کاهش وزن در سنین میانسالی به افزایش طول عمر کمک می‌کند

کاهش وزن به میزان ۶/۵ درصد در دوران میانسالی می‌تواند به طرز قابل توجهی خطر بروز بیماری‌ها و مرگ زودرس را تقلیل دهد. این مزایا حتی بدون مداخله دارویی یا جراحی نیز مشاهده گردیده‌اند. حفظ یک سبک زندگی سالم همراه با کاهش وزن، اهمیت بسیاری دارد.

 

به گزارش انتخاب و با استناد به آیا اچ دی؛ بر اساس یافته‌های یک مطالعه جدید، کاهش تنها ۶/۵ درصد از وزن بدن در میانسالی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌ها و مرگ زودرس در سال‌های آتی را کاسته کند.

 

پژوهشگران دریافتند افرادی که توانسته‌اند بدون بهره‌گیری از داروهای کمکی یا جراحی، وزن خود را کاهش دهند، در درازمدت از مزایای بهداشتی قابل توجهی برخوردار خواهند بود؛ به گفته شبکه CNN، این مقدار برای فردی با وزن ۸۲ کیلوگرم به معنای کاهش حدود ۵/۵ کیلوگرم است.

 

این تحقیق تحت سرپرستی دکتر تیمو استراندبرگ، استادی در پزشکی سالمندی در دانشگاه هلسینکی فنلاند، انجام شده است و نشان می‌دهد:

 

«اگرچه کاهش وزن در میانسالی بدون مداخله‌های جراحی یا دارویی می‌تواند دشوار باشد، اما نتایج تحقیق ما نشان‌دهنده این است که این امر ممکن است و می‌تواند خطر بلندمدت ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی، بیماری‌های مزمن دیگر و مرگ ناشی از اضافه‌وزن را کاهش دهد.»

 

این مطالعه که روز سه‌شنبه در نشریه JAMA Network Open به چاپ رسید، اطلاعات نزدیک به ۲۳ هزار بزرگسال را طی سه دهه از دهه ۱۹۶۰ بررسی نموده است.

 

محققین شرکت‌کنندگانی را بر اساس اندکس توده بدنی (BMI) در آغاز مطالعه و اینکه آیا در ادامه وزنشان را کاهش داده، افزایش داده یا حفظ کرده‌اند، گروه‌بندی کردند. سپس سوابق بیمارستانی و گواهی‌های فوت آنان را مورد ارزیابی قرار دادند.

 

نتایج این تحقیق نشان داد که افرادی که موفق به کاهش وزن شده بودند:

• کمتر در معرض حمله قلبی، سکته مغزی، سرطان، آسم و بیماری‌های ریوی نظیر COPD قرار گرفتند،

• و همچنین احتمال مرگ ناشی از هر علت در طول ۳۵ سال آینده در این گروه پایین‌تر بود.

 

نکته حائز اهمیت این است که کاهش وزن در این تحقیق قبل از ظهور داروها و روش‌های جراحی متداول برای لاغری انجام شده است. به همین دلیل، مزایای سلامتی به احتمال زیاد به دلیل تغییرات رژیم غذایی و افزایش فعالیت بدنی بوده است.

 

دکتر آیوش ویساریا، پژوهشگر بالینی در دانشکده پزشکی راتگرز در نیوجرسی، افزود:

 

«اهمیت تحقیق حاضر این است که شواهدی از ارتباط میان کاهش وزن و بیماری‌های قلبی و مرگ‌ومیر ارائه می‌دهد — موضوعی که پیش‌تر به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته بود.»

 

با این حال، ویساریا و استراندبرگ هر دو به این نکته اشاره کردند که BMI معیاری کامل برای ارزیابی وضعیت سلامت به شمار نمی‌آید، چرا که نمی‌تواند محل ذخیره چربی یا مقدار عضله را منعکس کند — عواملی که تأثیر عمده‌ای بر سلامت دارند.

تحقیقات دیگر نشان می‌دهند که چربی شکمی و چربی احشایی از وزن کل بدن اهمیت بیشتری دارند.

 

ویساریا افزود:

 

«متغیرهای زیادی وجود دارند که می‌توانند ترکیب بدنی را تغییر دهند، حتی اگر وزن کل تغییر چندانی نکند.»

 

اگرچه این مطالعه نمی‌تواند بطور قطعی تأثیر کاهش وزن بر این مزایا را ثابت کند، اما سبک زندگی سالم که به کاهش وزن کمک می‌کند — از قبیل خورد و خوراک متعادل و فعالیت بدنی بیشتر — احتمالاً نقشی اساسی ایفا کرده است.

 

کارشناسان توصیه می‌کنند:

• ۱۵۰ دقیقه ورزش متوسط در هفته (مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری) داشته باشید،

• دو روز در هفته نیز به فعالیت‌های قدرتی برای تقویت عضلات بپردازید.

• پیروی از یک رژیم مدیترانه‌ای شامل میوه، سبزیجات، آجیل و روغن زیتون نیز می‌تواند سودمند باشد.

 

ویساریا بیان کرد:

 

«توجه به سبک زندگی سالم همیشه حائز اهمیت است — حتی اگر از داروهای کاهش وزن استفاده می‌کنید، لازم است که تغذیه‌تان مغذی و نشاط‌آور باشد و به فعالیت‌های بدنی ادامه دهید.»

 

استراندبرگ نیز بر این نکته تأکید کرد که جامعه باید شرایط بهتری برای دسترسی آسان به غذاهای سالم و فضاهای مناسب برای فعالیت بدنی فراهم آورد.