عدم دریافت این ویتامین می تواند منجر به بروز پوکی استخوان گردد

در سرتاسر کره زمین، در حدود یک میلیارد نفر با سطوح ناکافی از ویتامین D در خون خود مواجه هستند. تخمین ها نشان می دهد که بین ۴۰ تا ۷۵ درصد از کل بزرگسالان از کمبود ویتامین D رنج می برند. این ویتامین از طریق مصرف برخی مواد غذایی یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید به بدن جذب می شود.
میزان نیاز روزانه به این ویتامین برای یک فرد بزرگسال ۱۰ میکروگرم یا حداکثر ۲۰۰۰ واحد در روز است و این مقدار در دوران کودکی و کهنسالی ممکن است بیشتر شود.
ویتامین D از کدام منابع تامین می شود؟
_ نور خورشید: تابش اشعه فرابنفش به پوست انسان موجب می گردد که ماده ای به نام دهیدروکلسترول طی مراحلی در بدن و در کلیه به ویتامین D تبدیل شود. افرادی که پوست روشن تری دارند، می توانند به نسبت افراد با پوست تیره تر، در مدت زمان کمتری از تابش آفتاب نیاز خود به این ویتامین را تامین کنند.
_ منابع گیاهی: شامل قارچ ها، غلات و برخی سبزیجات و میوه ها.
_ منابع حیوانی: مانند کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ، خامه، جگر و ماهی ساردین.
برخی از شایع ترین بیماری های مرتبط با کمبود ویتامین D به شرح زیر است:
_ بیماری قلبی: نقص در ویتامین D تقریباً ۳۲ درصد احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش می دهد. این ویتامین به بهبود کارکرد سیستم ایمنی و کاهش التهاب کمک می کند و در نتیجه خطر وقوع بیماری های قلبی را کمتر می سازد.
_ بیماری التهابی روده: تحقیقات انجام شده در اروپا و ایالات متحده نشان می دهد که بین سطوح پایین ویتامین D و افزایش ابتلا به بیماری های التهابی روده رابطه وجود دارد. این نوع بیماری در جمعیت هایی که کمترین میزان تابش نور خورشید را دارند، بیشتر مشاهده می شود.
_ زوال عقل و آلزایمر: بزرگسالانی که با کمبود ویتامین D مواجهند، ۵۳ درصد بیشتر در معرض خطر زوال عقل قرار دارند.
_ بیماری کلیوی: یک بررسی حاکی از آن است که افرادی که از فقر ویتامین D رنج می برند، به طور دو برابر بیشتر در معرض آلبومینوری یا وجود آلبومین بالا در ادرار قرار دارند که این امر می تواند علامتی از آسیب کلیوی باشد.
_ پوکی استخوان: به دلیل اینکه ویتامین D به جذب کلسیم و فسفات از رژیم غذایی کمک می کند، این ویتامین ارتباط مستقیم با پوکی استخوان دارد. کمبود آن می تواند به دردهای استخوانی و افزایش احتمال شکستگی های استخوانی منجر شود.
_ دیابت نوع ۲: تحقیقات نشان داده است که قرار گرفتن روزانه به مدت ۲۰ دقیقه در معرض نور خورشید و یا مصرف مکمل های ویتامین D می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش دهد.