مزایای ورزش برای بهبود سلامت روانی زنان

مقاله‌ای با عنوان «بررسی تأثیر ورزش بر کاهش دردهای مزمن لگنی در زنان مبتلا به اندومتریوز» که در سومین کنفرانس بین‌المللی پرستاری، مامایی و مراقبت ارائه شده، بیان می‌کند که شایع‌ترین عامل برای دردهای مزمن لگنی، اندومتریوز است. این بیماری، که به دلیل وجود بافت اندومتر در خارج از حفره رحم ایجاد می‌شود، عارضه‌ای التهابی مزمن وابسته به استروژن است و به‌طور تقریبی ۱۰ تا ۱۵ درصد از زنان در سنین باروری را درگیر می‌کند. تحقیقات در زمینه اندومتریوز به سمت توسعه درمان‌های غیر دارویی هدایت شده و زمینه‌ساز بهبود در شیوه‌های مدیریتی این بیماری شده است.

بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که ورزش منظم می‌تواند تأثیرات مثبت چشمگیری در برابر بیماری‌های با منشأ التهابی داشته باشد و قابلیت خودمدیریتی درد را افزایش دهد که به نوبه خود نتیجه‌اش بهبود در درد و کیفیت زندگی افرادی است که از درد مزمن رنج می‌برند. در هشت مطالعه بررسی شده در این مقاله، مشخص شد که ورزش توانسته علائم ناشی از اندومتریوز، از جمله دردهای مزمن لگنی را کاهش دهد. به‌طور خاص، به‌نظر می‌رسد انجام ورزش منظم به مدت حداقل دو تا سه بار در هفته اثرات مثبتی در کاهش دردهای مزمن لگنی در زنان مبتلا به اندومتریوز داشته باشد، اما برای اینکه تأثیر قطعی ورزش بر این دردها مشخص شود، نیاز به مطالعات بیشتر است.

پژوهشگران مقاله منتشر شده در سایت مدیکال اشاره کرده‌اند که فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی سریع و ورزش‌های هوازی می‌توانند بهبود قابل‌توجهی در سلامت روان ایجاد کنند، صرف‌نظر از شدت درد یا تاریخچه اختلالات اضطرابی و افسردگی. نتایج این تحقیق در مقاله‌ای با عنوان «مسیر سلامت روانی و پیش‌بینی‌کننده‌های آن در اختلالات درد مزمن لگن زنان» منتشر شده است.

اختلالات درد مزمن لگن، میلیون‌ها زن را در سرتاسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد و منجر به افزایش هزینه‌های درمانی، کاهش کیفیت زندگی و خطر بیشتر اضطراب و افسردگی می‌شود. با این حال، گزینه‌های مؤثر برای مدیریت این وضعیت همچنان محدود است. محققان تأکید می‌کنند که این تحقیق می‌تواند توان بالقوه ورزش را به‌عنوان یک راه‌حل ساده و در دسترس برای بهبود سلامت روانی نشان دهد.

یک محقق در این مورد اظهار داشته که مشکلات ناشی از درد مزمن لگن برای بیماران دارای پیچیدگی و بار زیادی است، و با این حال، گزینه‌های درمانی مؤثر بسیار کمی در دسترس داریم. نتایج تحقیقات ما نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند ابزاری مهم برای ارتقاء سلامت روانی در این بیماران باشد و راه‌هایی پیشگیرانه برای بهبود وضعیتشان فراهم کند.

این تحقیق شامل ۷۶ زن مبتلا به درد مزمن لگن بود که طی ۱۴ هفته با استفاده از فناوری سلامت تلفن همراه تحت پیگیری قرار گرفتند و اطلاعات مربوط به بیش از ۴۲۰۰ روز ثبت شد. شرکت‌کنندگان در این تحقیق به‌صورت هفتگی وضعیت سلامت روان، عملکرد فیزیکی و سطح درد خود را از طریق یک نرم‌افزار گزارش کرده و فعالیت‌های روزانه خود را توسط دستگاه‌های فیت‌بیت ثبت کرده‌اند.

محققان برای تحلیل اینکه چگونه الگوهای حرکتی بر نتایج سلامت روان در طول زمان تأثیر می‌گذارد، از مدل‌سازی آماری پیشرفته استفاده کردند. یکی از کلیدی‌ترین یافته‌ها این بود که به‌نظر می‌رسد مزایای ناشی از فعالیت بدنی به‌صورت تدریجی و نه فوری، ذخیره می‌شوند.

محققان ابراز کردند که ما به‌خصوص به دنبال درک این نکته بودیم که تأثیرات مثبت ورزش چه زمانی ظاهر می‌شود، که این نشان می‌دهد مزایای سلامت روان ممکن است به‌تدریج افزایش یابند. این بینش هم برای بیماران و هم برای ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی اهمیت بالایی دارد، زیرا بر لزوم پایداری در انجام فعالیت بدنی تأکید می‌کند.

علاوه بر دستاوردهای این تحقیق برای بهبود مشکلات بیماران، این پژوهش همچنین بر نقش فزاینده هوش مصنوعی و فناوری‌های سلامت تلفن همراه در مدیریت بیماری‌های مزمن تأکید می‌کند. این نتایج قابلیت فناوری‌های پوشیدنی و تحلیل‌های مبتنی بر هوش مصنوعی را برای استخراج بینش‌های مفید در خصوص سلامت و رفتار در زمان واقعی نشان می‌دهد.

با بهره‌گیری از روش‌های نوآورانه در مدل‌سازی داده‌ها، می‌توانیم به درک بهتری از چگونگی تعامل عوامل سبک زندگی مانند فعالیت بدنی با شرایط بهداشتی دست یابیم و مسیر را برای رویکردهای درمانی شخصی‌تر هموار کنیم. اگرچه یافته‌ها امیدبخش به نظر می‌رسند، محققان تأکید کردند که فعالیت بدنی نباید به عنوان جایگزینی برای درمان‌های پزشکی فرض شود، بلکه باید به‌عنوان یک استراتژی تکمیلی در نظر گرفته شود.

تحقیقات آینده به بررسی تأثیر انواع و شدت ورزش بر سلامت روان، درد و خستگی پرداخته و هدف نهایی آن توسعه مداخلات شخصی‌سازی شده با بهره‌گیری از فناوری‌های پوشیدنی و اپلیکیشن‌های تلفن همراه خواهد بود.