سرمایه‌گذاری «رضایت خودرو» با استفاده از وجوه عمومی در بازار رمزارز و خرید املاک در دبی
ایسنا/قزوین هشتمین جلسه دادگاه مربوط به پرونده کثیرالشاکی «رضایت خودرو طراوت نوین» تحت ریاست قاضی کلهر در دادگاه ویژه رسیدگی به جرائم اخلالگران در نظام اقتصادی کشور واقع در استان قزوین به حضور دادستان، متهمان، وکلای دفاع آنها و شاکیان پرونده و وکلایشان برگزار گردید.
بر اساس اعلام روابط عمومی دادگستری کل استان قزوین، در آغاز این هشتمین جلسه رسیدگی به پرونده «رضایت خودرو طراوت نوین»، قاضی از یکی از خانم‌های متهم خواست تا در جایگاه قرار گیرد.
قاضی به این متهم گفت: اتهام شما مشارکت در اخلال کلان در نظام اقتصادی کشور از طریق سپرده‌گذاری از جانب اشخاص حقیقی و حقوقی تحت عنوان مضاربه و نیز حیف و میل اموال و مشارکت در کلاهبرداری شبکه‌ای و پولشویی می‌باشد، به این صورت که دارایی‌های شما به طور غیرمتعارف افزایش یافته است، اکنون از خود دفاع کنید.
این متهم در خصوص اتهام پولشویی اعلام کرد: من یک خانم خانه‌دار نبوده‌ام، بلکه فعال بوده و در زمینه فروش لپ‌تاپ فعالیت می‌کردم.
قاضی پرسید: از چه زمانی با شرکت طراوت نوین همکاری داشتید؟
این متهم پاسخ داد: در سال ۱۳۹۷ به همراه همسرم به این شرکت پیوستم.
قاضی ادامه داد: شما در این شرکت چه نقشی داشتید؟
این متهم گفت: من در شرکت نقشی نداشتم و فقط به عنوان سرمایه‌گذار حضور داشتم. بر اساس حسابرسی انجام شده، همسرم حدود چهار میلیارد تومان در این شرکت سرمایه‌گذاری کرده و خروجی وی حدود ۲۴ میلیارد تومان بوده است. تمامی اموال منقول و سودهای دریافتی از طریق همسرم به دست آمد. من از سال ۱۴۰۱ جدا از همسرم زندگی می‌کنم.
قاضی پرسید: اگر شما در شرکت کاری نکرده‌اید، چگونه از جابجایی پول‌ها مطلع بودید؟
این متهم توضیح داد: همسرم مدتی مسئول خرید شرکت بود و کارهای خرید تجهیزات را هماهنگی می‌کرد. در سال ۱۳۹۸، پس از بسته شدن حساب مدیرعامل، کیسه‌هایی از پول به دست همسرم داده شد تا به سرمایه‌گذاران پرداخت شود و من در شمارش پول کمک می‌کردم که متاسفانه همسرم از من عکس گرفت و آن را منتشر کرده است.
قاضی پرسید: مقدار پول چقدر بود؟
این متهم پاسخ داد: حدود سه میلیارد تومان بود.
مستشار دادگاه از متهم پرسید: درآمد همسرتان چه میزان بوده و چگونه در منطقه چیتگر تهران خانه خریده است؟
این متهم گفت: از طریق سودهایی که از شرکت دریافت کرده است.
مستشار دادگاه پرسید: آیا شما نیز در این خانه‌ها سهمی داشتید؟
این متهم گفت: خیر. این خانه‌ها به نام مدیرعامل شرکت ثبت شده‌اند. یکی از دلایلی که باعث بروز اختلاف من و همسرم شد این بود که نمی‌توانستم ببینم بچه‌های من هشت خانه داشته باشند، در حالی که بچه‌های سرمایه‌گذاران شرکت حتی یک خانه هم نداشته باشند.
مستشار دادگاه اشاره کرد: گردش حساب شما از سال ۱۳۹۸ حدود ۱۸ میلیارد تومان بوده است.
این متهم پاسخ داد: من برای اقوام خود در شرکت سرمایه‌گذاری کرده‌ام و اصل پول خود را نیز از شرکت دریافت نکردم.
