کاهش نفخ شکم با استفاده از این داروی گیاهی

ریحان با نام علمی Sweet basit یا Basil، دارای تاریخچه‌ای بالغ بر ۳۰۰۰ سال در کشت می‌باشد و از زمان‌های قدیم به عنوان بخشی از مراسم مذهبی و سنت‌های فرهنگی در اروپا و آسیا مورد استفاده قرار گرفته است. این گیاه به عنوان منبعی از افغانستان، ایران و هند شناخته می‌شود.

به عنوان مرکز تنوع این گیاه، سه ناحیه شناخته شده است که شامل: نواحی گرم و نیمه‌گرم آفریقا، مناطق گرم آسیا و نواحی گرم جنوب آمریکا می‌شوند. این گیاه از دیرباز در مصر کشت می‌شده و سپس یونانی‌ها و به دنبال آن رومی‌ها به آن آشنا شدند. در حال حاضر ریحان به طور تجاری در کشورهای فرانسه، آمریکا، مجارستان، اندونزی، مراکش، اسپانیا، مصر و پاکستان و تقریباً در تمامی نواحی گرم و معتدل جهان کشت می‌شود.

واژه Basil از ریشه یونانی Basilus گرفته شده و به معنای پادشاه است، چرا که در دوران باستان، قصرهای پادشاهان یونان را با عطر این گیاه خوشبو می‌کردند. در ایتالیا ریحان به عنوان نماد عشق تلقی می‌شود. هندوها نیز این گیاه را در اطراف خانه‌ها و معابدشان برای جذب برکت و خوشبختی می‌کارند. همچنین گونه‌ای از آن به نام Ocimum sanctum به عنوان خدای مقدس در نزد هندوها مورد احترام خاصی قرار دارد.

ریحان به نوعی گیاه دارویی، ادویه‌ای و همچنین به عنوان سبزی تازه شناخته شده است. در ایتالیا، این گیاه یکی از ادویه‌های اصلی در تهیه رب گوجه‌فرنگی محسوب می‌شود. عصاره ریحان یا این گیاه در ترکیب با ادویه‌های دیگر به منظور معطر کردن شیرینی‌جات، فرنی‌ها، انواع چاشنی‌ها، سرکه‌ها، خیارشورها، بستنی‌ها، نوشیدنی‌های غیرالکلی و مشروبات الکلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اسانس ریحان به طور گسترده‌ای در تولید عطر، صابون و شامپو کاربرد دارد و توانایی ضدقارچی و باکتریایی دارد و همچنین حشرات را دفع می‌کند. به علاوه برای افزودن طعم به فرآورده‌های دهان و دندان (مانند خمیردندان و دهان‌شویه) نیز به کار می‌رود.

این گیاه در اکثر فارماکوپه‌ها به عنوان یک گیاه دارویی معتبر شناخته شده است. مواد مؤثره در ساختار گیاهی ریحان می‌تواند به عنوان اشتها آور و به درمان نفخ شکم و کمک به هضم غذا کمک کند. از این گیاه برای درمان برخی مشکلات قلبی و همچنین برای مراقبت از بزرگ شدن طحال نیز بهره می‌برند.

ریحان به عنوان گیاهی با خواص اشتها آور، ضدانگلی، تب‌بر، افزایش‌دهنده ترشح عرق، خلط آور، ضدنفخ، محرک و مؤثر بر بیماری‌های ریوی و برونشیتی شناخته می‌شود.

عصاره برگ‌های این گیاه می‌تواند در درمان بیماری کروپ (که به دلیل انسداد حاد حنجره به علت آلرژی، جسم خارجی، عفونت یا تومور ایجاد می‌شود) به کار رود و به عنوان داروی معمولی برای سرفه شناخته می‌شود. این گیاه همچنین دارای اثراتی آرام‌بخش و تسکین‌دهنده بر روی گلو و همچنین برای پاکسازی بینی و درمان گوش درد و بیماری‌های پوستی مفید است.

این گیاه در پزشکی هومئوپاتی نیز کاربرد دارد. دانه‌های آن دارای موسیلاژ (لعاب) هستند و خاصیت آرام‌بخش، تقویت‌کننده و تحریک‌کننده تمایلات جنسی دارند. ریشه آن تب‌بر و پادزهر مؤثری برای نیش مارها و همچنین سوسمارهای سمی و زهردار محسوب می‌شود. عصاره برگ‌ها می‌تواند برای درمان گوش درد و مشکلات شنوایی به صورت موضعی استفاده شود. برگ ریحان در درمان آسم نیز کاربرد دارد.

دم کرده این گیاه دارای اثرات ضدتشنج، تقویت‌کننده و نیرودهنده است و مصرف آن برای کاهش سردرد، سرگیجه، دل‌پیچه، سرفه سیاه و آنژین توصیه می‌شود. از دیرباز ریحان به عنوان ماده‌ای که ترشح شیر را افزایش می‌دهد، شناخته شده است.

منبع: بهداشت نیوز