آیا امکان دارد نماد ملی را به دیگری سپرد؟ شیرودی و ۱۰۰۰ پرسش درباره آزادی!
تصمیم هیات واگذاری برای واگذاری مجموعه های بزرگ ورزشی کشور در حالی صورت گرفته است که هنوز جزئیات مربوط به چگونگی این اقدام و عواقب آن برای ورزش ایران به وضوح مشخص نیست.
نشست چهارهزار و دویست و بیست و هفتم هیات عالی واگذاری به تازگی برگزار شد و با پیشنهاد انتقال مالکیت مجموعه های فرهنگی ورزشی آزادی، انقلاب، شهید شیرودی، کبکانیان، کشوری، اردوگاه تیم های ملی امام رضا (ع) در رامسر و مجموعه سوارکاری نوروز آباد، موافقت به عمل آمد و مقرر شد این مکان ها به لیست واگذاری اضافه شوند؛ اما در عین حال، تصمیم گرفته شد که واگذاری مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب در اولویت واگذاری های امسال قرار نگیرد.
با این حال، ابهامات زیادی درباره این پیشنهاد برای واگذاری مراکز ورزشی بزرگ کشور وجود دارد، از جمله اینکه چه روشی برای واگذاری مجموعه ورزشی آزادی در نظر گرفته شده است.
دلایل واگذاری مجموعه های بزرگ ورزشی چیست؟
نخستین نکته این است که مجموعه هایی مانند مجموعه فرهنگی ورزشی آزادی، مجموعه فرهنگی ورزشی انقلاب، شهید شیرودی، مجموعه سوارکاری نوروزآباد، شهید کبکانیان، شهید کشوری، اردوگاه تیم های ملی امام رضا (ع) در رامسر، و دیگر مراکز سوارکاری همانند گنبد به عنوان زیرساخت های حیاتی ورزش کشور و سرمایه های ملی آن شناخته می شوند. پرسش بنیادین این است که چرا باید چنین مجموعه هایی به فهرست واگذاری افزوده شوند؟ این سوالی است که باید از سوی مسئولین مربوطه به وضوح پاسخ داده شود، زیرا واگذاری این مراکز با چالش های متعدد همراه است و نادیده گرفتن آن ها می تواند ورزش کشور را با مشکلات تازه ای مواجه کند.
آیا امکان برآورد قیمت مجموعه های آزادی و شیرودی وجود دارد؟
مسئله دیگری که اهمیت دارد، قیمت گذاری این مراکز بزرگ ورزشی است؛ چگونه و با چه معیارهایی می توان قیمت برای این حجم وسیع از زمین های ورزشی که به هزاران هکتار می رسد و برخی از آن ها به عنوان دارایی و نماد ملی شناخته می شوند، تعیین کرد؟
آیا تغییر کاربری برای این مراکز پیش بینی شده است؟
پس از واگذاری این مراکز، آیا ممکن است که کاربری آن ها دچار تغییر شود؟ این مهم ترین پرسش و نگرانی این روزها برای عاشقان ورزش کشور است. اگر تغییر کاربری در این مکان ها امکان پذیر نباشد، توجیه اقتصادی برای افراد تحویل گیرنده این مجموعه ها چه خواهد بود؟ کدام منطق سلیم می پذیرد که افراد برای دراختیار گرفتن مجموعه چند هزار هکتاری ورزشی اقدام کنند و در عین حال، هیچ توجیه اقتصادی یا بازگشت سرمایه ای وجود نداشته باشد؟
علاوه بر این، چگونه می توان به اهالی ورزش اطمینان داد که پس از چند سال، کاربری این مراکز ورزشی دچار تغییر نخواهد شد و از پدیده تجاری سازی آن ها جلوگیری خواهد شد؟
آیا ورزش گران تر خواهد شد؟
در صورتی که این مجموعه های بزرگ ورزشی، که عموماً زیر نظر شرکت توسعه و نوسازی اماکن ورزشی و به عنوان زیرمجموعه وزارت ورزش و جوانان فعالیت می کنند، واگذار شوند، چگونه می توان از افزایش هزینه های ورزش در کشور جلوگیری کرد و مانع از محو آن از سبد خانوارها شد؟ همان داستانی که امروزه به ویژه در مورد مجموعه ای نظیر انقلاب به چشم می خورد و بسیاری از افراد به علت گرانی از دسترسی به این مرکز حتی برای فعالیت های ساده ای چون پیاده روی عاجز هستند و بی تردید واگذاری، به هزینه های بیشتر ورزش منجر خواهد شد.
چرا به جای واگذاری مجموعه های بزرگ، پروژه های ناتمام را واگذار نمی کنند؟
مصطفی هاشمی طبا، رییس دو دوره سازمان تربیت بدنی و رییس سه دوره کمیته ملی المپیک که خود نیز کاندیدای ریاست جمهوری بوده است، در گفت وگوی خود با به انتقاد از واگذاری مجموعه های کلان ورزشی کشور مانند مجموعه فرهنگی ورزشی آزادی و مجموعه شهید شیرودی پرداخت و گفت: واگذاری، به معنای عمومی و اصولی، از جمله اقدامات مثبت است، اما آیا در خصوص این مجموعه ها، تفکری اصولی در نظر گرفته شده است؟
وی ادامه داد: سوال ابتدایی این است که چرا دولت به واگذاری پروژه های نیمه تمام ورزشی که بار مالی قابل توجهی را به همراه دارد، اقدام نمی کند تا علاوه بر اتمام آن ها، از هزینه های اضافی سایر هزینه ها جلوگیری کند و مردم هر چه زودتر به بهره برداری از این پروژه ها دست یابند؟
هاشمی طبا با ابراز اینکه واگذاری نمادهای ورزشی مانند مجموعه آزادی و مجموعه شیرودی که مولفه های ملی به شمار می روند، چه توجیهی دارد؟ گفت: این دو محل سرمایه و نماد ملی هستند و به هیچ وجه متوجه نمی شوم چرا باید در این مسیر قرار بگیرند؟ این اقدام به هیچ وجه منطقی نیست و شاید پشت پرده هایی وجود داشته باشد که از آن بی خبر هستیم.
وی با بیان اینکه سرمایه گذاری در پروژه ای اقتصادی نیاز به توجیه مالی دارد، توضیح داد: این روند هیچ بهانه اقتصادی برای درخواست کنندگان ندارد جز آنکه بخواهند کاربری مراکزی چون آزادی و شیرودی را تغییر داده و از آن ها به نوعی تجاری سازی نمایند، که این امر به شدت به ورزش کشور آسیب خواهد رساند.
ابهامات بی شمار در مورد واگذاری
در نهایت، موافقت هیات واگذاری با انتقال این مراکز کلان ورزشی تنها در چند سطر خلاصه شده و هیچ توضیحی در خصوص روش های واگذاری ارائه نشده است؛ موضوعی که باید به طور جدی مورد بررسی قرار گیرد و همراه با شفاف سازی و پاسخگویی به سوالات و ابهامات فراوان کارشناسان و رسانه ها باشد، موضوعی که به نظر می رسد به آن بی توجهی شده و لازم است هر چه سریع تر مشخص شود که مسئولان در پی چه هستند.
