باستان‌شناسان موفق به یافته مقبره سن نیکولا، قدیسی که منبع الهام شخصیت «بابانوئل» است، شدند
یورو نیوز: این کشف می‌تواند بینش تازه‌ای در خصوص زندگی سن نیکولا، قدیس معروفی که الهام‌بخش روایت بابانوئل بوده است، ارائه دهد.
باستان‌شناسان موفق به کشف مقبره‌ای شده‌اند که بر این باورند به سن نیکولا تعلق دارد؛ اسقف خیرخواه یونانی که الهام‌بخش شخصیت بابانوئل گشته است.
در کنار کلیسای سن نیکولا در دمره، آنتالیا، ترکیه، یک سنگ قبر دو متری از سنگ آهک که در عمق سه متری زیر زمین واقع شده است، کشف شده است. این مکان به‌عنوان محل نهایی دفن این قدیس سال‌ها شناخته می‌شود و از سال ۱۹۸۹ در حال حفاری بوده، اما این کشف اخیر جذاب‌ترین یافته در این منطقه به حساب می‌آید.
این پروژه تحت نظارت پروفسور ابرُو فاتما فندیک، استاد دانشگاه هاتای کمال، در قالب پروژه «میراثی برای آینده» در حال انجام است.
فندیک اظهار داشت: «سنگ قبری که نزدیک کلیسا یافته شده، به مقبره سن نیکولا نسبت داده می‌شود و این نشان از این دارد که ما در ناحیه مقدس مدنظر خود هستیم.» او ادامه داد: «این یافته، تأییدیه‌ای مهم از منابع تاریخی در خصوص مکان دفن سن نیکولا به شمار می‌رود.»
تیم تحقیقاتی اکنون امیدوار است که بتواند یک کتیبه‌ای پیدا کند که اطلاعات بیشتری درباره شخصی که در این مکان دفن شده، ارائه دهد. فندیک به روزنامه «تُرکیش تودی» گفت: «بزرگترین آرزوی ما این است که کتیبه‌ای بر روی سنگ قبر یافت کنیم که جزئیات بیشتری درباره شخص دفن‌شده ارائه کند. این اطلاعات می‌تواند به ما یاری کند تا مشخص کنیم چه کسی در این مقبره آرام گرفته و زمان دقیق دفن او چه بوده است.»
تا کنون، تنها بخشی از سنگ مقبره به‌طور کامل کشف شده و تنها قسمت کوچکی از اتاق دفن قابل مشاهده است. این تیم برنامه‌ریزی کرده‌اند تا در ماه‌های آینده حفاری‌های بیشتری انجام دهند تا شواهد جدیدی پیدا کنند.
سن نیکولا در حدود سال ۲۶۰ میلادی در میرا (که اکنون دمره در آنتالیا، ترکیه محسوب می‌شود) متولد گشته است. او اسقف در دوران اولیه مسیحیت و حامی کودکان و ملوانان بشمار می‌رفت. شهرت او به خاطر محبت و سخاوتش است و داستان‌هایی از او نقل شده که در آن‌ها به نیازمندان کمک مالی می‌کرد؛ این داستان‌ها به مرور زمان با افسانه‌ها آمیخته شدند و روایت‌هایی داستان‌گونه به خود گرفتند.
افسانه سن نیکولا نخستین بار در اروپای شمالی و شرقی شکل گرفت و در قرن هفدهم توسط استعمارگران هلندی به قاره آمریکا آوردند. نام او که به هلندی «Sinter Klass» تلفظ می‌شود، در آمریکا به «Santa Claus» تغییر یافت؛ شخصیتی که در ایران با نام فرانسوی بابانوئل شناخته می‌شود.
با گذشت زمان، ارادت به این قدیس منجر به شکل‌گیری شخصیتی به نام پدر نوئل شد؛ مردی شاداب و ریش‌دار که هدایا می‌دهد و نماد جشن‌های کریسمس در جهان غرب است.
با این حال، اطلاعات چندانی از سن نیکولا واقعی در دست نیست. تنها چیزی که به‌طور قطعی مشخص است این است که او پس از وفاتش در حدود سال ۳۴۳ میلادی در کلیسایی که به اسم او نامگذاری شده، آرام گرفته است. محل دفن او هنوز هم به‌عنوان یک معما باقی مانده؛ گفته می‌شود که جسد او در سال ۱۰۸۷ به‌طور غیرقانونی به کلیسای سن نیکولا در باری، ایتالیا منتقل شده است.
اگرچه تحقیقات علمی روی این استخوان‌ها صورت پذیرفته، اما شواهد موثق حاکی از این نیست که این استخوان‌ها واقعاً متعلق به سن نیکولا باشند.
