آرامستان امامیه با تاریخچه ۱۲۵ ساله
۱۰ اسفند ۱۴۰۳ / ۱۴:۳۵
گورستان قدیمی امامیه در خارج از حوزه محله لیلاوا واقع شده و بخشی از دارایی های «میرزا کاظم امامی» (سید امامی)، امام جمعه وقت تبریز و همسر «نورالسلطنه»، دختر مظفرالدین شاه بود. همچنین، در آن زمان، اکثریت معادن قنوات و مراتع نواحی کوه یانیق داغ به خانواده سید امامی از طرف ولیعهد در تبریز و شاه در تهران اختصاص یافته بود.
در آن دوران، میرزا کاظم امامی بخشی از زمین های خود در دامنه یانیق داغ را وقف مردم کرده و این مکان به گورستانی به نام گورستان امامیه شناخته می شود. او به طور روزانه با کالسکه شخصی خود به محل می رفت و بر روند فعالیت های ساختمانی آن نظارت داشت. این گورستان در سال ۱۳۱۶ هجری قمری (۱۲۷۵ شمسی) برای بهره برداری آماده شد و گفته می شود که نخستین کسی که در آن دفن گردید، دختر «آغ سقّلی مشهدی اکبر»، خواربارفروش معروف محله لیلاوا بود.
از منظر تاریخی، آنچه در این گورستان بیشتر جلب توجه می کند، بارگاه و گنبد بلندی است که مقبره خانوادگی سید امامی را در بر می گیرد و فرزندان میرزا کاظم امامی (صمد امامی و احمد امامی) در آن آرامیده اند. علاوه بر این، تعدادی از شخصیت های مهم دیگر نیز در این مکان به خاک سپرده شده اند: صمد بهرنگی، میرزا عباسقلی واعظ چرندابی، آیت الله توتونچی غروی، میرزا حسین واعظ، دکتر غضنفرخان، ابراهیم خان قفقازچی (کاظمی) و همچنین آرامگاه گروهی از کشته شدگان جنبش مشروطه و شهدای جنگ ایران و عراق نیز در این گورستان قرار دارد.
