دوومیدانی در دو رنگ؛ اثر ریحانه تحت تأثیر حواشی گم شده است
کسب سه مدال در مسابقات قهرمانی آسیا در رشته دوومیدانی، اگرچه چندان برجسته به نظر نمی‌رسد، اما در شرایطی که دوومیدانی در ایران به افول رفته است، نویدبخش است، هرچند که این موفقیت تحت تأثیر حواشی قرار گرفته است.
به نقل از سرویس ورزشی تابناک، نمایندگی تیم ملی دوومیدانی در رقابت‌های قهرمانی آسیا در کره جنوبی امیدهایی را به وجود آورد تا اینکه اخبار غیرمنتظره‌ای فضای رسانه‌ها را تحت تأثیر قرار داد. اطلاعاتی درباره یک واقعه شرم‌آور که نخست رسانه‌های کره‌ای به آن پرداختند و سپس با واکنش فدراسیون دوومیدانی و وزارت ورزش و جوانان مواجه شد. اتهام تجاوز به یک دختر کره‌ای از سوی سه عضو تیم ملی دوومیدانی که منجر به دستگیری آنها گردید و اکنون شواهدی وجود دارد که ممکن است این افراد با مجازات‌های سنگینی مواجه شوند.
با وجود این حواشی که گریبان‌گیر تیم ملی دوومیدانی شده است، اما نباید به دستاوردهایی که حاصل شده بی‌توجهی کرد. به‌طور طبیعی نقدهای زیادی نسبت به فدراسیون دوومیدانی در نحوه انتخاب ورزشکاران برای اعزام، عدم اعزام برخی از ورزشکاران با رکوردهای بهتر و مسائل فنی مربوط به این مسابقات مطرح است. بعید نیست که سه مدال کسب شده نتواند این انتقادات را کمرنگ کند، زیرا هرکدام به نوع خود مورد بررسی قرار گیرند؛ موفقیت به‌خودی‌خود دارای ارزش است و انتقادهای فنی نیز در زمان خود باید شنیده شود.
با این وجود، تیم ملی دوومیدانی موفق به کسب سه مدال شده که می‌توان به آن از جوانب مختلف پرداخت. محمدرضا طیبی با موفقیت در پرتاب وزنه، نخستین مدال را برای تیم ملی در کره جنوبی به ارمغان آورد. این مدال طلایی در شرایطی به دست آمد که حسین رسولی، قهرمان بازی‌های آسیایی، در رشته پرتاب دیسک نتوانست بر سکوی مدال قرار گیرد و مقام چهارم را کسب کرد. همچنین مهدی هفت‌چشمه نیز در پرتاب چکش موفق عمل نکرد که به ارزش مدال طلای طیبی بیشتر می‌افزاید.
مدال طلای پرش طول که ریحانه مبینی به دست آورد، اولین مدال طلای زنان دوومیدانی ایران در مسابقات قهرمانی آسیا به حساب می‌آید. این موفقیت نه تنها به لحاظ تاریخی حائز اهمیت است، بلکه نشان از تلاش‌های یک ورزشکار ۲۴ ساله دارد که با کمترین امکانات و بدون حواشی به قله‌های قهرمانی رسیده است و همزمان در رشته دندانپزشکی نیز در حال فارغ‌التحصیلی است. مبینی اکنون به برنامه‌ریزی بهتر، مربی بین‌المللی و امکاناتی نیاز دارد که تا کنون برایش مهیا نشده‌اند تا به موفقیت‌های جهانی دست یابد.
مدال نقره‌ای که علی امیریان، دونده ۲۱ ساله تیم ملی در دو ۸۰۰ متر کسب کرده، نیز می‌تواند یک موفقیت برای دونده‌های استقامت ایران محسوب شود. ارزش این مدال از آنجایی بیشتر است که امیریان با ۲۱ سال سن فرصت‌های زیادی برای رشد و پیشرفت دارد. اگر فدراسیون دوومیدانی بتواند از این استعداد به‌خوبی محافظت کرده و با ارائه آموزش‌های مناسب، او را به سکوهای بالاتر هدایت کند، در این ورزش که در آن ثانیه‌ها و سانتیمترها تعیین‌کننده‌اند، می‌تواند به نتایج بهتری دست یابد.
در میان تاریکی‌های اخیر که گریبان‌گیر دوومیدانی شده است، نباید فراموش کرد که این موفقیت‌ها وجود دارد. افراد موفقی چون طیبی، مبینی و امیریان شایسته‌اند که زیر سایه این حواشی گم نشوند و دستاوردهای آنان فراموش نگردد. وظیفه فدراسیون دوومیدانی این است که در کنار رسیدگی به موضوع‌های حاشیه‌ای، به پرورش این ورزشکاران موفق نیز توجه کند تا پیروزی‌های آنها نادیده گرفته نشود.
