پیامدهای خطرناک عدم توجه به یبوست

همه ما با مفهوم یبوست آشنا هستیم و همچنین درمانهای مختلفی برای آن میدانیم. در این مطلب قصد داریم به عوارضی که ممکن است با نادیده گرفتن یبوست بروز کند بپردازیم.
یک متخصص فوقالعاده در زمینه بیماریهای گوارشی و کبد اشاره کرد که حدود ۱۰ درصد از افراد جامعه به این مشکل دچار هستند و بیاشتهایی، دلدرد و هموروئید را به عنوان شایعترین عوارض عدم درمان این مشکل برشمرد.
دکتر مهدی زبیری اظهار داشت: سفتی مدفوع، کاهش تعدد دفعات، نیاز به زور زدن هنگام دفع و حس عدم تخلیه کامل به همراه احساس وجود موانع در مسیر دفع، از جمله مهمترین نشانههای یبوست هستند.
به گفته او، در صورتی که فردی دارای سه تا از این پنج علامت باشد، میتواند به یبوست مبتلا باشد.
این پزشک تأکید کرد که احتمال بروز یبوست با افزایش سن افزایش مییابد و در بین افراد بالای ۶۰ سال این مشکل در یک چهارم آنها مشاهده میشود.
زبیری معتقد است که زنان بیشتر از مردان به این مشکل دچار میشوند.
او تأکید کرد که یکی از عوامل اصلی بروز یبوست عدم مصرف کافی فیبر، از جمله میوهها و سبزیجات میباشد.
این فوقمتخصص بیماریهای گوارشی و کبد تصریح کرد: در برخی موارد، کمکاری تیروئید، بیماریهای مرکز سیستم عصبی مانند پارکینسون و اماس، مشکلات عروقی مغزی، بارداری، و همچنین مصرف داروهای اعصاب و ضد افسردگی میتوانند منجر به بروز یبوست شوند.
زبیری یادآور شد: در مواردی مشکلات ساختاری در ناحیه لگن نیز میتواند باعث یبوست شود، به طوری که این افراد به نام بلوکاژ دفع شناخته میشوند و مصرف فیبر در چنین مواردی وضعیت آنها را بدتر میکند.
او با تاکید بر این نکته که ابتدا باید علت بروز یبوست شناسایی شود و سپس نسبت به درمان آن اقدام گردد، خاطرنشان کرد: برای افرادی که دلیل خاص و جدی برای یبوست ندارند، افزایش فعالیت بدنی، مصرف مایعات و میوه و سبزیجات پیشنهاد میشود.
به گفته این پزشک متخصص، برای افراد دچار یبوست، استفاده از انواع ملینهای ترشحی و اسموتیک تجویز میشود و در صورت عدم تأثیر این روشها، انجام مانومتری از روده بزرگ پیشنهاد میگردد تا زمان عبور مدفوع از آن تعیین شود.
زبیری همچنین عمل جراحی برای برداشتن بخشی از روده بزرگ به منظور کوتاهتر کردن مسیر عبور مدفوع را نیز به عنوان یکی از گزینههای نهایی درمان یبوست معرفی کرد.
به اعتقاد او، عدم درمان یبوست میتواند عوارضی همچون درد شکم، تهوع و استفراغ، بیاشتهایی، افسردگی، هموروئید، شقاق مقعد و حتی آسیب به عضلات کف لگن را در پی داشته باشد.