بی‌نظمی خواب خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را بالا می‌برد

شکوه سادات فرزانه بیان کرد: آلزایمر به‌عنوان نوعی اختلال زوال مغزی شناخته می‌شود که معمولاً در سنین ۶۵ تا ۷۴ سالگی بیشتر شیوع دارد، در حالی که این بیماری ممکن است در افراد جوان‌تر نیز ایجاد شود.

وی افزود: تقریباً ۶۰ تا ۷۰ درصد عوامل دمانس به آلزایمر مربوط می‌شود و گرچه ممکن است علل دیگری برای این اختلال وجود داشته باشد، اما آلزایمر یکی از رایج‌ترین آنها محسوب می‌شود.

فرزانه توضیح داد: منبع دقیق این بیماری هنوز به‌طور کامل شناخته نشده است، اما فاکتورهای مختلفی در بروز آن تأثیر دارند که از مهم‌ترین آنها افزایش سن و عوامل ژنتیکی هستند. به‌ویژه در افرادی که دارای خویشاوندان درجه یک هستند، احتمال ابتلا به آلزایمر به حدود ۴۰ درصد می‌رسد. این امکان برای دوقلوهای تک‌تخمکی نیز وجود دارد، به این معنی که اگر یکی از آنها به این بیماری مبتلا شود، احتمال بیشتری برای ابتلای دومی وجود خواهد داشت.

وی ادامه داد: افرادی که به سندرم داون مبتلا هستند، ممکن است به آلزایمر دچار شوند و همچنین سابقه آسیب‌های مغزی می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

این روانپزشک تصریح کرد: مشکلات خواب و اختلالات خواب، به‌علاوه افسردگی، استرس، و بیماری‌هایی چون دیابت، فشار خون، چاقی و کم‌تحرکی می‌توانند ریسک ابتلا به آلزایمر را بالاتر ببرند. سبک زندگی نامنظم و عادت به مصرف دخانیات و الکل نیز به همین میزان خطرناک است.

فرزانه ذکر کرد که آلزایمر در بین زنان بیشتر از مردان مشاهده می‌شود و علائم اولیه‌ای که معمولاً در begyndelsen این بیماری پدیدار می‌شود، شامل فراموشی‌های جزئی است که به تدریج حافظه کوتاه‌مدت را تحت تأثیر قرار می‌دهد و غالباً فرد این علائم را به افسردگی نسبت می‌دهد و عمدتاً نسبت به آنها بی‌توجهی می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: در مراحل اولیه، هم خود فرد و هم اعضای نزدیک خانواده‌اش متوجه تغییرات می‌شوند. از جمله علائم می‌توان به فراموشی مکالمات خانوادگی، عدم یادآوری وقایع اخیر یا فرآیند پخت‌وپز، فراموشی جایی که اشیا قرار دارند، منزلی که فرد در آن زندگی می‌کند، تاریخ و گفتگوهای روزمره اشاره کرد که نشان‌دهنده بروز این عارضه است.

این روانپزشک گفت: پاسخ به سوالات تکراری و صرف زمان بیشتر برای انجام کارهای روزانه نیز از دیگر نشانه‌های آلزایمر به شمار می‌روند. با پیشرفت بیماری، فرد قادر به برقراری ارتباط مؤثر با دیگران نخواهد بود و به تدریج با شدت گرفتن شرایط، ممکن است در مکان‌های عمومی گم شود، دچار پرخاشگری، بدبینی، توهم، هذیان، کاهش وزن، عفونت‌های پوستی شده، و در مراحل پیشرفته به بی‌اختیاری ادرار و مدفوع دچار گردد که در نهایت می‌تواند به مرگ فرد منجر شود.

فرزانه تأکید کرد که داروهای تجویزی می‌توانند در کنترل روند بیماری و کاهش سرعت پیشرفت آن کمک‌کننده باشند، اما دارویی برای پیشگیری از آلزایمر وجود ندارد. با این حال، مکمل‌هایی وجود دارند که هدفشان تقویت حافظه است، ولی باید بر این نکته تأکید کرد که هیچ زمانی نباید بدون مشورت پزشک اقدام به مصرف هرگونه دارویی نمود.

وی بیان کرد: کاهش استرس‌های محیطی، داشتن خواب با کیفیت، تبعیت از یک رژیم غذایی سالم و غنی از فیبر، مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه، ماهی، آجیل، ادویه‌جات، روغن زیتون، آنتی‌اکسیدان‌ها و نوشیدن آب کافی، همگی می‌توانند در پیشگیری از آلزایمر مؤثر باشند.

فرزانه اضافه کرد: مطالعات نشان داده‌اند که سالمندانی که در خانه می‌مانند، بیشتر از سالمندانی که به سفر می‌روند و غالباً زمان خود را بیرون از منزل صرف می‌کنند، در معرض خطر ابتلا به آلزایمر قرار دارند.

این روانپزشک همچنین تأکید کرد که انجام ورزش‌های هوازی، راه رفتن منظم، و ترک سیگار و الکل می‌توانند در جلوگیری از آلزایمر مؤثر واقع شوند.

فرزانه توصیه کرد که تا حد امکان افراد باید از مواجهه با آلودگی‌های محیطی و آلودگی‌های هوای نامطلوب دوری کرده و مصرف فست‌فودها را کاهش دهند؛ در واقع با پیروی از یک سبک زندگی سالم می‌توان تا حدودی از ابتلا به آلزایمر پیشگیری کرد.