نوستالژی؛ احساسی که با گذشت زمان کمرنگ شده و عمیق‌تر می‌شود

تحقیقی جدید از دانشگاه ساوت‌همپتون نشان می‌دهد که خاطرات نوستالژیک برخلاف سایر نوع خاطرات، در طول زمان دچار تغییرات عاطفی می‌شوند. این نوع خاطرات که در زمان وقوع لبریز از احساسات مثبت هستند، به تدریج این احساسات را از دست داده و به دورانی از احساسات منفی‌تری چون پشیمانی و تنهایی وارد می‌شوند.

طبق گزارش ایتنا و به نقل از Neuroscience News، نوستالژی به عنوان «شادی آمیخته با غم» همیشه معرفی شده است، اما این تحقیق به ما دلیل این مورد را نشان می‌دهد که چرا خاطراتی که به آن‌ها علاقه داریم گاهی با بغض و حسرت همراه می‌شوند. در دو آزمایش صورت گرفته، شرکت‌کنندگان به یادآوری خاطرات نوستالژیک، عادی و خنثی پرداخته و احساسات خود را در زمان وقوع و یادآوری آن‌ها مورد ارزیابی قرار دادند.

نتایج نشان داد که با گذشت زمان، خاطرات نوستالژیک به سمت تلخی و پیچیدگی عاطفی بیشتری حرکت می‌کنند؛ احساسات مثبت تدریجاً کاهش یافته و احساسات منفی همچون پشیمانی و تنهایی افزایش پیدا می‌کنند. با این وجود، این خاطرات همچنان نسبت به خاطرات عادی یا خنثی، بار احساسی مثبتی بیشتری را دارا بوده و می‌توانند احساس ارتباط اجتماعی، عزت نفس و معنای زندگی را تقویت نمایند.
 

جالب اینجاست که در آزمایش دوم مشخص شد که پشیمانی و تنهایی در این تحولات نقش اساسی ایفا می‌کنند، در عین حال احساس قدردانی نیز افزایش می‌یابد. این موضوع نشان‌دهنده این است که نوستالژی یک تجربه چندبعدی و غنی است که نه تنها با گذشت زمان کاهش نمی‌یابد بلکه به آن پیچیدگی‌های تازه‌ای اضافه می‌شود.

این یافته‌ها اهمیت فراوانی در فهم رابطه ما با گذشته دارند و نشان می‌دهند که تغییراتی که در احساسات خاطرات ایجاد می‌شود، نقص حافظه نیست، بلکه انعکاسی از تغییرات ارزش‌ها و مراحل زندگی ماست. این نتایج همچنین می‌توانند به بهبود شیوه‌های درمانی که از نوستالژی برای ارتقای سلامتی روان بهره می‌برند، یاری رسانند؛ البته با در نظر گرفتن جنبه‌های تلخ و شیرین این احساس.

به‌طور کلی، نوستالژی می‌تواند با شادی آغاز شود، به حسرت تبدیل گردد و در نهایت به معنای عمیق‌تری برسد؛ مسیری که شاید دلیل ماندگاری عمیق این احساس در فرهنگ‌ها و نسل‌های مختلف باشد.

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا