رسانه‌های ایران می‌بایست نگاهی متعادل‌تر به IMEC داشته باشند
در یک تحلیل رسانه‌ای از پروژه IMEC، پژوهشگر حوزه رسانه تأکید کرد که نیاز به تدوین استراتژی‌های نوین رسانه‌ای در ایران ضروری است و نکات مفیدی برای تقویت روایت‌های خبری ارائه نمود.
به نقل از ایسنا، مهدی مرتضوی، فعال در زمینه رسانه، در شصت و چهارمین نشست تخصصی اندیشکده راهبردی رسانه‌ها و فضای مجازی با عنوان «بررسی تحلیلی عملیات رسانه‌ای در کریدور ترانزیتی آیمک (IMEC)؛ افکار عمومی منطقه و همکاری با اسرائیل» که امروز در خبرگزاری ایکنا برگزار شد، یافته‌های خود را در خصوص استراتژی‌های رسانه‌ای عربستان سعودی و ایالات متحده آمریکا در خصوص پروژه کریدور اقتصادی هند-خاورمیانه-اروپا (IMEC) ارائه داد.
مرتضوی در نخستین بخش سخنرانی خود به اهمیت پروژه آیمک به‌عنوان یک راه تجاری نوین اشاره کرد و گفت: این پروژه تأثیرات قابل توجهی بر تحولات اقتصادی و تجاری منطقه به همراه دارد و همچنین پیامدهای ژئوپلیتیکی و رسانه‌ای فراوانی را به بار می‌آورد. رسانه‌های عربستان و آمریکا با رویکردهای متفاوت به پوشش این پروژه پرداخته‌اند و بررسی این تفاوت‌ها می‌تواند درک عمیق‌تری از اهداف سیاسی و اقتصادی آنان به ما بدهد.
رویکرد رسانه‌ای عربستان و آمریکا در پوشش IMEC
وی افزود: رسانه‌های عربستان سعودی، نظیر «العربیه» و «الاخباریه»، بیشتر بر مزایای اقتصادی و نقش این پروژه در تحقق اهداف چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان تمرکز دارند. این رسانه‌ها تلاش دارند IMEC را به‌عنوان فرصتی برای تقویت جایگاه عربستان در اقتصاد جهانی معرفی کنند، در حالی‌که رسانه‌های آمریکایی مانند «CNN» و «The New York Times» بیشتر بر ابعاد ژئوپلیتیکی و رقابت‌های استراتژیک ایالات متحده با چین و ایران تأکید دارند.
وی خاطرنشان ساخت: رسانه‌های عربستانی با تأکید بر همکاری‌های تجاری، سعی دارند افکار عمومی را به حمایت از این پروژه ترغیب نمایند؛ در عوض، رسانه‌های آمریکایی این پروژه را به‌عنوان تلاشی در برابر نفوذ چین و ایران در منطقه تحلیل کرده‌اند.
تحلیل SWOT و شکاف‌های رسانه‌ای
زهرا سهرابی، پژوهشگر رسانه که در نگارش این مقاله با مرتضوی مشارکت داشته است، در سخنرانی دوم خود به بررسی SWOT رسانه‌های عربستان و آمریکا در پوشش این پروژه پرداخت و گفت: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد رسانه‌های عربی بر فرصت‌های اقتصادی و مزایای همکاری‌های منطقه‌ای تأکید کرده‌اند، اما در برخی موارد به چالش‌های موجود در این پروژه کمتر پرداخته‌اند. به‌عبارتی، رسانه‌های آمریکایی تلاش کردند این پروژه را در چارچوب استراتژی‌های کلان جهانی خود تفسیر کرده و آن را به‌عنوان ابزاری برای مقابله با نفوذ کشورهای دیگر به کار گیرند.
راهبردهای پیشنهادی برای رسانه‌های داخلی
وی در پایان، راهکارهایی برای رسانه‌های ایرانی در راستای مدیریت افکار عمومی داخلی و بین‌المللی پیشنهاد داد و تأکید کرد: رسانه‌های ایران باید با تقویت محتوای اقناعی، استفاده از ظرفیت‌های رسانه‌ای داخلی و ارائه تحلیل‌های متوازن از مسائل منطقه‌ای، نقش مؤثرتری در شکل‌دهی به ادراک عمومی ایفا کنند.
