در این نواحی، خانه‌های بوم‌گردی از پرداخت مالیات معاف می‌باشند
طبق برنامه هفتم توسعه، سرمایه‌گذاران قادرند در نواحی فرسوده به فعالیت‌هایی شامل گردشگری، صنایع بومی، فعالیت‌های ورزشی و فرهنگی، تأسیس مدارس غیرانتفاعی، کتابخانه، فروش محصولات فرهنگی و ایجاد خانه‌های بوم‌گردی بپردازند و می‌توانند تا یک دهه از معافیت مالیاتی بهره‌مند شوند.
، هدف دولت از ارائه مشوق‌هایی به ساکنان، ذی‌نفعان و سازندگان بافت‌های فرسوده این است که بتواند نوسازی سالیانه ۲۰ درصد از این نواحی را تحقق بخشد. در گذشته، هدف سالیانه نوسازی ۱۰ درصد بود که به موفقیت‌های قابل توجهی نرسید، ولی با ارائه بسته‌های تشویقی به نظر می‌رسد که در سه سال اخیر نوسازی شتاب بیشتری گرفته است.
پس از تأیید بسته تشویقی ۱۹ بندی به منظور حمایت از نوسازی بافت‌های ناکارآمد، در چارچوب برنامه هفتم توسعه مشوق‌هایی شامل معافیت‌های مالیاتی، برنامه‌های نهضت ملی مسکن، تخفیف‌های ۳۰ درصدی در حوزه نظام مهندسی و همچنین معافیت ۱۰۰ درصدی از عوارض صدور پروانه برای نوسازی این بافت‌ها در نظر گرفته شده است.
این سیاست‌ها بعد از آن تصویب شد که دولت متوجه شد سرمایه‌گذاران به دلیل عواملی مانند کمبود عملکرد اقتصادی مناسب در نواحی ناکارآمد به آن‌ها وارد نمی‌شوند. ساکنان این مناطق معمولاً از قدرت مالی کافی برای نوسازی و اصلاحات برخوردار نیستند. به همین دلیل، بنا به تصمیم دولت و مجلس، جذابیت سرمایه‌گذاری در این بافت‌ها باید افزایش یابد.
بر اساس اظهارات محمد آیینی ـ مدیرعامل شرکت بازآفرینی شهری ایران – کشور دارای ۱۷۰ هزار هکتار بافت فرسوده است که شامل ۷۵ هزار هکتار بافت فرسوده، ۳۲ هزار هکتار بافت تاریخی و ۶۳ هزار هکتار محله‌های حاشیه‌ای می‌باشد که در مجموع ۱۱۷۰ محله را تشکیل می‌دهند. برآوردها نشان می‌دهد که حدود ۲.۷ میلیون واحد مسکونی ناپایدار در کشور وجود دارد.
برای کسانی که در این بافت‌های فرسوده سرمایه‌گذاری می‌کنند، مشوق‌هایی در نظر گرفته شده است و این نوع سرمایه‌گذاری تحت حمایت مناطق محروم و کمتر توسعه یافته قرار دارد و می‌تواند تا ۱۰ سال از مالیات معاف باشد.
شرکت بازآفرینی شهری ایران با ارائه این بسته‌های تشویقی در برنامه هفتم، به طور شفاف و هدفمند مجوزهایی از سوی دولت دریافت کرده است. این برنامه شفاف به بازآفرینی شهری کمک می‌کند تا از تمامی تخفیف‌ها، حمایت‌ها و تسهیلات نهضت ملی مسکن بهره‌برداری شود و هر پلاک فرسوده‌ای می‌تواند تا پنج واحد از تمامی این حمایت‌ها بهره‌مند شود.
محمد آیینی نیز عنوان کرده که به عنوان مثال در نظام مهندسی، تخفیف ۳۰ درصدی در نظر گرفته می‌شود و این درصد باید در فعالیت‌های بازآفرینی شهری نیز لحاظ شود. همچنین برای صدور پروانه‌های ساختمانی، مصوبه‌ای وجود دارد که شهرداری‌ها می‌توانند تخفیف دهند اما در عوض آن مبلغ را از دولت مطالبه نمایند. در اینجا شهرداری‌ها باید ۳۰ درصد از تخفیف‌ها را به‌طور بلاعوض به بافت فرسوده اختصاص دهند که می‌تواند به تخفیف ۱۰۰ درصدی نیز منجر شود.
سرمایه‌گذاران قادرند در بافت‌های فرسوده اقداماتی را در زمینه گردشگری، صنایع محلی، فعالیت‌های ورزشی و فرهنگی، تأسیس مدارس غیرانتفاعی، کتابخانه‌ها، فروش محصولات فرهنگی و ایجاد خانه‌های بوم‌گردی انجام دهند و از حمایت‌های دفتر مناطق محروم و توسعه روستایی کشور بهره‌مند گردند. طبق برنامه هفتم توسعه، باید به‌طور سالیانه ۲۰ درصد از سطح بافت ناکارآمد شهری کاهش یابد.
