با ۵ تصور غلطی که درباره سلامت روان شایع است، آشنا شوید

بحث در مورد سلامت روان و اینکه یک فرد به یک روان پزشک مراجعه می کند، هنوز هم برای بسیاری از مردم دشوار است.

 

ما باید همان طور که درباره سلامت جسمی دیگران قضاوت نکنیم، درباره وضعیت روانی آن ها نیز با بدبینی برخورد ننماییم. در این متن به ۵ تصوری که نادرست درباره سلامت روان وجود دارد اشاره خواهد شد که لازم است برای بهبود وضعیت اجتماعی، با آن ها برخورد کنیم.

 

«فقط کافیست بخواهی تا رها شوی»

 

یکی از نخستین تصورات نادرست درباره سلامت روان این است که «رهایی از افسردگی یا کاهش اضطراب به اراده خود فرد بستگی دارد.»

 

این نوع ادعا معمولاً از سوی افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند شنیده می شود، اما واقعاً بی پایه و اساس است. این همانند این است که از فردی که پایش شکسته است بخواهید فقط تلاش کند تا راه برود. افسردگی یک نوع بیماری روانی است که افراد مبتلا به آن نمی توانند تنها با اراده یا تلاش شخصی بهبود یابند. نداشتن اراده یا شجاعت بدین موضوع ارتباطی ندارد، در غیر این صورت این اختلال به این اندازه شایع نبود.

 

این افراد در عذاب به سر می برند و توانایی برطرف کردن مشکل خود را ندارند، بنابراین باید از سرزنش و مقصر دانستن آن ها دست برداریم.

 

«سلامت روان مختص افراد دیوانه است»

 

تصور غلط دیگری که در مورد سلامت روان وجود دارد این است که «سلامت روان به افراد دیوانه مربوط می شود.»

 

آیا می دانستید که ۴۲ درصد از فرانسوی ها به طور ناخودآگاه بیماری های روانی را با دیوانگی همسان می سنجند؟ بسیاری از اختلالات روانی مانند اختلال دوقطبی یا اسکیزوفرنی، به طور مداوم با رفتارهای خطرناک و ناپسند مرتبط شناخته می شوند، در حالی که این اختلالات لزوماً چنین رفتارهایی را به وجود نمی آورند.

 

روان درمانی نیز به همین نسبت باید در نظر گرفته شود. مشاوره با یک متخصص نه تنها نشانه ای از رفتار غیرعادی نیست، بلکه به طور جدی توصیه می شود، حتی اگر فقط به منظور شناخت بهتر خود یا ارزیابی وضعیت زندگی فرد باشد.

 

«سلامت جسمی از سلامت روان اولویت بیشتری دارد»

 

سومین تصور نادرست این است که «سلامت روان در مقایسه با سلامت جسمی کم اهمیت تر است.»

 

بیماری های روانی به مراقبت هایی مشابه با بیماری های جسمی نیاز دارند. ارائه خدمات به بیماران مبتلا به اختلالات روانی برای درمان آن ها ضروری است. تحقیقاتی که توسط مؤسسه مونتاینی انجام شده نشان می دهد که اگر این بیماران به درستی درمان نشوند، ۵۰ درصد آن ها ممکن است با عوارض جدی تر مواجه شوند.

 

مراجعه به یک متخصص این امکان را به فرد می دهد که پس از ارزیابی دقیق، درمان مؤثر خود را دریافت کند. همانند بیماری های جسمی، تأخیر در تشخیص ممکن است منجر به وخامت وضعیت یا ظهور مشکلات جدی تر شود.

 

«افراد دارای اختلالات روانی خطرناک و خشن هستند»

 

چهارمین تصور نادرست در مورد سلامت روان این است که «افراد دارای اختلالات روانی خطرناک یا خشن هستند.»

 

خشونت به طور سیستماتیک نشانه ای از بیماری های روانی نیست. نتایج چندین تحقیق که در ژانویه ۲۰۲۱ در مجله «Harvard Review of Psychiatry» منتشر شده اند نشان می دهند که تنها ۳ تا ۵ درصد از رفتارهای خشونت آمیز به اختلالات روانی مرتبط هستند.

 

جفری سوانسون، استاد روان پزشکی در دانشگاه دوک و یکی از اعضای هیئت علمی این نشریه می گوید که اکثریت افرادی که مرتکب جنایات خشونت آمیز می شوند، دارای بیماری روانی قابل تشخیص نیستند، در حالی که بیشتر کسانی که به اختلالات روانی مبتلا هستند، هرگز به خشونت متوسل نمی شوند.

 

متأسفانه، این تصور نادرست به شدت موجب سوء تفاهم و تبعیض علیه بیماران روانی شده است. علاوه بر این، صنعت سینما نیز معمولاً تصاویری اغراق شده و نادرست از دنیای روان پزشکی ارائه می دهد که به تشدید این وضعیت کمک می کند.

 

البته باید توجه داشت که برخی بیماران دارای اختلالات روانی ممکن است در شرایط خاص، رفتارهای خشونت آمیز از خود بروز دهند، و این زمانی اتفاق می افتد که عوامل متعددی مانند اعتیاد به مواد مخدر، انزوای اجتماعی یا قطع درمانی مداخله کنند.

 

بنابراین با در نظر گرفتن نرخ بسیار پایین خشونت در این گروه از بیماران، مهم است که آن ها را به نحو نادرستی معرفی نکنیم.

 

«بشر راه فراری از مشکلات سلامت روان ندارد»

 

پنجمین تصور نادرست رایج در مورد سلامت روان این است که «وقتی با مشکل سلامت روان مواجه می شویم، این مشکل تا ابد باقی خواهد ماند و هیچ راه حلی برای آن وجود ندارد.»

 

این تفکر کاملاً اشتباه است. مغز انسان قابلیت بازسازی و تطبیق پذیری دارد. بنابراین با درمان مناسب، بیماران روانی نیز می توانند بهبود یابند. گاهی اوقات افراد مبتلا به بیماری های روانی ممکن است حس کنند که هرگز از این وضعیت خارج نخواهند شد و هیچ امیدی به بهبودی وجود ندارد.

 

به یاد داشته باشید که شما می توانید بهبود یابید و زندگی عادی را تجربه کنید، حتی اگر برخی علائم بیماری های روانی همچنان در شما حاضر باشد.

 

برای دستیابی به این هدف، لازم است فرد روابط مثبتی برقرار کند، احساس اعتماد به نفس را احیا نماید و از حمایت های روانی بهره مند شود تا خود و مشکل روانی اش را به طور کامل درک کند.

 

یورونیوز

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا