علامت‌های نامحسوس نشت روده
روده انسان به طور ذاتی دارای تخلخل است و به همین دلیل بدن قادر است مواد مغذی را از طریق لایه داخلی روده جذب کند. با این حال، در صورتی که این لایه داخلی آسیب ببیند، امکان عبور مولکول‌های بزرگتری که به نام درشت مولکول‌ها یا ماکرومولکول‌ها شناخته می‌شوند، از سیستم گوارش به جریان خون فراهم می‌شود.
آسیب به دیواره روده و نفوذ ذرات غذایی بزرگ‌تر به جریان خون، به عنوان سندرم روده نشت‌کننده شناخته می‌شود. ورود این ذرات به جریان خون می‌تواند به بروز التهاب، نفخ، تغییرات در عادت‌های اجابت مزاج و احساس خستگی منجر گردد. شناسایی سندرم روده نشت‌کننده می‌تواند کاری دشوار باشد. در ادامه، به برخی از نشانه‌های ممکن این وضعیت بیشتر می‌پردازیم.
با حساسیت غذایی مواجهید
روده نشت‌کننده می‌تواند عامل التهاب باشد، اما خود این التهاب نیز می‌تواند به سبب حساسیت‌های غذایی شکل بگیرد. حساسیت به برخی غذاها یکی از دلایل اصلی بروز التهاب در روده به شمار می‌رود. یکی از کارآمدترین روش‌ها برای نزدیک شدن به تشخیص، حذف مواد غذایی مشکوک به ایجاد مشکل است. در این راستا، شش نوع ماده غذایی شامل لبنیات، تخم‌مرغ، ذرت، گلوتن، مرکبات و سویا به ترتیب مورد بررسی قرار می‌گیرند و از بیمار خواسته می‌شود که به مدت دو تا سه هفته از مصرف آن‌ها پرهیز کند.
با عدم تحمل گلوتن روبه‌رو هستید
همان‌طور که در مورد قبل نیز ذکر شد، گلوتن یکی از مهمترین عوامل تحریک‌کننده برای روده نشت‌کننده است و شایسته است به شکل مجزا بررسی شود. اگر بعد از مصرف نان، پاستا، غلات یا دیگر مواد غذایی حاوی گلوتن دچار ناراحتی‌هایی مانند مشکلات گوارشی، نفخ یا بی‌حالی می‌شوید، ممکن است بدنتان توانایی کافی در هضم این پروتئین را نداشته باشد.
با درد مفاصل دست و پنجه نرم می‌کنید
بسیاری از بیماران از درد مفاصل عمومی شکایت دارند. در این مورد، پزشک ممکن است آزمایش‌هایی برای بررسی احتمال آرتریت روماتوئید انجام دهد و در صورتی که نتایج منفی باشد، ممکن است توجه پزشک به سندرم روده نشت‌کننده جلب گردد. درد مفاصل یکی از نشانه‌های ممکن این سندرم است و مطالعات نشان می‌دهند که این وضعیت ممکن است از مشکلات خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید ناشی شود.
با عملکرد نامناسب دستگاه گوارش رو به رو هستید
شما غذا می‌خورید و به نفخ دچار می‌شوید یا بعد از مصرف برخی مواد غذایی به طور ناگهانی احتیاج به استفاده از توالت پیدا می‌کنید. تغییرات در عادت‌های اجابت مزاج نیز می‌تواند به شکل یبوست تفهیم شود. همچنین، ممکن است با سوء هاضمه مزمن یا حالت تهوع مواجه باشید. این نشانه‌ها ممکن است سال‌ها طول بکشند و به مرور از بین بروند. مشکل اینجاست که بیماران معمولاً آن‌ها را نادیده می‌گیرند و یاد می‌گیرند که چگونه با این مشکلات زندگی کنند.
با مشکلات پوستی مواجه هستید
با وجود اینکه این ارتباط هنوز به طور کامل روشن نشده است، اما نتایج یک پژوهش منتشر شده در سال ۲۰۱۱ در نشریه Gut Pathogens نشان می‌دهد که سندرم روده نشت‌کننده ممکن است یکی از دلایل اساسی بروز آکنه در برخی افراد باشد. واقعیت این است که بیماران مبتلا به آکنه به برخی نشانه‌های التهابی ناشی از روده نشت‌کننده واکنش نشان می‌دهند. اگزما و پسوریازیس نیز از دیگر نشانه‌های پوستی هستند که ممکن است به این وضعیت مرتبط باشند.
با افزایش قند خون مواجهید
پژوهشی که در سال ۲۰۱۷ توسط محققان سوئدی انجام شد، نشان داد که روده نشت‌کننده می‌تواند منجر به التهاب در سراسر بدن شود و این وضعیت ممکن است بر مقاومت به انسولین تأثیر بگذارد. از آنجایی که انسولین برای تنظیم قند خون ضروری است، مقاومت در برابر انسولین ممکن است باعث افزایش سطح قند خون شود. این وضعیت می‌تواند به بروز مشکلات متعدد سلامتی منجر گردد. افزایش قند خون به همراه فشار خون و تری گلیسیرید بالا، نهایتاً می‌تواند خطر ابتلا به سندرم متابولیک را افزایش دهد، وضعیتی خطرناک که احتمال وقوع حمله قلبی، سکته مغزی و دیابت را بالا می‌برد.
در شناسایی مشکل ناتوان هستید
شاید به چندین پزشک مراجعه کرده و درمان‌های مختلفی انجام داده‌اید، اما شرایط شما تغییری نکرده و هنوز با دردها دست و پنجه نرم می‌کنید. بیماران ممکن است به پزشکی مراجعه کنند و پس از آزمایش‌های متنوع در زمینه تشخیص انواع بیماری‌ها، به آن‌ها گفته می‌شود که نتایج آزمایش‌ها طبیعی هستند. در این مقطع، باید به احتمال ابتلا به سندرم روده نشت‌کننده توجه ویژه‌ای داشت.
آیا روده نشت‌کننده درمان‌پذیر است؟
پاسخ مثبت است. اولین گام در این مسیر، حذف محرک‌های بیماری‌زا است. سپس، بیماران می‌توانند مکمل گلوتامین دریافت کنند. گلوتامین به سلول‌های پوشش‌دهنده روده به عنوان منبع انرژی کمک می‌کند و به ترمیم این سلول‌ها یاری می‌رساند. بافت روده از مزایای بهبودی سریع بهره‌مند می‌شود. عامل کلیدی در این مسیر، یادگیری نیازهای خاص بدنتان است.
از دیگر محرک‌ها می‌توان به مسکن‌هایی نظیر ایبوپروفن و آسپرین و همچنین مصرف الکل اشاره کرد. در زمان‌هایی که احساس ناخوشی می‌کنید، سعی کنید این زمان‌ها را یادداشت کنید و به دنبال الگویی مشخص باشید. این کار می‌تواند در شناسایی سریع و حذف عوامل ایجادکننده مشکل به زمان کمکی کند.
