بررسی‌های تازه: منطقه مدیریت حرکات چشم در مغز بر روی تصمیم‌گیری‌ها تأثیر می‌گذارد

کولیکولوس فوقانی ناحیه‌ای در بالای مغز میانی است که به عقیده دانشمندان، نقش مهمی در کمک به حیوانات برای تنظیم موقعیت خود نسبت به نقاط کلیدی در فضای پیرامون دارد. به‌عنوان مثال، این ناحیه می‌تواند به آن‌ها این امکان را بدهد که سر و چشم‌هایشان را به سمت منبع نور بچرخانند. اخیراً یک تحقیق جدید نشان داده که این قسمت از مغز در انجام وظایف شناختی پیچیده‌تری همچون طبقه‌بندی دیداری و اتخاذ تصمیم‌های مرتبط نیز سهیم است.

پژوهشگران دانشگاه شیکاگو الگوهای فعالیت در سلول‌های مغز که در نواحی مختلف پراکنده هستند را در ارتباط با تصمیم‌گیری‌های طبقه‌بندی دیداری بررسی کردند. آن‌ها فعالیت‌های موجود در کولیکولوس فوقانی و ناحیه‌ای از قشر آهیانه‌ای پشتی، که به‌طور ویژه در فرآیندهای تصمیم‌گیری‌ دیداری اهمیت دارد، مورد تحلیل قرار دادند.

نتایج منتشرشده در ژورنال Nature Neuroscience نشان می‌دهد که نقش کولیکولوس فوقانی در این فرآیندها بیشتر از قشر آهیانه‌ای پشتی است. این امر نشان‌دهنده تأثیر کولیکولوس فوقانی در فرآیندهای شناختی با درجه بالاتر است که در گذشته تصور می‌شد تنها در قشر مغز روی می‌دهند.

تمامی حیوانات، از ماهی‌ها و خزندگان گرفته تا پستاندارانی چون نخستی‌ها و انسان‌ها، به شناسایی و طبقه‌بندی سریع اشیا در میدان دید خود نیاز دارند. آیا چیزی که در حال نزدیک شدن است، مانع است یا تهدیدی برای آن‌ها؟ آیا آن حرکت سریع متعلق به یک طعمه است یا یک شکارچی؟

همه مهره‌داران دارای کولیکولوس فوقانی در مغز خود هستند. این قسمت از مغز به حرکت سر و چشم‌ها در جهت محرک‌های بصری کمک می‌کند. در گذشته، دانشمندان بر این باور بودند که این ناحیه تنها مسئول آغاز حرکات واکنشی است؛ لیکن تحقیقات اخیر نشان داده که این ناحیه در وظایفی پیچیده‌تر، نظیر انتخاب نقاط چرخش و تمرکز بر روی محرک‌ها در شرایط فضایی متنوع، نیز نقش دارد.

نقش کولیکولوس فوقانی مغز در تصمیم‌گیری

نواحی پیرامون کولیکولوس فوقانی ارتباط نزدیکی با تصمیم‌گیری‌های شناختی دارند. به همین دلیل، پژوهشگران به بررسی نقش خود این کولیکولوس در تفکر انتزاعی‌تر پرداخته‌اند.

برای این منظور، آن‌ها میمون‌ها را آموزش دادند تا هنگام مشاهده تصاویری در یک نمایشگر کامپیوتری، تصمیم‌های مرتبط با دیداری را اتخاذ کنند. این حیوانات علاوه بر دریافت آب‌میوه به‌عنوان پاداش، باید با فشردن دکمه‌ای در زمان مقرر، اشیا را به دسته‌های مناسبشان تخصیص دهند.

در حین اجرای این وظایف توسط میمون‌ها، پژوهشگران فعالیت سلول‌های مغز در کولیکولوس فوقانی را ثبت کردند. با توجه به اینکه میمون‌ها باید نگاه خود را روی یک نقطه متمرکز می‌کردند و انتخاب خود را با حرکت دست انجام می‌دادند، این آزمایش تنها فعالیت مغزی مورد نیاز برای طبقه‌بندی را نشان می‌داد و نه حرکات چشم و دست که معمولاً بخشی از عملکرد کولیکولوس فوقانی به شمار می‌آید.

دانشمندان متوجه فعالیت قابل توجهی در کولیکولوس فوقانی شدند که شواهدی از نقش آن در طبقه‌بندی ارائه می‌داد. آن‌ها حتی این ناحیه خاص از مغز را با تزریق دارویی به‌طور موقت بی‌حس کردند و دریافتند که توانایی تصمیم‌گیری میمون‌ها به طور قابل توجهی کاهش یافت.

پژوهشگران اعتقاد دارند که این نتایج منطقی به نظر می‌رسد و ممکن است بیانگر این باشد که چرا کولیکولوس فوقانی در وظایف پیچیده‌ای نظیر تصمیم‌گیری در طبقه‌بندی دخالت دارد. کولیکولوس فوقانی یکی از نخستین بخش‌هایی است که برای پردازش ورودی‌های بصری و ایجاد حرکات سازگار توسعه یافته است. ممکن است پردازش‌های فضایی به تسهیل در حل مسائل کمک کند.

به‌عنوان مثال، زمانی که از شما خواسته می‌شود که تصمیمی بگیرید یا مطلبی را به یاد آورید، ممکن است چشم‌ها و دستان خود را حرکت دهید. برای نمونه، اگر بپرسند که دیشب چه غذایی خوردید، ممکن است به سمت بالا نگاه کنید. یا زمانی که بین دو گزینه تصمیم‌گیری می‌کنید، ممکن است دستان خود را طوری حرکت دهید که گویی دو شی را در حال سنجش هستید.

همه ما احتمالاً جمله‌ای را شنیده‌ایم که می‌گوید «یک تصویر به‌اندازه هزار کلمه ارزش دارد.» درک بسیاری از متون از طریق تصاویر برای ما ساده‌تر است. این شواهد ممکن است نشان‌دهنده این واقعیت باشد که مغز از بخش‌های مرتبط با پردازش فضایی برای کمک به انجام وظایف شناختی و غیرفضایی بهره می‌برد.

منبع: دیجیاتو