این مسئله نه تنها به نقش وی در برجام برمی‌گردد، بلکه به توانایی‌های وی در پیشبرد دیپلماسی و تأثیرگذاری بر فضای سیاسی نیز وابسته است.
از زمان شکل‌گیری جبهه پایداری در سیاست ایران، شکاف‌ها و دوقطبی‌های اجتماعی و سیاسی عمیق‌تر شده‌اند. این جریان معمولاً خود را نماینده بی‌چون و چرای حق می‌داند و دیگر گروه‌ها را نادیده می‌گیرد.
در این بین، انتقادات مطرح‌شده از سوی شخصیت‌هایی مانند رامبد جوان درباره رویکردهای این تفکر که اکنون در صداوسیما نیز تأثیرگذار هستند قابل توجه است. او در گفت‌وگویی بیان کرده که این جریان می‌کوشد تا همه‌چیز را طبق خواسته‌های خود قالب‌بندی کند. چنین نگرشی، تنوع و انعطاف‌پذیری را در مدیریت و فرهنگ جامعه محدود کرده است.
ظریف از دیدگاه پایداری‌ها مظهر دشمنی است. این خصومت با ظریف همچنین به تبلیغات گسترده وی برای پزشکیان در انتخابات اخیر برمی‌گردد. به عنوان وزیر خارجه پیشین، او نقشی حیاتی در موفقیت پزشکیان ایفا کرد. از سویی دیگر، یادآوری برجام و مذاکرات مستقیم او با آمریکا هنوز در اذهان مخالفانش زنده است. این توافق، اگرچه موقتی بود، توانست آرامش نسبی را به اقتصاد ایران بازگرداند و فرصتی برای اصلاحات ایجاد کند.
در عرصه بین‌المللی نیز، مخالفان ظریف شامل تندروهای اسرائیل و آمریکا هستند که بازگشت او به عرصه تصمیم‌گیری‌های کلان ایران را تهدیدی برای اهداف خود می‌دانند. آنان به یاد دارند که ظریف با توانمندی‌های دیپلماتیک خود توافقی را منعقد کرد که برای مدتی ثبات اقتصادی به ایران هدیه داد.
مخالفت این گروه‌های متنوع از داخل و خارج کشور با یک فرد، می‌تواند نشانه‌ای از اهمیت و تأثیرگذاری او باشد. رئیس‌جمهور پزشکیان باید در نظر داشته باشد که حمایت از ظریف به معنای حمایت از آرمان‌های دولت او است. مدیریت کشور نیازمند افرادی است که به تصمیم‌گیری‌های خود مبتنی بر واقعیت‌ها و درک صحیح شرایط بپردازند، نه آن‌هایی که فقط شعارهای غیرعملی سر می‌دهند.