مستشار دادگاه اذعان داشت: این موارد مورد کارشناسی قرار خواهد گرفت. در خصوص ملک همسرتان در قبرس توضیح دهید.
این متهم گفت: تمامی اموال به نام همسرم است و تمامی وجوه دریافت شده نیز به نام او ثبت شده است.
وکیل یکی از شاکیان تصریح کرد: براساس کیفرخواست، این خانم یک محموله متعلق به مدیرعامل شرکت را جابجا کرده که نوع این محموله مشخص نیست. در پرونده مشخص شده که اموالی پنهان شده است. متهم ردیف اول در دادگاه ادعا می‌کند که در حوزه رمزارز فعال نبوده است، اما مستنداتی از فعالیت او در این زمینه موجود است. این خانم در شرکت چک صادر کرده است، ولی حالا می‌گوید که در شرکت هیچ کاری انجام نمی‌داده است.
مستشار دادگاه خطاب به این متهم گفت: شما ادعا می‌کنید که هیچ پولی به حساب شما واریز نشده است، اما در یک مورد سه میلیارد تومان واریز شده است.
در ادامه وکیل این متهم به دفاع از موکلش پرداخت و توضیح داد: تمامی سودهای دریافتی از طریق همسر موکل من حاصل شده و موکل هم اکنون در حال جدایی از همسرش است.
قاضی به وکیل متهم گفت: فاکتورهای خرید انگشتر جواهر و شمش طلا در منزل موکل شما یافت شده است. همین جذب سرمایه از مردم برای شرکت، خود یک جرم به حساب می‌آید.
سپس یکی دیگر از متهمان در جایگاه قرار گرفت و پس از تفهیم اتهام گفت: من از سال ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ در زمینه خرید و فروش خودرو فعالیت می‌کردم. مدیرعامل شرکت از من به صورت نقدی خودرو خرید می‌کرد.
قاضی از او پرسید: به مدیرعامل شرکت چند خودرو فروخته‌اید؟
این متهم پاسخ داد: ۷۳۰۰ دستگاه خودرو فروخته‌ام و برای هر خودرو ۲ میلیون تومان سود دریافت می‌کردم.
قاضی گفت: مدیرعامل شرکت، هر خودرو را به چه مقدار می‌فروخته است؟ مدیرعامل طراوت نوین اظهار کرده است که خودروها را زیر قیمت بازار می‌فروخت و بنابراین شرکت از فروش آنها ضرر می‌کرد.
این متهم گفت: من از این مساله خبری ندارم.
قاضی اضافه کرد: شما گفته‌اید که کارمند شرکت هستید.
این متهم توضیح داد: با مدیرعامل توافق شده بود که به عنوان کارمند شرکت مالیات من پرداخت شود و در عوض در زمان فروش خودروها، سود کمتری دریافت کنم.
مستشار دادگاه پرسید: در زمانی مشخص، مقداری طلا از مدیرعامل دریافت کرده‌اید؛ این طلا بابت چه موضوعی بوده است؟
این متهم پاسخ داد: در اسفند ۱۴۰۱ چند دستگاه خودرو به مدیرعامل فروختم که ارزش آنها حدود ۱۵ میلیارد تومان بود و بابت آن چهار میلیارد تومان پول دریافت کردم و برای مابقی، به من پنج کیلو طلا دادند که من این طلاها را به قیمت ۱۱ میلیارد تومان فروختم.
قاضی به او گفت: گردش حساب شما حدود پنج همت است.
مستشار دادگاه از متهم پرسید: نحوه تسویه حساب شما با مدیرعامل شرکت چگونه بوده است؟
این متهم گفت: ۲۴ ساعت بعد از فروش خودروها، پول پرداخت می‌شد.
قاضی پرسید: شما برای فعالیت در زمینه خرید و فروش خودرو و اداری که داشتید، پروانه کسب داشتید؟
این متهم گفت: تا سال ۱۴۰۰ پروانه کسب نداشتم.
وکیل این متهم به دفاع از موکل خود پرداخت و تصریح کرد: موکل من کارمند شرکت نبوده و در جریان قراردادهای شرکت قرار نداشته است.
