آیا آمریکا فرصتی برای رشد اقتصادی ایران به شمار می‌آید یا تهدیدی برای منافع آن؟
تنها دو روز به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مانده و طی کمتر از یک هفته، رئیس‌جمهور جدید این کشور معرفی خواهد شد. نوسانات اخیر در بازارهای داخلی ایران نمایانگر این است که انتخابات آینده تا چه اندازه بر اقتصاد کشور تأثیرگذار خواهد بود و ممکن است بر اساس انتخاب هر نامزد، مسیر اقتصادی ایران به شکل متفاوتی شکل بگیرد.
بر اساس گزارشی که مرکز پژوهش‌های مجلس منتشر کرده، سیاست‌های داخلی ایالات متحده به طور مستقیم و غیر مستقیم بر دو بخش تحریم‌ها و تجارت، و همچنین سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی تأثیرگذار است.
در بخش اول (تحریم‌ها و تجارت) باید به این واقعیت اشاره کرد که یکی از موضوعات کلیدی مرتبط با اقتصاد ایران، در بطن سیاست‌های تحریمی ایالات متحده، خصوصاً در حوزه صادرات نفت و تجارت بین‌المللی نهفته است. موضعی که هر نامزد نسبت به تحریم‌ها اتخاذ می‌کند، قطعاً بر راحتی یا سختی فعالیت‌های اقتصادی ایران اثر خواهد گذاشت.
ادامه سخت‌گیری‌های تحریمی نیز توانایی ایران برای حضور در بازارهای جهانی را به شدت محدود کرده و بر درآمدهای نفتی و روابط تجاری بین‌المللی تأثیر مستقیمی خواهد داشت. در مقابل، اگر یک نامزد به شیوه‌ای انعطاف‌پذیر نسبت به کاهش تحریم‌ها اقدام کند، این احتمال وجود دارد که درها برای افزایش صادرات، به ویژه در حوزه نفت، باز شود و اقتصاد ایران بتواند احیا گردد و روابط تجاری با کشورهایی که پیشتر تحت فشار سیاست‌های ایالات متحده قرار داشتند، تقویت شود.
خطر انتخابات آمریکا برای کسب و کارهای ایرانی
در مولفه دوم (سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی) تأکید شده که نتیجه انتخابات می‌تواند تصویری از آینده سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI) در ایران رسم کند.
اگر روابط ایران و آمریکا در پرتو سیاست‌های دولت جدید بهبود یابد، می‌تواند زمینه را برای ورود دوباره سرمایه‌گذاران خارجی یا شکل‌گیری سرمایه‌گذاری‌های جدید در ایران فراهم کند و به توسعه اقتصادی و تبادل فناوری افزوده گردد.
مرکز پژوهش‌های مجلس نیز به این نکته اشاره دارد که این تغییر به ویژه برای کسب و کارهای ایرانی حائز اهمیت خواهد بود، زیرا آنها می‌توانند از بهبود روابط برای ایجاد شراکت و جذب جریان‌های سرمایه‌گذاری بهره‌برداری کنند. از سویی دیگر، اگر تحریم‌ها به طور مستمر حفظ شوند یا حتی تشدید گردند، این امر می‌تواند سرمایه‌گذاران خارجی را از سرمایه‌گذاری در ایران منصرف کرده و احتمال بهره‌برداری ایران از فرصت‌های سرمایه‌گذاری در زمینه یکپارچگی اقتصادی جهانی را کاهش دهد.
