فدراسیون هندبال به تحلیلگران نیاز دارد/ زمانی که صحبت می‌کنیم، آقایان دچار ناراحتی می‌شوند!
کارشناس و پیشکسوت هندبال ایران اظهار داشت: عدم برنامه‌ریزی همواره باعث شده که به اهداف خود نرسیم، بنابراین باید به تدوین برنامه‌ای منسجم بپردازیم.
کیوان صادقی در مصاحبه‌ای با ایسنا، درباره انتخاب رافائل گویجوسا کاستیلو از اسپانیا به عنوان سرمربی تیم ملی هندبال مردان و تأثیر حضور او بر کسب مدال در آسیا و راهیابی به مسابقات جهانی، توضیح داد: واقعیت این است که کار بسیار دشواری در پیش داریم. متأسفانه ما همواره به موضوعات به شکل مقطعی نگاه کرده‌ایم که این رویکرد کمتر اثر بخش بوده است. در والیبال، چارچوب دقیقی وجود دارد و در مقطعی از سرمربی بهره می‌برند و نتیجه می‌گیرند، اما در هندبال اینگونه نیست. در این رشته، پایه‌های ما بسیار ضعیف است و علیرغم این واقعیت، انتظار داریم در رده بزرگسالان نتایج خوبی بگیریم که این به مراتب غیرممکن است.
این کارشناس هندبال ادامه داد: به لحاظ من، نخستین قدم باید اصلاح پایه‌ها و شیوه‌های آموزشی باشد و پس از گذشت چند سال که بازیکنان به خودباوری و آمادگی مطلوب رسیدند، از ظرفیت آنها بهره‌مند شویم. حتی اگر بهترین مربی دنیا را نیز به خدمت بگیریم، باید توجه داشته باشیم که در شرایط فشار، بازیکنان به رفتارهایی روی می‌آورند که از ریشه آموزش دیده‌اند و نتیجه‌گیری مثمر ثمر نخواهد بود.
او افزود: برخی از صحبت‌ها در هندبال ما آنقدر تکراری شده که به تکرار آنها خسته‌ایم. به نظر می‌رسد تنها هدف ما تشکیل یک تیم برای شرکت در مسابقات است و در نهایت هر کسی می‌تواند مربی باشد، چه رافائل و چه هر فرد دیگری. هندبال ما نیازمند ابزارهای مؤثر است که متأسفانه در دسترس نداریم. رافائل سال‌ها قبل سرمربی تیم باشگاهی سبزوار بود و آن زمان نیز می‌دانیم چگونه در شرایط خاص موفق به کسب مقام شدیم و چه کسانی در آن زمان حمایت‌های لازم را انجام دادند. عواملی وجود داشته که در حال حاضر به آنها توجهی نمی‌شود. اکنون باید ساختار هندبال را به طور اصولی اصلاح کنیم و کاری کنیم که از این طریق بتوانیم راحت‌تر به سطح جهانی نزدیک شویم و حتی سهمیه جهانی کسب کنیم.
صادقی ادامه داد: خانواده هندبال امروز دلسرد شده و دیگر نمی‌توانند نگاه ویژه‌ای به این رشته داشته باشند. متأسفانه روش‌ها بر پایه روابط و معیارهای خاصی پیش می‌رود. من همواره تأکید کرده‌ام که برای داشتن یک هندبال موفق، به یک برنامه‌ریزی بلندمدت و سیستماتیک نیاز داریم. ما مربیان خارجی زیادی همچون رافائل، مانوئل، وویوویچ و ماچک را به خدمت گرفته‌ایم اما هرگز نتایج مورد انتظار را کسب نکرده‌ایم. ژاپن که در گذشته شرایط مطلوبی نداشت، اکنون پس از چهار سال در رده‌های جوانان و نوجوانان نتایج خوبی کسب می‌کند؛ آنها با وجود اینکه به لحاظ نفرات از ما ضعیف‌ترند، به دلیل داشتن یک برنامه‌ریزی مناسب به این موفقیت‌ها دست یافته‌اند، اما در اینجا وقتی به این موضوعات اشاره می‌کنیم، عده‌ای از آقایان ناراحت می‌شوند. ما بدون برنامه‌ریزی عمل می‌کنیم.