قاضی به وکیل متهم گفت: موکل شما تحت پوشش بیمه شرکت بوده و طبق قوانین کار، کارمند به حساب می‌آید.
سپس یکی دیگر از متهمان در جایگاه قرار گرفت.
قاضی خطاب به این متهم گفت: اتهام شما مشارکت در اخلال کلان در نظام اقتصادی از طریق قبول سپرده‌گذاری و مشارکت در کلاهبرداری شبکه‌ای است و اتهام خاص شما نیز پولشویی است به نحوی که اموال شما به شکل غیرمتعارف افزایش یافته است. از خود دفاع کنید و در مورد سمت خود در شرکت توضیح دهید.
این متهم گفت: من از سال ۱۳۹۲ با مدیرعامل شرکت طراوت نوین که پسرخاله‌ام است، همکاری را آغاز کردم، او به من گفت که تعدادی پراید را به صورت سبدی خریده، اما من این کار را نکردم. چند سال بعد، متوجه شدم که او نمایشگاه زده و انباری با هزار ماشین دارد و خودروها را نقدی می‌فروشد.
این متهم همچنین بیان کرد: پسرخاله‌ام از من خواست که شعبه‌ای برای فروش خودرو برای من تأسیس کند، چند ماه بعد مغازه‌ای برای من باز کرد و من مسئولیت کارمندانش را به عهده گرفتم و املاک خود را فروختم و به کسب و کار او سرمایه‌گذاری کردم.
قاضی پرسید: قراردادها را به نام چه کسی می‌نوشتید؟
این متهم پاسخ داد: به نام مدیرعامل شرکت. من در قراردادها دخالت نداشتم و در شعبه‌ای که من بودم، فرد دیگری مسئول قراردادها بود.
قاضی پرسید: درآمد شما قبل از ورود به شرکت چقدر بود؟
این متهم گفت: هر سال که ساختمان می‌ساختم، یک واحد برای خودم باقی می‌ماند و از سال ۱۳۸۹ وارد این کار شدم. ماهیانه حدود ۱۰ میلیون درآمد داشتم.
مستشار دادگاه از او پرسید: شما در سال ۱۳۹۸، هفت میلیارد تومان در شرکت سرمایه‌گذاری کرده‌اید، بابت چه موضوعی بود؟
این متهم جواب داد: بابت فروش املاکم بود.
قاضی گفت: مشخص نیست که چگونه توانسته‌اید به طور همزمان این همه املاک را بسازید و بخرید. سرمایه اولیه شما یک میلیارد تومان بوده و اکنون به ۲۰۷ میلیارد تومان رسیده است.
مستشار دادگاه اضافه کرد: برای هفت میلیارد تومان باید املاک زیادی در شهرستان می‌فروختید.
این متهم تصریح کرد: وقتی که بیش از یک میلیارد تومان نزد پسرخاله‌ام سرمایه گذاری کردم، این مبلغ دو برابر شد و من هیچ چیزی از شرکت خارج نکردم. اکنون قرارداد من با شرکت طراوت نوین به ارزش ۲۵۷ میلیارد تومان است.
قاضی سوال کرد: وقتی یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان در شرکت سرمایه‌گذاری کردید، هیچ خروجی نداشتید و ماهانه پولی دریافت نمی‌کردید؟
متهم پاسخ داد: به هیچ عنوان، در سال ۱۳۹۶، هیچگونه پرداختی نداشتم و خودم به عنوان خودروفروش فعالیت می‌کردم.
قاضی ذکر کرد: در تحقیقات بازپرسی آمده است که گردش حساب شما از سال ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۱، به ۱۵ میلیارد تومان رسیده است. از شما سوال شد که چگونه این مبلغ به ۲۵۰ میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است که شما پاسخ دادید با توجه به تورم و قیمت خودرو، این وضع پیش آمده است. آیا این مسئله برای تمامی سرمایه‌گذاران محقق شده است؟
قاضی از متهم سوال کرد: آیا شما در خارج از کشور نیز ملک دارید؟ فرش‌فروشی در خارج از کشور به شما تعلق دارد؟
متهم پاسخ داد: خیر.
