بهبود ایمنی در رانندگی برای دیابتی ها از طریق به کارگیری مانیتورهای قند خون

استفاده از دستگاه های مانیتورینگ مداوم گلوکز می تواند به طرز قابل توجهی امنیت رانندگی را برای افرادی که به دیابت مبتلا هستند، افزایش دهد. با بهره گیری از این تکنولوژی، احتمال بروز حوادث ناشی از نوسانات قند خون در حین رانندگی به میزان چشمگیری کاهش می یابد. این ابزارها به افراد دیابتی احساس امنیت و آرامش خاطر بیشتری در هنگام قرار گرفتن پشت فرمان می دهند.

به نقل از و بر اساس اطلاعات ارائه شده توسط هلث دی؛ مانیتورهای گلوکز پیوسته (CGM) نه تنها به بیماران دیابتی کمک می کنند تا سطح قند خون خود را در حد معقول نگه دارند، بلکه نتایج یک پژوهش تازه نشان می دهد که این تجهیزات می توانند ایمنی رانندگی را نیز بهبود بخشند.

طبق گزارشی که در نشریه Diabetes Research and Clinical Practice منتشر شده، افرادی که از مانیتورهای گلوکز استفاده می کنند، در حین رانندگی کمتر با چالش های ناشی از افت ناگهانی قند خون مواجه می شوند.

محققان بر این باورند که این بهبود به ارتقای احساس اعتماد به نفس در بیماران هنگام رانندگی کمک کرده و بدین ترتیب احتمال وقوع تصادفات را کاهش می دهد.

دکتر هیروشی آریما، که استاد غدد درون ریز و دیابت در دانشگاه ناگویا در ژاپن است و نیز محقق ارشد این مطالعه، در یک کنفرانس خبری اذعان داشت:

«این مانیتورها با ارائه هشدارهای مربوط به کاهش قند خون می توانند ریسک بروز هیپوگلیسمی را برای رانندگانی که به انسولین وابسته هستند، کاهش دهند.»

او ادامه داد:

«نظارت دائمی بر سطح گلوکز با استفاده از این سیستم ها قادر است پیشگیری از بروز بسیاری از حملات هیپوگلیسمی، حتی در حین رانندگی، را تسهیل کند. انتظار می رود که این فناوری ایمنی رانندگی را برای بیماران دیابتی ارتقا بخشد.»

کاهش خطرات ناشی از افت قند خون حین رانندگی

تحقیقی که در سال ۲۰۲۳ در نشریه Diabetes Care منتشر شد، نشان دهنده این واقعیت است که حدود ۷۲٪ از افرادی که به دیابت نوع ۱ دچار هستند، حداقل یک بار در حین رانندگی دچار کاهش قند خون شده و تقریباً ۴٪ از این افراد به واسطه افت ناگهانی قند خون دچار تصادف گشته اند.

در این پژوهش جدید، افرادی که برای مدیریت دیابت خود از انسولین استفاده می کردند و حداقل سه بار در هفته رانندگی می کردند، در کشور ژاپن مورد بررسی قرار گرفتند.

شرکت کنندگان در ابتدا به مدت چهار هفته از مانیتورهای پیوسته گلوکز با هشدارهای فعال استفاده کردند و برای چهار هفته بعد از این دستگاه ها بدون هشدارهای فعال بهره برداری نمودند.

بدست آمده نشان می دهد که وقوع هیپوگلیسمی حین رانندگی در زمان استفاده از هشدارهای فعال به طرز قابل توجهی کاهش یافته است (تقریباً ۱۹٪ در مقایسه با ۳۳٪ در زمان عدم وجود هشدار).

همچنین حدود دو سوم شرکت کنندگان (۶۳٪) اعلام کردند که هشدارهای مربوط به کاهش قند، اعتماد به نفس آن ها را افزایش داده است.

محققان اذعان داشتند:

«این سیستم ها به طور قابل توجهی قابلیت ایمن تر کردن رانندگی را برای افراد مبتلا به دیابت دارند.»

نیاز به بهینه سازی بیشتر مانیتورهای گلوکز در حین رانندگی

با این حال، پژوهشگران تأکید می کنند که فناوری های موجود برای نظارت بر گلوکز هنوز به طور کامل بهینه سازی نشده اند تا بتوانند به طور مؤثر در هنگام رانندگی مورد استفاده قرار بگیرند.

آن ها خاطرنشان کردند که بسیاری از شرکت کنندگان تمایل داشتند هشدارهای کاهش قند خون با سیستم های ناوبری خودرو یکپارچه شوند یا هشدارهای صوتی داشته باشند.

محققان همچنین اضافه کردند:

«در آینده، ترکیب قابلیت هشدارهای کاهش قند در سیستم های ناوبری خودرو و همچنین فرستادن پیام های ایمن به راننده یا حتی مدیریت خودکار وسیله نقلیه در زمان هیپوگلیسمی می تواند پیشرفت های قابل توجهی را به همراه داشته باشد.»