۶ نکته اساسی که پیش از استفاده از مکمل های ویتامین باید به آن ها توجه کنید
بنابر تحقیقات انجام شده توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، بیش از ۴۰ درصد از ساکنان ایالات متحده به طور روزانه از نوعی مکمل غذایی استفاده می کنند. با این حال، شواهد نشان می دهد که مصرف این مکمل ها در اکثر مواقع الزامی نیست. یکی از چالش های کلیدی در این زمینه این است که مکمل ها به طور معمول نمی توانند به وعده های خود عمل کنند. درباره ویتامین ها و مواد معدنی، افسانه ها و سوءتفاهم های زیادی وجود دارد که به نیازها و عوارض جانبی مثبتی و منفی آنها ارتباط دارد.
سوالی که باید در هنگام بررسی مکمل های خود مطرح کنید این است که آیا واقعاً به این مقدار از آنها نیاز دارید یا خیر. پاسخ مختصر این است که احتمالاً ممکن است به آن ها نیاز داشته باشید.
با این وجود، اگرچه بیشتر افراد می توانند از طریق رژیم غذایی خود مقادیر کافی ویتامین ها و مواد معدنی را تأمین کنند، اما برخی گروه ها ممکن است برای تأمین نیازهای خود به مصرف مکمل متوسل شوند. برای نمونه، در دوران بارداری یا رژیم های گیاه خواری حفاظت بیشتری مورد نیاز است. در طول بارداری، مقدار مناسب آهن به منظور پیشگیری از نقص های مادرزادی بسیار حائز اهمیت است. همچنین افرادی که از رژیم های گیاه خواری پیروی می کنند ممکن است با کمبود مواد مغذی خاصی مثل ویتامین B ۱۲ مواجه شوند، زیرا این ویتامین عمدتاً در منابع گوشتی، ماهی و محصولات لبنی وجود دارد و گیاه خواران به احتمال زیاد نیاز به استفاده از مکمل آن دارند.
مصرف بی رویه ویتامین ها و مواد معدنی می تواند عوارض جانبی منفی به همراه داشته باشد.
بدن انسان برای عملکرد مناسب خود احتیاج به ویتامین ها و مواد معدنی دارد، اما دریافت مقادیر بالای آنها می تواند خطرناک و مضر باشد. به عنوان مثال، مصرف زیاد ویتامین B ۶ ممکن است منجر به آسیب های عصبی شود. ویتامین های محلول در چربی نیز می توانند در صورت تجمع بیش از حد در بدن سمی باشند و به طور مشابه، مصرف مفرط ویتامین C ممکن است به حالت تهوع و اسهال بینجامد.
تفاوت ویتامین های محلول در آب و چربی را بشناسید.
برخی ویتامین ها خصوصیت محلول در آب را دارند، به معنای اینکه بدن از مقدار لازم استفاده می کند و مقدار اضافی از طریق ادرار دفع می شود. اما ویتامین های محلول در چربی در صورت انباشتگی بیش از حد، برای مدت طولانی در بدن ذخیره می شوند. این گروه شامل ویتامین های A و K است که باید مراقب باشید چیزی بیشتر از حد نیاز مصرف نکنید.
برخی ویتامین ها می توانند تأثیر داروها را کاهش دهند.
زمانی که قصد دارید مکملی را مصرف کنید، یکی از مسائلی که لازم است به آن توجه کنید داروهایی است که هم زمان با مکمل ها استفاده می شود. ویتامین K برای افرادی که از داروهای رقیق کننده خون بهره مند می شوند می تواند مشکل ساز باشد، زیرا ممکن است تأثیر این داروها را کاهش دهد. به عنوان مثال، درمان های شیمی درمانی ممکن است تحت تأثیر ویتامین های C و E قرار بگیرند.
همان طور که تصور می کنید نیستند.
بسیاری از مکمل ها ادعاهایی مبنی بر اثرگذار بودن دارند، اما در بسیاری از مواقع این اثرات به طور رسمی تأیید نشده اند. سازمان FDA تنها در خصوص ارزیابی عناصر جدیدی که وارد بازار نشده اند، عمل می کند. به عنوان مصرف کننده، ضروری است که تحقیقاتی درباره تولیدکنندگان مکمل ها انجام دهید و فقط محصولات معتبر را خریداری کنید. عمدتاً تولیدکنندگان، اطلاعات نادرستی درباره مواد مغذی روی بسته بندی های محصولات خود ارائه می دهند؛ بنابراین، باید با دقت کنید.
برخی ویتامین ها می توانند تأثیر منفی بر حرکات روده شما داشته باشند.
ویتامین C، ویتامین B ۱۲ و اسیدفولیک ممکن است به درمان یبوست کمک کنند، اما اگر این ویتامین ها را به صورت ترکیبی از مولتی ویتامین ها دریافت کنید، ممکن است تأثیر مثبت آنها را مشاهده نکنید. دلیل این امر آن است که برخی ویتامین ها، به ویژه کلسیم و آهن، می توانند باعث ایجاد یبوست شوند. انواع مختلف کلسیم ممکن است به طور متفاوتی روی حرکات روده تأثیر بگذارند.
در سایت های معتبر اطلاعات بدست آورید.
شما می توانید راهنماهای مکمل را از موسسه ملی بهداشت و درمان مکمل های غذایی مطالعه کنید تا به تمامی اطلاعات مورد نیاز خود، از جمله میزان مناسب مصرف روزانه تا آخرین اطلاعات مربوط به مزایای سلامتی یک مکمل خاص دست یابید.