مستشار دادگاه گفت: یکی از متهمان پرونده در اظهاراتش اعتراف کرده که برادرانتان اموالی را به قبرس منتقل کرده و برای خود شرکت و املاک خریده‌اند.
سپس قاضی از متهم خواست لیست اموال خود را اعلام کند.
این متهم گفت: تنها یک خانه دارم و هیچ اموال دیگری به نام من نیست و هر آنچه دارم، در قرارداد ثبت شده است. این قرارداد به ارزش ۲۵۷ میلیارد تومان است و همچنین از شرکت طلب دارم.
سپس یکی دیگر از متهمان در جایگاه قرار گرفت.
قاضی پرسید: پیش از ورود به شرکت چقدر درآمد داشته‌اید؟
این متهم گفت: به طور میانگین ماهانه ۲۰ میلیون تومان درآمد داشته‌ام.
قاضی پرسید: هنگامی که پای به شرکت گذاشتید، چه میزان حقوق دریافت می‌کردید؟
این متهم گفت: حدود سه میلیون تومان حقوق می‌گرفتم.
قاضی گفت: برای سه میلیون تومان وارد شرکت شدید؟ در حالی که قبلا ۲۰ میلیون تومان درآمد داشتید.
این متهم پاسخ داد: شغل قبلی من بیمه نداشت.
مستشار دادگاه به این متهم گفت: از سال ۱۳۹۷ که وارد شرکت شدید، گردش حساب شما چهار میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان بوده است.
قاضی پرسید: آیا در زمینه رمزارز نیز برای شرکت فعالیت کرده‌اید؟
این متهم توضیح داد: مدیرعامل شرکت از من خواسته بود تا در مورد رمزارز تحقیق کنم و از من خواسته بود که رمزارز خریداری کنم. حدود ۵۰۰ میلیون تومان رمزارز خریدم که اکنون ارزش آن به حدود ۴۰ میلیون دلار رسیده و به دادسرا ارائه شده است.
قاضی از او خواست توضیح دهد در مورد خرید ملک توسط برادرتان در قبرس.
این متهم گفت: ملکی به صورت اقساطی در قبرس خریداری شد و قرار بود از سود شرکت اقساط آن پرداخت شود که این موضوع محقق نشد.
در پایان، متهم دیگری به جایگاه آمد و اظهار کرد: در سال ۱۴۰۰ با مدیرعامل شرکت آشنا شدم و کار خود را در شرکت آغاز کردم، تمامی امور تحت نظارت مستقیم مدیرعامل انجام می‌گرفت.
این متهم گفت: کارمندان شرکت بابت حقوق به مدیرعامل اعتراض کردند و او گفت در حال حاضر قادر به افزایش حقوق نیست، اما می‌تواند به کارمندان وام ۲۰۰ میلیون تومانی ارائه دهد و یا هر کسی که خواستار همکاری در تعیین تکلیف فیش‌های واریزی و قراردادهای سرمایه‌گذاران است، می‌تواند کمک کند و به عنوان پاداش در ازای این کمک، مبلغی به حسابش واریز می‌شود.
مستشار دادگاه بیان کرد: گردش حساب شما پنج میلیارد تومان است.
قاضی از این متهم پرسید: آیا مدیرعامل شرکت در دبی نیز ملکی خریده است؟
این متهم پاسخ داد: مدیرعامل یک بار کلیدی به ما نشان داد و گفت این کلید مربوط به یک واحد در ساختمانی رو به روی برج خلیفه است و ادعا کرد که ۷۸ واحد در این ساختمان خریده است.
مستشار دادگاه پرسید: آیا او در زمینه رمزارز نیز سرمایه‌گذاری کرده است؟
این متهم توضیح داد: در زمان تشکیل پرونده به مدیرعامل گفتم که باید پول سرمایه‌گذاران را پرداخت کند، که او اعلام کرد که در فارکس سرمایه‌گذاری کرده است.
سپس وکیل این متهم به دفاع از موکلش پرداخت.
در پایان، قاضی اعلام کرد که این جلسه دادگاه به پایان رسیده است.
