حامد امیری بدون مربی برای ورود به تیم ملی تلاش می‌کند
دوومیدانی کار پارالمپیکی گفت: بعد از پارالمپیک پاریس به صورت غیرمتمرکز و بدون مربی در حال رفع مشکلات فنی خود هستم، بدون این که تحت نظارت فدراسیون یا کمیته ملی پارالمپیک باشم.
حامد امیری در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اردیبهشت سال آینده مسابقات انتخابی تیم ملی دوومیدانی را داریم که کسب رکورد نفر سوم پارالمپیک پاریس و رقابت‌های جهانی ۲ سال گذشته رکورد ورودی تعیین شده از سوی کمیته ملی پارالمپیک است که تلاش می کنم به این رکورد در انتخابی تیم ملی که اردیبهشت سال آینده برگزار می‌شود، دست پیدا کنم.
وی گفت: بعد از مشکلاتی که در پارالمپیک پاریس از نظر فنی، تکنیکی و روانی برای من پیش آمد و نتوانستم حتی رکورد خود را به ثبت برسانم، بدون هیچ استراحتی تمریناتم را در کلاس F۵۵ پرتاب وزنه شروع کردم و بدون داشتن مربی سعی کردم نواقص کارم را از نظر تکنیک و تاکتیک برطرف کنم.
امیری در پاسخ به این پرسش که آیا به جز وزنه، در دیسک هم تمرین می‌کنید؟ خاطرنشان کرد: فعلا تمرکز اصلی خود را بر روی وزنه گذاشته‌ام و در انتخابی تیم ملی نیز که تکلیف دوومیدانی‌کاران برای شرکت در مسابقات جهانی هند و ناگویا ژاپن مشخص می‌شود فقط در همین ماده شرکت خواهم کرد تا در جهانی هند بهترین رکورد را به ثبت برسانم، اما در بازی‌های پاراآسیایی ناگویا ژاپن در هر دو ماده دیسک و وزنه رقابت خواهم کرد.
دارنده مدال طلای مسابقات جهانی امارات در پاسخ به این پرسش که آیا بعد از پارالمپیک پاریس تحت حمایت فدراسیون جانبازان و توانیابان و کمیته ملی پارالمپیک بودید؟ گفت: از زمانی که از پارالمپیک پاریس برگشتم تمریناتم را به صورت غیرمتمرکز و بدون داشتن مربی در خرم آباد دنبال می‌کنم و در این مدت نه تماسی از سوی فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک داشتم و نه این که نظارتی بر عملکرد و تمرینات من داشته‌اند تا ببینند چگونه و در چه شرایطی تمرین می‌کنم.
او اظهار کرد: برای آماده‌سازی خود مجبورم ماهی ۱۰۰۰ دلار هزینه مکمل بدهم، بدون این که از جایی تامین مالی شوم و یا اسپانسری داشته باشم.
امیری در پایان گفت: متاسفانه دوومیدانی‌کاران بعد از پارالمپیک پاریس رها شده‌اند و تحت حمایت و نظارت جایی نیستند تا زمانی که بعد از مسابقات انتخابی وضعیت ورزشکاران دعوت شده به تیم ملی مشخص شود. متاسفانه فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک تنها روی اسب برنده سرمایه‌گذاری می‌کنند و برای آن ها مهم نیست که ورزشکار بعد از پارالمپیک در چه شرایطی قرار دارد. مگر من در پارالمپیک مشکل تکنیک نداشتم؟ چرا یک مربی به من معرفی نکردند که طی این چند ماه با نظارت مربی مشکل فنی خود را برطرف کنم؟
انتهای پیام