وی در مورد اعلام فدراسیون مبنی بر واگذاری اختیارات کامل به رافائل در رده‌های پایه گفت: در هندبال کشور ما همه چیز ممکن است. اگر رافائل سمت مربیگری باشگاه یا حتی ریاست فدراسیون را نیز بپذیرد، هیچ‌کس متعجب نخواهد شد. در هیچ‌کجای دنیا چنین روالی وجود ندارد. مدل‌های پایه باید با بزرگسالان متفاوت باشد، اما ما مربی‌ای آورده‌ایم و هدایت تیم ملی بزرگسالان را به او سپرده‌ایم و به او می‌گوییم که علاوه بر بزرگسالان، جوانان و نوجوانان را نیز تحت نظر بگیرد. به خدا این مدل در هیچ‌جای دنیا وجود ندارد. نمی‌دانم چه علمی پشت سیستم ما وجود دارد که هر زمان که یک فرد را معرفی می‌کنیم، تمامی خطوط و دستورالعمل‌های هندبال به او سپرده می‌شود و همه باید بگویند که آنها صحیح می‌گویند و ما در اشتباهیم. به خدا اگر اینچنین خبری وجود داشته باشد.
پیشکسوت هندبال افزود: اگر مربیان خارجی در کشورهای دیگر مانند قطر و ژاپن موفق‌اند، به این خاطر است که دستمزد خوبی دریافت می‌کنند و امکانات کافی دارند. ما در حوزه امکانات ضعیف هستیم. اگر یک مربی نیاز به وسایل آموزشی مثل مانع‌های مختلف، تخته فنری و … داشته باشد، در دسترس نیست و ما از او انتظار داریم که معجزه کند و بازیکنی را که سال‌ها با یک سبک بازی کرده، در یک سال تغییر دهد که این امر امکان‌پذیر نیست.
صادقی افزود: به نظر می‌رسد فدراسیون نیازمند تشکیل یک کمیته یا اتاق فکر است و افرادی که توانایی کمک را دارند باید در این زمینه یاری رسانند. نظرات باید متنوع و نه فقط محدود به یک نفر باشد. اطمینان داشته باشید که اگر این روال ادامه پیدا کند، نتیجه‌ای جز شکست نخواهیم داشت. تیم ملی نوجوانان ما در دهه گذشته یکی از بهترین تیم‌ها بود، اما موفق به کسب مقام و سهمیه نشده است. همواره بی‌برنامه‌گی سبب سوءمدیریت شده و ما نتوانسته‌ایم به اهداف خود دست یابیم. فقط داشتن یک مربی خارجی کافی نیست، ما به مربی‌ای نیاز داریم که بتواند سبک آموزشی پایه‌ها را به طور اساسی دگرگون کند. نمی‌دانم آیا رافائل می‌تواند در این زمینه کمک‌رسان باشد یا خیر.
وی اضافه کرد: در اروپا، مسابقات به نوعی می‌توانند به ما کمک کنند اما به اندازه‌ای که رقابت با کشورهای همسایه برای ما اهمیت دارد، مبارزه با تیم‌های اروپایی از اولویت کمتری برخوردار است. سبک و سیر بازی کشورهای عربی و همسایه با کشورهای اروپایی تفاوت دارد و اگر می‌خواهیم در آسیا موفق شویم باید به شیوه‌های بازی رقبا پی ببریم. عربستان، ژاپن، بحرین و … هر یک شیوه خاصی دارند. اگر قرار است پیشرفت کنیم، باید برنامه‌هایمان را اصلاح کنیم.
